البته زمانی که عصبی می‌شوم زود خودم را جمع و جور می‌کنم، وقتی وزنه سنگین‌تر را راحت‌تر بلند کردم، مربیان هم مطمئن بودند می‌توانم وزنه را بزنم و وزنه را سنگین‌تر کردند که جواب داد و نتیجه گرفتم.
قهرمان وزنه‌برداری جهان با گلایه از استقبال سرد مسئولان از او می‌گوید، سنگین وزن ایران اگر مدال طلا نگرفت رستمی که با طلا آمد.کیانوش رستمی پس از مسابقه‌های جهانی 2013 با حسرت از نگرفتن طلای این رقابت‌ها و حتی خوانده نشدن سرود ایران حرف زد، بعد از یک سال و نیم دوری زمانی که نوبت خودش شد تا روی صحنه جهانی عرض اندام کند به خوبی از عهده کار برآمد و با دست پر به ایران بازگشت. البته بازگشتی که کاملا غریبانه بود و هیچ کس به استقبال او نیامد تا مرد طلایی ایران تنها و همانند یک مسافر عادی راهی خانه شود.
رستمی که می‌شد ناراحتی و بغض از این اتفاق را در صدایش احساس کرد، می‌گوید نه به خاطر کیانوش بلکه به خاطر حضرت معصومه (س) که مدال من برای اوست به فرودگاه می‌آمدند. قهرمان جهان این روزها به جای خوشحالی، نه از مسوول خاصی بلکه از همه گلایه‌مند است.
در ادامه گفت‌وگوی با او را می‌خوانید:
- روزهای سختی که طی یک سال و نیم گذشته پشت سر گذاشتید به بهترین شکل تلافی شد؟
بله، اما کیانوش رستمی باید الان سه مدال طلا جهان داشت. من سال 2013 خیلی راحت‌تر می‌توانستم مدال طلا بگیرم. وقتی به مدال‌هایم نگاه می‌کنم جای خالی طلای 2014 به چشم می‌آید و این همیشه در ذهنم می‌ماند. طلای 2013 نیست اما یادش همیشه هست.
- خیلی‌ها معتقدند اتفاق بازی‌های آسیایی تلنگر خوبی برای کیانوش رستمی شد؟
به نظر من این طور نیست. من برای بازی‌های آسیایی نیز آماده بودم اگر می‌دانستم کسی مانده که وزنه نزده، حتما سنگین‌تر کار می‌کردم. من واقعا فکر می‌کردم مسابقه تمام شده و طلا گرفته‌ام. اتفاق بد بازی‌ها حاصل چند اشتباه بود اما دوباره توانستیم جبران کنیم تا دیگر حرفی باقی نماند.
- شما امسال برای رسیدن به طلای جهانی رقابت سختی را پشت سر گذاشتید؟
رقابت واقعا قشنگی بود. من خودم بیشتر دوست دارم در مسابقه‌ای رقابت کنم که سطح آن بالا باشد تا پایین زیرا در مسابقه‌های سطح بالا بهتر کار می‌کنم. امسال 6-5 وزنه‌بردار که عنوان‌دار جهان و المپیک بودند حضور داشتند و همه خیلی سخت جنگیدند، به طوری که رکورد زیر 385 کیلوگرم روی مدال نبود و مدعیان کسب مدال رکوردهایشان در مجموع 390 کیلوگرم به بالا بود که طی چند سال گذشته این اتفاق نیفتاده بود. در یک ضرب با اختلاف یک کیلوگرم طلا و نقره مشخص شد که بهمن زارع واقعا انتخاب‌های خوبی داشت و خیلی حرفه‌ای عمل کرد. بر خلاف آنچه که برخی‌ها می‌گویند تجربه جدول‌خوانی ندارد نشان داد تجربه‌اش خیلی خوب است.
- پیش از مسابقه‌ها حرف از رکوردشکنی هم زده بودید اما باز هم این اتفاق رخ نداد؟
حرکت اول دو ضرب بر اثر ناداوری مورد قبول واقع نشد. داور وسط باید خطا می‌داد و زنگ را می‌زد که حرکت خطا بوده که این کار را نکرد و دو داور دیگر این کار را کردند، اگر 211 کیلوگرم قبول می‌شد حرکت بعدی برای شکستن رکورد جهان بود که صددرصد هم این اتفاق می‌افتاد. فکر خودم هم همین بود که رکورد دنیا را بشکنم. در این چند ساله چندین بار خواستم این کار را انجام بدهم اما خیلی عوامل دست به دست هم داد تا نتوانم این کار را انجام دهم اما خب زمان زیاد است. پس از وزنه 211 کیلوگرم خیلی ناراحت و عصبی بودم که چرا حرکت اول من را قبول نکردند.
- اما زیر وزنه 213 کیلوگرم خنده‌ای به داوران کردید.
خنده نبود بلکه یک جورایی بغض بود و گفتم راضی هستید، وزنه را بیاندازم. البته زمانی که عصبی می‌شوم زود خودم را جمع و جور می‌کنم، وقتی وزنه سنگین‌تر را راحت‌تر بلند کردم، مربیان هم مطمئن بودند می‌توانم وزنه را بزنم و وزنه را سنگین‌تر کردند که جواب داد و نتیجه گرفتم.
- سال گذشته از خوانده نشدن سرود ایران ناراحت بودید اما امسال گذاشتید این اتفاق دوباره تکرار شود؟
بله، من باعث شدم سرود ایران خوانده شود. من مدالم را به حضرت معصومه (س) تقدیم کردم زیرا قبل از هفته دوم لیگ به حرم حضرت معصومه (س) رفتم و واقعا خواستم هر نتیجه‌ای که گرفتم آن را تقدیم حضرت کنم، در همین روزها هم مدالم را می‌برم تا تقدیم حرم کنم.
- چرا کیانوش رستمی در تمام مسابقه‌های مهم باید اولین مدال را بگیرد؟
خودم هم مانده‌ام چرا من همیشه باید اولین مدال را بگیرم و طلسم‌شکن باشم. وقتی هیچ کس مدال نمی‌گیرد استرس بیشتر می‌شود، من چقدر باید مدال بگیرم. گرفتن مدال چه برنز باشد چه طلا در این شرایط سخت‌تر است. اما خوشبختانه این اتفاق افتاد کیانوش رستمی توانست هم پرچم ایران را به اهتزاز درآورد و هم سرود ملی خوانده شد، اتفاقی که پارسال رخ نداد. ان‌شاءالله سال آینده نیز اتفاقات خوبی رخ می‌دهد.
- گویا از این که کسی به استقبالت نیامد، ناراحت شدی.
کیانوش رستمی طلای جهان گرفت زمانی که برگشت ایران کاش یک نفر بود که به او خوش آمد می‌گفت. نه به خاطر کیانوش بلکه به خاطر حضرت معصومه (س) چون این مدال طلای جهان مال من نیست برای حضرت معصومه (س) است، حتی یک بنر برای من در فرودگاه نزدند. حداقل همان بنرها را برای من هم می‌گذاشتند.
البته من از کسی دلخور نیستم اما به خاطر حضرت معصومه (س) ناراحتم، نباید به خاطر ائمه اطهار می‌آمدند؟ خیلی موضوع برایم سنگین است و ناراحتی‌ام نیز سر همین مسئله است، وگرنه برایم مهم نیست چه کسی بیاید یا چه کسی نیاید. از اتفاقی که برای بهداد سلیمی افتاد خیلی ناراحت شدم، او کاملا تمام زور خودش را زد اما سنگین‌های وزن دیگر جهان خیلی قوی بودند که آمدند طلای جهان را گرفتند. اگر سنگین وزن ما مدال نگرفت، کیانوش رستمی که طلا گرفت. اما الان تمام بحث سر این است که چرا بهداد نقره گرفته و همش در مورد این مسئله صحبت می‌کنند. کیانوش رستمی طلا آورده، او را بی‌خیال شوید؟ حالا چه سنگین وزن طلا بیاورد چه نیاورد سبک وزن باید همیشه این وسط بسوزد؟ در حالی که ممکن است شاید یک سبک وزن بخواهد بهترین وزنه‌بردار ایران شود و اسطوره وزنه‌برداری شود اما نمی‌گذارند و اجازه نمی‌دهند؟ حتما باید 170 کیلوگرم وزن داشته باشیم؟ حالا که ما کوچک هستیم چه کار باید انجام دهیم؟
- بهمن زارع هم معتقد بود خیلی به طلای شما توجه نشده است؟
مدال طلای من یعنی اینقدر کوچک بود؟ در حالی که بزرگ‌ترین طلا بود زیرا تنها مدالی بود که به حضرت معصومه (س) تقدیم شده، بنابراین باید خیلی ببه آن ا حترام می‌گذاشتند. ایلیا ایلین وقتی طلا گرفت رییس جمهور کشورشان که رهبر قزاقستان هم محسوب می‌شود تلفنی به او تبریک گفت و از او خواست هر آرزویی دارد بگوید تا برآورده‌اش کند. حالا انتظار نداریم رییس جمهور به ما زنگ بزند. با احترام می‌گویم وظیفه‌مان است برای این کشور افتخارآفرینی کنیم اما می‌خواهم بگویم این اتفاق برای ایلیا افتاد. من زمانی که داشتم به ایران برمی‌گشتم با هزار شور و شوق آمدم و نگفتم به پیشوازم می‌آیند، من همیشه وقتی کوچک‌ترین مدال‌ها را می‌گرفتم خودشان من را تا گیت می‌آوردند و پاسپورتم را چک می‌کردند اما این بار خودم از گیت رد شدم حتی در صف هم ایستادم. همان موقع گفتم نکند کسی نیامده باشد و دیدم هیچ کس در فرودگاه نیست. حداقل بنرها را دو روز می‌گذاشتند بماند تا من برگردم. من از سازمان خاصی گلایه ندارم، بلکه گلایه‌ام از همه است. اگر به کیانوش رستمی احترام نمی‌گذارید به حضرت معصومه (س) احترام می‌گذاشتید، حتی از فدراسیون هم کسی نیامد.
- بارها دیده شده شما پشت صحنه مسابقه‌های دیگر وزنه‌برداران در کنار آن‌ها هستید و حتی کار ماساژ را انجام می‌دهید. کیانوش رستمی مگر وظیفه‌ای در این مورد دارد؟
تمام تیم‌های ملی ماساژور و همه چیز داشتند اما ایران نداشت. وزنه‌برداران ایران گناه دارند، حتما پول نیست کمک کنند و وزنه‌برداران دست خالی به مسابقه‌ها می‌روند. اگر من پشت صحنه بهداد سلیمی نمی‌رفتم چه کسی می‌خواست برود؟ مربیان که نمی‌توانند کار ماساژ را انجام دهند که اگر این کار را کنند دیگر چه کسی وزنه انتخاب کند و جدول را بخواند. یک وزنه‌بردار حتما باید 3- 4 نفر همیار داشته باشد. باید برای این موضوع فکری شود. در المپیک لندن خودم، خودم را ماساژ دادم حتی مربیان هم این کار را انجام ندادند، البته هیچ وظیفه‌ای در این مورد ندارند ولی حداقل برای دلسوزی این کار را نکردند و حتی اجازه ندادند کسی برای من بیاید. بنابراین من شرایط سایر وزنه‌برداران را درک می‌کنم چون احتیاج دارند می‌روم، وگرنه به قرآن هیچ وقت این کار را انجام نمی‌دهم. ضمن اینکه جدول‌خوانی‌ام هم خوب شده و در مورد این که چند حرکت مانده چه وزنه‌هایی باید زده شود به مربیان هم می‌توانم کمک کنم.
- با توجه به اینکه زمان وزنه زدن بهداد سلیمی کنار او بودید، پس از این که دومین طلای ایران به دست نیامد عکس‌العمل‌تان چه بود؟
وقتی بهداد حرکت آخر را نتوانست بزند از ناراحتی با مشت بر زمین کوبیدم و 4 – 5 روزی استخوان‌های دستم درد می‌کرد. همچنین نشستم روی زمین و حالم خیلی بد شد و شاید از خود بهداد نیز حالم بدتر بود. اما خب بهداد تا حالا شرایطی نداشت که با رقبایش رقابت کند. از طرفی در مسابقه‌های لیگ هم شرکت کرده بودم که پس از آن نیز خیلی خوب ریکاوری نشد. در واقع خیلی عوامل دست به دست هم داد تا اتفاق بد پیش بیاید. اینکه بهداد سلیمی نتوانست به آن چیزی که می‌خواست برسد برای من و کل ایران خیلی ناراحت کننده بود. البته این که وزنه‌بردار روس اوت شد خیلی خوب بود زیرا اگر او هم در جدول بود وضعیت بدتر می‌شد زیرا روس‌ها خیلی قوی به این مسابقه‌ها آمده بودند و دو سال است مدال طلای سنگین وزن و عنوان قوی‌ترین را در اختیار دارند و دو سال است که ما این عنوان را نداریم، در حالی که برای ایران کسب عنوان قوی‌ترین مرد جهان خیلی مهم است. ان‌شاءالله برای سال آینده بهداد تمرین‌های خود را به خوبی پیش ببرد و تا جهانی 2015 دوباره چنین اتفاقی رخ ندهد.
- تیم وزنه‌برداری ایران می‌توانست در رقابتهای جهانی نفرات بهتری هم داشته باشد؟
کسی در طی تمرین‌ها مصدوم نشد. خیلی چیزها دست خود ورزشکار است. به غیر از من، بهداد، نواب نصیرشلال، سعید محمدپور و سجاد انوشیروانی چه کس دیگری مدال می‌گرفت؟ تنها سال گذشته بهادر مولایی در غیاب بهداد و سجاد نقره جهان را گرفت. ما همیشه طلا و نقره سنگین وزن را داشتیم. بهادر مولایی خیلی خوب تمرین نکرد و وقتی در رکوردگیری سنگین کار کرد، آسیب دید و این اتفاق کاملا واضحی است. ان‌شاءالله برای سال آینده نفرات مصدوم بهتر شوند، صددرصد نتیجه بهتری میگیریم. البته من شنیده‌ام شاید انوشیروانی نیاید، در حالی که بهتر است برای کسب سهمیه المپیک بیاید و خودش سهمیه بگیرد تا اینکه یکی دیگر سهمیه بگیرد و او به المپیک برود، زیرا سجاد وزنه‌بردار خیلی خوب و توانمندی است، اگر نیاید بار سنگین گرفتن سهمیه بر روی دوش من و بهداد است.
منبع: ایسنا
ارسال نظر
