ساده زیستی در زندگی مسوولین با همان سرعتی در بین مردم شایع می شود که اشراف گری و زیاده خواهی به مردم منتقل می گردد. باورهای دینی ما می گوید که 'الناس علی دین ملوکهم' مردم به روش حاکمانشان روشمند می شوند.
ابوالقاسم عابدین پوردر خبر آنلاین نوشت: بیان مشکلات ،زمانی موثر است که پیگیری مدام و نظارت صادقانه در پی داشته باشد.اگر گفته هایمان بر اعمالمان بچربد ،با هر بار گفتن ؛فقط موضوع لوث شده و درمان درد دیر هنگام تر می شود.تا امروز چند بار بیان معضلات اجتماعی را شنیده ایم؟نتیجه چه شده است؟ آیا مسوولین بگونه ای در مورد مفاسد عکس العمل نشان داده اند که مردم دلگرم به پیگیری حق خود باشند؟
یکی از ملزومات حاکمیت ارتباط بین مردم ومسولین در رده های مختلف حکومتی است. زمانیکه دلهای مردم و مسوولین به هم نزدیک باشد و هردو طرف برای یک هدف واحد که همانا پیشرفت و عزّت دین و دنیای ملت است تلاش کنند اصطلاحأ مشروعیت حکومت تضمین است و هیچ یک از طرفین خود را طلبکار یا بدهکار هم نمی بینند ؛چرا که مسولین حکومتی برای رضایت ملت در تلاشند و ملت با حمایت خود ،مجموعه ی حاکمیت را پشتیبانی می کنند تا هر روز بیشتر از روز قبل بر تلاش و کوشش خود جهت رفع مشکلات مردم بیافزایند.
این ایده آلی نسبی است که در هر جامعه ای تعریف خود را دارد. ادعای حکومت دینی در مملکت ما درستی و صداقت در کار است و هر مسوولی در هر جایگاهی که باشد خود را خدمتگزار مردم می داند و از قدرت نه تنها سوء استفاده نمی کند که آن را ابزاری می داند تا با انطباق قانون به احقاق حق مردم بپردازد.
وجود افراد ضعیف النفس و نفوذ آنها به رده های مسوولیتی امری اجتناب ناپذیر است در حکومتهای ایده آل نیز اتفاق می افتاده است که گهگاهی فردی در مکانی که شایستگیش را نداشته قرار می گرفته و نتیجه ی آن مفسده یا ستمی در حق مردم بوده که با اطلاع مقام مافوق به سرعت تنبیه شده و کار به کاردان سپرده می شده است . نمونه اش در بعضی از کارگزاران حکومت علی (ع) قابل پیگیری است.این برخوردهای قاطعانه با مدیران نالایق به قدری شدید و به موقع رخ می داده است که هم عبرتی برای دیگران باشد و هم مردم از این عمل خشنود شده و مشروعیت حاکمیت را بیش از پیش استحکام می بخشیده اند.
خطیب نماز جمعه گذشته تهران از باب بیان مشکلات موجود در جامعه مواردی را بیان نمودند که تعمیم آن جامعه ای را نشان می دهد که نیازمند بازنگری و نظارت بسیار فراوانی است ؛چرا که وجود امراضی همچون رشوه و فسادو ربا خواری و ...نه یک شبه بوجود می آید و نه یک روزه از بین می رود. آنان که درد مردم را می فهمند و به فکر بهبود حال آنان هستند چه خوب است که بی پروا از خوش آمد و یا بدآمد دیگران سر رشته های فساد را بیابند و با قدرتی که در نزدشان به ودیعه گذاشته شده به درمان درد مردم بپردازند.
فروتنی و تواضع مسوولین در اول انقلاب و همراهی و همدمیشان با مردم نباید به خاطره تبدیل شود.امروز هم مردم تشنه ی همان یک رنگی و صفایی هستند که در سه دهه پیش به آن رأی دادند.ساده زیستی در زندگی مسوولین با همان سرعتی در بین مردم شایع می شود که اشراف گری و زیاده خواهی به مردم منتقل می گردد. باورهای دینی ما می گوید که 'الناس علی دین ملوکهم' مردم به روش حاکمانشان روشمند می شوند.
آرزوی آن روزی را داریم که مردم با نگاه به زندگی مسولین و خانواده و وابستگان دور و نزدیکشان صفا و صمیمیت و عدالت را با چشم ببینند.
ارسال نظر
