نمایندگان حاشیه سازی را کنار گذاشتند؟

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: لابد نمایندگان مجلس یازدهم از سخنان رهبری در ارتباط تصویری روز یکشنبه 22 تیرماه جاری به این نتیجه رسیده‌اند که نباید به کشتی گرفتن با دولت ادامه دهند.

لازم نبود نمایندگان، بعد از تذکر رهبری به این نتیجه برسند. کسانی که خود را در قد و قواره نمایندگی مردم فهیم ایران در مجلس شورای اسلامی می‌بینند قاعدتاً باید به این اندازه از درک سیاسی رسیده باشند که به شرایط حساس کشور و جهان توجه داشته و از اتخاذ مواضع خلاف موازین قانونی و شرعی در برابر دولتمردانی که با انواع تهاجم و تحریم و فشارهای بین‌المللی مواجه هستند، پرهیز نمایند.

 اینکه رهبر انقلاب خطاب به نمایندگان گفتند: از حاشیه‌سازی پرهیز کنید، اشاره روشنی است به آن دسته از نمایندگان مجلس که طی یکماه گذشته با برخوردهای غیراصولی، رئیس‌جمهور و اعضای دولت را مورد اهانت و انواع تهمت‌ها قرار دادند، خواستار استیضاح رئیس‌جمهور شدند، او را فاقد کفایت سیاسی دانستند، با بنی‌صدر مقایسه‌اش کردند، وزیر خارجه را دروغگو و ذلیل نامیدند و در حضور او و در حین صحبت او شعار «مرگ بر دروغگو» علیه وی دادند و آشکارا گفتند باید این وزیر و این رئیس‌جمهور را برکنار کنیم. از عجایب روزگار اینکه این حضرات، چنین موضعگیری‌ها و اقداماتی را «حرکت انقلابی» نامیدند و تحت عنوان خدمت به مردم مرتکب این امور شدند.

اینکه رهبری در سخنان خود به نمایندگان فهماندند دولت باید تا روز آخر وظایف خود را انجام دهد، پاسخ همان افرادی بود که اصرار داشتند رئیس‌جمهور را استیضاح نمایند و با انگ عدم کفایت سیاسی درصدد برکناری او برآیند و بگویند ما توانستیم بنی‌صدر دیگری کشف کنیم! این نوع برخورد و همینطور اهانت به وزیر خارجه در صحن علنی مجلس بود که موجب شد رهبری به نمایندگان مجلس تذکر بدهند «روابط مجلس با دولتمردان باید مطابق قانون و شرع باشد».

قانون به نمایندگان مجلس اجازه سؤال و اعتراض نسبت به عملکرد مسئولین اجرائی را داده ولی همین قانون، همگان را از دادن نسبت‌های خلاف به این و آن و اهانت به هرکس ازجمله دولتمردان منع کرده است.

روزی که عده‌ای از نمایندگان مجلس، وزیر امور خارجه را «ذلیل» و «دروغگو» نامیدند و صحن مجلس را به صحنه کارزار علیه کسی تبدیل کردند که نماینده چهره خارجی نظام جمهوری اسلامی است، فقط دشمنان این نظام خوشحال شدند و کف زدند. این اقدام، قطعاً خلاف قانون بود کمااینکه خلاف شرع هم بود. در شرع مقدس اسلام، نسبت دروغ دادن به کسی که دروغ گفتن او به اثبات نرسیده و صداقت او را بزرگان کشور و نظام شهادت داده‌اند، قطعاً خلاف و حرام است.

علاوه بر این، هتک حرمت یک مسلمان در یک جمع و در برابر دوربین‌ها آنهم درحالی که میلیون‌ها انسان در سراسر جهان امکان مشاهده و شنیدن آن را دارند، از مصادیق بارز خلاف شرع است. با معیار قرار دادن این حکم روشن و قطعی اسلام، قطعاً آن دسته از نمایندگان مجلس که مرتکب چنین خلاف قانون و خلاف شرعی شده‌اند، باید توبه کنند و درصدد جبران برآیند. مجلس یازدهم، فقط در اینصورت است که می‌تواند انقلابی و در خدمت مردم باشد.

اینکه رهبر انقلاب در سخنانشان مجلس یازدهم را از انقلابی‌ترین و قوی‌ترین مجالس بعد از انقلاب دانستند، به این معناست که نمایندگان این مجلس باید کاری کنند که این مجلس را شایسته عنوان انقلابی‌بودن نمایند و با تکیه بر منطق و عقل و شرع آن را به مجلسی قوی تبدیل کنند. داشتن مجلس انقلابی و قوی، آرزوی آحاد مردم است و این آرزو در صورتی محقق خواهد شد که نمایندگان مجلس یازدهم، از این پس در سخنان و مواضع و عملکردشان موازین قانونی و شرعی را رعایت نمایند.