زنگ خطر در کمین وزنه‌برداری

پشتوانه های وزنه‌برداری باز هم جای زیادی در برنامه‌های فدراسیون ندارند که با این شرایط باید نگران آینده این رشته المپیکی بود.

بحث پشتوانه سازی و توجه به پشتوانه‌ها مهم‌ترین تضمین برای رقم زدن آینده موفق در ورزش است. در رشته‌های المپیکی و مدال آور این بحث اهمیت بیشتری پیدا می‌کند و توجه به پشتوانه‌ها باید در اولویت کاری قرار بگیرند، اما در فدراسیون وزنه‌برداری رده‌های پایه بیشتر مهجور مانده‌اند تا مورد توجه.

طی دو سال اخیر اعزام‌های برون مرزی رده‌های نوجوانان و جوانان یکی پس از دیگری لغو می‌شود. در این میان جوانان سهم بیشتری در لغو اعزام‌ها داشته اند و آنها در 2013 و 2014 به مسابقات جهانی و آسیایی اعزام نشدند. در حالی که از میان داشته‌هایمان در رده جوانان باید نفراتی را آماده و راهی تیم بزرگسالان کرد.

انتظار می‌رفت برای سال 2015 وضع بهتر شود، اما باز هم جوانان به مسابقات آسیایی اعزام نمی‌شوند، اما حداقل این شانس را دارند که به غیبت دو ساله خود در صحنه جهانی پایان بدهند.

امسال وضعیت نوجوانان بدتر است و اتفاقی که برای جوانان در سال 2014 رخ داد این بار برای رده نوجوانان در سال 2015 تکرار می‌شود به طوری که وزنه‌برداران نوجوان در برنامه‌های فدراسیون برای سال میلادی جدید هیچ جایی ندارند و به مسابقات آسیایی و جهانی اعزام نمی‌شوند. با این وضعیت آنها باید منتظر باشند شاید برای سال 2016 تغییراتی در سیاست‌های کاری فدراسیون ایجاد شود و پشتوانه‌ها بیشتر مورد توجه قرار بگیرند.

تمام کاری که فدراسیون برای رده پایه انجام می‌دهد به برگزاری تنها یک مسابقه قهرمانی کشور محدود شده است. در جواب تمام این بی‌توجهی‌ها به رده‌های پایه بحث همیشگی و تکراری مشکلات مالی مطرح می‌شود. فدراسیون اگر مشکل مالی دارد چرا در این میان همیشه باید رده‌های پایه قربانی شوند در حالی که همین پشتوانه‌ها، باید آینده مدال آوری وزنه‌برداری در المپیک‌های بعدی را تضمین کنند.

بعد از المپیک 2016 بدون شک تغییراتی در ترکیب تیم بزرگسالان شکل خواهد گرفت و برخی ملی‌پوشان را در عرصه قهرمانی نخواهیم دید، اما مشخص نیست در آن زمان فدراسیون وزنه‌برداری چند نفر را خواهد داشت که با خیال آسوده جایگزین قهرمان‌های حال حاضر کند؟