حجت الاسلام و المسلمین مسيح مهاجرى در روزنامه جمهورى اسلامى نوشت: رئیس‌جمهور روحانی به وزیر بهداشت دستور داده باتوجه به فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، بررسی‌هائی درباره وضعیت مساجد، بقاع متبرکه و اماکن زیارتی انجام دهد و گزارش آن را در ستاد ملی مبارزه با کرونا مطرح نماید تا درباره زمان بازگشائی این اماکن تصمیم‌گیری شود. از خبر جلسه دیروز ستاد برمی‌آید که تصمیم گرفته شده و درصدد تمهید مقدمات عملی ساختن آن هستند.از نفس این دستور هم می‌توان فهمید که رئیس‌جمهور و سایر مسئولین مرتبط با ستاد ملی مبارزه با کرونا تحت فشار شدیدی از ناحیه کسانی قرار دارند که مایل هستند مساجد، اماکن زیارتی و بقاع متبرکه هرچه زودتر بازگشائی شوند و برگزاری نمازهای جماعت و مراسم مذهبی ماه مبارک رمضان و همینطور زیارت‌ها برقرار شوند. استدلال این افراد اینست که باتوجه به بازگشائی فروشگاه‌ها، پاساژها و سایر اماکن کسب و کار که محل رفت و آمد مردم هستند، بطور طبیعی زمینه برای بازگشائی اماکن مذهبی به‌ویژه مساجد آنهم در ماه مبارک رمضان فراهم است و می‌توان از این اماکن برای برگزاری عبادات استفاده کرد.
نکته مهم‌تری که این افراد مطرح می‌کنند اینست که نیاز مردم به معنویات را نباید نادیده گرفت و در شرایط شیوع بیماری کرونا با تکیه بر معنویات می‌توان به ریشه‌کن ساختن این بیماری سرعت بخشید، زیرا دعا کردن و درخواست از خدا تأثیر انکارناپذیری در حل مشکلات ازجمله نجات یافتن از بیماری‌ها دارد.
در اینکه طرفداران بازگشائی اماکن مذهبی با نیت پاک و خیرخواهانه چنین درخواستی دارند، تردیدی وجود ندارد. این نکته نیز که حضور در مساجد و اماکن زیارتی و تشکیل نمازهای جماعت و تجمعات مذهبی می‌تواند زمینه‌ساز معنویت باشد و به حل مشکلات و نجات یافتن از بیماری‌ها کمک کند، کاملاً درست و غیرقابل خدشه است. با اینحال دو سه نکته مهم را باید در شرایط کنونی در نظر گرفت و درخواست بازگشائی مساجد و سایر اماکن مذهبی را با توجه به آنها باید مطرح کرد تا این نیت خیرخواهانه در اثر بی‌توجهی به موضوعات مهم‌تر موجب خسران‌های ناخواسته نشود.
نکته اول اینست که عبادات و زیارت‌ها و تمام اعمالی که منجر به کسب معنویت می‌شوند، هدفشان اینست که جان انسان‌ها در امنیت باشد. تعالیم اسلام برای جان و آبروی انسان بالاترین اهمیت و ارزش را در نظر گرفته است. بنابراین، قبل از هر تصمیمی باید روشن شود که بازگشائی اماکن مذهبی برای جان انسان‌ها زیان ندارد. فقط در آنصورت است که می‌توان در این زمینه تصمیم گرفت.
نکته دوم اینست که حتی تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا به رفع محدودیت از کسب و کارهای کم‌خطر، با توجه به ملاحظات اقتصادی صورت گرفته و اگر مشکلات حاد اقتصادی پیش نمی‌آمد و یا دولت دارای توانائی مالی زیادی بود که می‌توانست مشکلات صاحبان مشاغل را تأمین کند، بازگشائی محل این کسب و کارها هم جایز نبود. می‌دانیم که در مورد اماکن مذهبی چنین مشکلی مطرح نیست.
و نکته سوم اینکه با توجه به غیرقابل کنترل بودن رفت و آمدها در اماکن مذهبی و اینکه نماز را می‌توان در خانه هم خواند و زیارت را هم می‌توان از دور انجام داد و برگزاری جماعات و انجام زیارت‌ها و عبادات دستجمعی مستحب هستند، رعایت الزامات بهداشتی با هدف حفاظت از جان‌ها ایجاب می‌کند برای مدتی از آن مستحبات به نفع این واجب صرفنظر شود. معنویت نیز چیزی نیست که نتوان آن را با عبادت در خانه و زیارت از راه دور به دست آورد.
نتیجه‌ای که از این نکات می‌خواهیم بگیریم اینست که آقای رئیس‌جمهور و اعضاء ستاد ملی مبارزه با کرونا برای تصمیم‌گیری درباره بازگشائی اماکن مذهبی عجله نکنند. این تصمیم باید با در نظر گرفتن تمام جوانب باشد و مصالح عموم به‌ویژه حفاظت از جان‌ها و نگهبانی از سلامت مردم بر هر چیز دیگری اولویت داشته باشد. رفع محدودیت یکباره از مشاغل، بوستان‌ها، وسائل نقلیه عمومی و رفت و آمدهای بین استانی، هرچند با چاشنی ضرورت اقتصادی، یک اشتباه بود. این اشتباه را در مواردی که حتی همین چاشنی را هم ندارند تکرار نکنید. کرونا ممکن است برگردد و تمام زحماتی که برای مهار آن کشیده شده به هدر برود.
ارسال نظر
