روزنامه ایران نوشت:آقای احمد توکلی از جمله شخصیت‌ها یا چهره‌های سیاسی و اقتصادی است که حضور در مسئولیت‌های مختلف از جمله دولت، مجلس و حالا مجمع تشخیص مصلحت نظام را در کارنامه خود دارد. به واسطه همین حضور مستمر در مسئولیت‌ها می‌توان او را مصداق مدیران سرد و گرم چشیده یا اصطلاحاً استخوان خرد کرده نظام دانست و سر بزنگاه‌ها و بحران‌ها از اندوخته‌های آنها بهره برد.در حقیقت امثال آقای توکلی پابه سن گذاشته‌هایی هستند که می‌توانند راهنما و مشاور خوبی برای سیاستمداران یا مدیران جوان‌تر باشند. ایشان از جمله منتقدان سیاست‌های دولت روحانی است و به طرق مختلف هم انتقادهای خود را یا به صورت علنی یا خصوصی به دولتمردان انتقال داده است.
اشاره به این موارد در حقیقت مقدمه‌ای است برای بیان این نکته که به فراخور همین تجربیات و اندوخته‌های چند دهه‌ای و اینکه حالا جزو ریش سفیدان یک مجموعه سیاسی است، هم مسئولیت و هم انتظارات از ایشان بیشتر است و مصداق همان مثل معروف، در حکم خشت خام است در برابر آئینه جوان‌ترها.
او دیروز درباره طرح سؤال از رئیس جمهوری یک قدم هم به پیش‌تر گذاشته و گفته با استیضاح رئیس جمهوری بیشتر موافق است. به هر حال از چند نماینده شاید فاقد تجربیات سیاسی و دوراندیشی‌ها و حتی مطلع از ساز و کارهای استیضاح و تأثیرات بیرونی بر آن چندان انتظاری نیست؛ آنها تصور می‌کنند در برابر شعارها و وعده‌هایی که در ایام انتخابات داده‌اند یا برای آنکه مورد توجه بیشتر رسانه‌ها قرار گیرند، حالا باید متهمی پیدا کنند و رگ‌های گردن را کلفت‌تر و اقدامات پر سر و صداتر را انتخاب کنند. خیلی هم حرجی بر آنان نیست که ندانند استیضاح رئیس جمهوری آن هم در سال آخر مسئولیت خود و در شرایطی که کشور درگیر یک مواجهه سخت داخلی و خارجی با بیماری کرونا و اعمال فشارهای خارجی است، تصمیمی نیست که چند نماینده به تنهایی بگیرند و مجموعه نظام هم نسبت به آن موضعی نداشته باشد. بماند که اساساً کلید زدن چنین طرحی و تهیه امضاها و اجرایی شدن آن چه بسا چند ماه به طول بینجامد و در صورتی که حتی موفق هم بشود تا انتخابات ریاست جمهوری، معاون اول همین رئیس جمهور باید عهده‌دار امور اجرایی کشور شود. در حقیقت طرح استیضاح بجز همان شوآف‌های تبلیغاتی و یا رو کم کنی‌های سیاسی و جناحی تأثیر دیگری حداقل معطوف به آنچه دغدغه مدعیان است، ندارد.
حال چنانچه گفته شد بر نمایندگان کم تجربه حرجی نیست اما همین مهم را نمی‌توان به چهره‌هایی مثل احمد توکلی هم تعمیم داد. اتفاقاً از امثال ایشان انتظار می‌رود که این قبیل موارد و بخصوص تبعات چنین ماجراجویی‌های پر هزینه را به جوان‌ترها گوشزد کنند. این انتظار در حقیقت معطوف به مسئولیت اجتماعی و سیاسی آقای توکلی است که شرایط موجود کشور را نه از زاویه رقابت‌های جناحی و انتخاباتی که از منظر مصلحت نظام و مردم ارزیابی کنند. پیش از این در سال 97 تعدادی از اعضای خبرگان رهبری در دیدار با رهبر معظم انقلاب پیشنهاد داده بودند نهادهای زیرمجموعه ایشان بخشی از وظایف دولت را برعهده بگیرند و به تعبیر عزت‌الله ضرغامی یک دولت پنهانی شکل بگیرد، نهادهای زیر نظر رهبری از جمله بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی فرمان امام و... بیایند و کارهای اقتصادی دولت را برعهده بگیرند که رهبر انقلاب به جد با آن مخالفت کردند.
رهبر معظم انقلاب 22 مرداد 97 با تأکید بر اینکه همواره از دولت‌ها حمایت کرده‌اند و از این دولت نیز حمایت می‌کنند، تأکید کردند: «هرکسی که اعلام کند ما به بن‌بست رسیده‌ایم، یا جاهل است و یا حرف او خائنانه است... آنها که می‌گویند دولت باید برکنار شود در نقشه دشمن نقش آفرین هستند. دولت باید سر کار بماند و با قدرت، وظایف خود را در حل مشکلات انجام دهد.»
ارسال نظر
