کیهان
نوشت: پس از فوت نجف دریابندری، همکار طولانی‌مدت پروژه و موسسه آمریکایی
فرانکلین که مهم‌ترین طرح نفوذ و تهاجم فرهنگی غرب در دوران پس از کودتای
۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به شمار می‌آید، همان گونه که انتظار می‌رفت، مجموعه
رسانه‌های زنجیره‌ای بیگانه به تجلیل و تکریم وی پرداخته و کارنامه‌های
آنچنانی برایش نوشته و تهیه کردند. باز همان گونه که انتظار می‌رفت
رسانه‌ها و نشریات زنجیره‌ای داخلی نیز به تاسی از همپالگی‌های خارجی خود،
تقریبا همان مطالب را تکرار کرده و انتشار دادند، ضمن اینکه بعضا آن بخش از
توضیحات رسانه‌های خارجی را که برای مخاطب و رسانه داخلی سؤال‌برانگیز شده
و شخصیت فرهنگی دریابندری را زیر علامت سؤال می‌برد را سانسور و حذف
کردند. مانند همکاری دریابندری با ضدانقلابیونی همچون هدایت‌الله
متین‌دفتری و حضور در گروهک وی به نام جبهه دمکراتیک ملی و سردبیری نشریه
این گروهک تحت عنوان «آزادی» در کنار ضدانقلابیون دیگری مانند منوچهر
هزارخوانی و غلامحسین ساعدی و... که سرانجام به شورای به اصطلاح مقاومت و
گروهک تروریستی منافقین پیوستند.
اما شگفت‌انگیز آنجا بود حتی رسانه‌هایی که انتظار دیگری از آن‌ها وجود دارد نیز همان تجلیل و تحسین‌ها را تکرار کردند و حتی اشاره‌ای به اثرات تخریبی و ضد فرهنگی پروژه فرانکلین (که امروزه اسناد آن حتی در مراکز اسنادی و آکادمیک غربی و حتی در وب‌سایت سفارت مجازی ایالات متحده آمریکا نیز منتشر شده) و نقش نجف دریابندری در این پروژه و یا همراهی و همکاری با ضدانقلابیون عضو شورای گروهک تروریستی منافقین نکردند.
این در حالی است که کیهان یک‌بار دیگر نیز در ۱۷ مرداد ۱۳۹۶ و در همان زمانی که نجف دریابندری از سوی سازمان میراث فرهنگی، ثبت ملی شد، مفصلا به پرونده فعالیت‌های ضدایرانی و ضدملی وی پرداخت و بر اساس اسناد معتبر بخش‌های پنهان از زندگی وی را افشاء کرد. طرفه آنکه یکی از همین رسانه‌های زنجیره‌ای، افشاگری‌های کیهان در مورد دریابندری را اتهام‌زنی عنوان نمود. درحالی که همه مطالب منتشره درباره وی با آدرس دقیق منبع و مرجع، برگرفته از اسناد آشکار منتشر شده درباره وی بود.
