مخالفان مذاکره در تهران و تل‌آویو/تعدادبی‌شمار هواداران‌ صلح

روزنامه ایران نوشت: مذاکرات هسته ای ایران به تعداد بی شمار هواداران صلح و امنیت در عرصه گیتی حامی و مدافع دارد.
این واقعیت را بازتاب خیره کننده اجلاس وین در رسانه های خبری به ما می گوید. یک هفته همه لحظه ها را با مذاکرات وین سپری کردیم.

مخالفان مذاکره چه بخواهند و چه نخواهند امروز مذاکرات هسته ای در عصر ما به نماد و نشانی از حرکت برای نیل به تفاهم تبدیل شده است. فقط بورس و بازار و اقتصاد نیست که با آهنگ ملاقات ایران و 6 قدرت جهانی بالا و پایین می شود در هفت روز پرهیجان وین فهمیدیم که نبض افکار عمومی برای صلح جهانی در میدان مذاکره می زند.

فقط به لیست سیاستمداران بزرگ و روشنفکرانی که در حمایت از مذاکرات وین نامه نوشتند نگاه کنید. در روزنامه های امروز اروپا مقالاتی به قلم چهره هایی سرشناس درج شده که در آنها با تکریم از بزرگی کار ظریف و دوستانش یاد شده است.

ناظران آن سوی جهان تلاشهای بی وقفه تیم دیپلماسی روحانی را خدمتی به صلح و جامعه بشری می نگرند. شنیدن این توصیف ها برای همه ایرانیانی که غرورشان در سال های اخیر خرد شده دل انگیز است.

با این همه مذاکرات هسته ای مانند هر توافق بین المللی مخالفانی دارد. داستان رفتار مخالفان مذاکرات در ایران و پایتخت های منطقه شنیدنی است. فردای نشست وین اتفاقات شگرفی در محفل مخالفان مذاکره کنندگان در تهران رخ داد که نگاه ما را با حقایق تازه از صحنه سیاست ایران آشنا کرد.

از میان دو طیف مخالفان داخلی و خارج نشین فهمیدن رفتار مخالفان مذاکره در غرب دشوار نیست جناح مخالفان در امریکا عمدتا بر کرسیهای کنگره تکیه زده اند آنها به لحاظ اقتصادی پیوندهای عمیق و دیرین با کانونهای مالی یهودیان دارند که به صورت گروه فشار در سیاست خارجی امریکا ایفای نقش می کند.

جناح دیگری از مخالفان مذاکرات هسته ای تا پیش از این در پس پرده بودند اما برای اولین بار در ایام مذاکرات وین آفتابی شدند. سرسلسله این گروه دولت سعودی است که وزیر خارجه بیمار آن در هفته گذشته با پای لرزان خود را به وین رساند جان کری در لحظات داغ مذاکره یک روز را صرف تماس با شیخ نشین ها و تل آویو کرد.

قاعده بازی مخالفان خارج نشین مذاکره برای همه آشنا است، آنها بازی رقابت خویش با ایران در خاورمیانه را به وین کشاندند و به طور خاص نگران این هستند که حاصل مذاکرات ایران دوره روحانی را به قدرت برتر در صحنه منطقه و حتی یک مدعی در سیاست بین الملل تبدیل کند . اما هر اندازه که رفتار مخالفان خارج نشین قابل پیش بینی است اما رفتار مخالفان وطنی ناروشن گنگ و گیج کننده است.

جان کری و دیگر همتایانش می دانند طایفه مخالفان عربی و یهودی از چه ابزاری برای اعمال فشار و مخالفت ورزی استفاده می کنند اما آیا به راستی ابزارها و شیوه های رفتار مخالفان وطنی نیز قابل پیشی بینی است؟

جناح مخالفان خارجی چنانکه از شواهد خبری پیداست اصل مذاکره را زیر سوال نمی برد مراقب آن است که در نگاه افکارعمومی به ضدیت با مذاکره و صلح متهم نشود. آنها هیچ گاه حریم و حرمت مذاکره کنندگان را هتک نمی کنند زیرا بیم آن دارند در این صورت به بی اخلاقی و عمل غیر انسانی متهم می شوند. آنها به راحتی خبرهای مربوط به اظهارات و تصمیم های دو طرف مذاکره را تحریف یا سانسور نمی کنند، زیرا در این صورت مخاطبان خویش را از دست می دهند. به مثال ها و مصداق های این ماجرا در ایام مذاکرات وین نگاه کنید.

ظرف این یک هفته دیده نشد که لابی یهود به عنوان سرسخت ترین مخالف مذاکره زبان به دشنام علیه کری و یا دیپلماتهای اروپایی بگشاید. همه مقام های اسرائیلی و شرکای کنگره نشین آنها حتی به هیات مذاکره کننده ایرانی و شخص ظریف بدگویی و اهانت نکردند. آنها به جای ستیز با مذاکره کنندگان و اصل مذاکره عمدتاً هدف و نتیجه مذاکره را به چالش کشیدند.

به رسانه های آنها در فردای مذاکرات وین نگاه کنید، هاآرتص و روزنامه دست راستی ها و حتی رسانه جناح عربی ضد مذاکره مثل الشرق الاوسط و العربیه همه خبرهای مربوط به مذاکره و اظهارات ظریف را منتشر کردند.

اما در این سو به رفتار طایفه مخالفان وطنی دیدنی است رسانه های تندروهای داخلی همه خبرهای وین را به تیغ تحریف و سانسور سپردند. آنها خیلی راحت حتی اندک خوانندگان خود را از دسترسی به خبرهای وین محروم ساختند.

گردانندگان و سران طایفه ترجیح دادند به جای نقد نتیجه و برآیند مذاکره وین با واژگان اهانت آلود کارگزاران امور را متهم ساختند.

به این صورت وین حقیقت تازه ای را برای ما روشن کرد این که دولت روحانی و تیم مذاکره کنندگان ایرانی با تیره و تباری خاص از مخالفان روبه رو هستند. مخالفانی که رفتارشان و عقایدشان در مخالفت ورزی با هیچ یک از الگوهای مرسوم جهانی و نیز موازین پذیرفته شده سازگار نیست.