سلیمی: برای بازی‌های جهانی آماده نبودم !

بهدا سلیمی وزنه زدن در لیگ را عامل نرسیدن خود به سکو جهانی می داند و اعتقاد دارد،با حضور در لیگ بزرگترین لطمه را دیده است.
 پیش از مسابقه‌های جهانی وزنه‌برداری همه منتظر هت‌تریک بهداد سلیمی در قزاقستان بودند اما بر خلاف انتظارات این اتفاق رخ نداد و مرد طلایی ایران این بار با نقره به ایران بازگشت.

بسیاری از کارشناسان عوامل متعددی از جمله زود رسیدن او به اوج آمادگی، گذاشتن تمام انرژی خود در بازی‌های آسیایی را مطرح کردند. حتی در این میان بعضی افراد بحث حضور همسرش در سالن گرم کردن را عامل استرس او دانستند اما قهرمان المپیک لندن دلایل دیگری را برای نرسیدن به سکوی قهرمانی جهان عنوان کرد.

مشروح گفت‌وگوی ایسنا با بهداد سلیمی را در زیر می‌خوانید:

*بهداد سلیمی در مهار وزنه‌هایی ناموفق بود که بارها آن‌ها را بالای سر برده بود؟

بله، وزنه‌هایی بود که من سال‌های سال در مسابقه‌ها و تمرین‌ها آن‌ها را زده بودم اما برای جهانی آمادگی من به آن شکل نبود در واقع 80 درصد آمادگی داشتم که در آخر حرکت یک ضرب و دو ضرب بدنم کم آورد و اجازه نداد خوب مسابقه دهم.

* خیلی از کارشناسان علت این افت بدنی را بازی‌های آسیایی می‌دانند؟

اوج آمادگی‌ام که نه اما برای بازی‌های آسیایی آمادگی خوبی داشتم. بعد از هر مسابقه نیز بدن افت می‌کند که این دوره باید طی شود. متاسفانه زمانی که بدنم داشت جان می‌گرفت مجبور شدم در مسابقه‌های لیگ وزنه بزنم، رفت و آمد به اصفهان و سرماخوردگی که برایم پیش آمد، افت بدنی برایم به همراه داشت که باعث شد نتوانم با آمادگی کامل جهانی شرکت کنم.

* فکر نمی‌کنید اگر در بازی‌های آسیایی سبک‌تر کار می‌کردید، شرایط بهتری برای جهانی داشتید؟

علی‌رغم اینکه بعضی کارشناسان مانند آقایان برخواه و نصیری‌نیا معتقدند بازی‌های آسیایی باعث افتم شد اما من این طور فکر نمی‌کنم، فاصله 50 روزه ای که میان بازی‌ها و مسابقه‌های جهانی وجود داشت، فرصت خوبی بود تا من ریکاوری کنم. در واقع با حضور در لیگ بزرگ‌ترین لطمه را دیدم.

از طرفی حضور در بازی‌های آسیایی برای من از چند جهت حائز ا همیت بود. یکی اینکه با کسب مدال طلا جایگاه ایران بالا برود که خیلی اهمیت داشت. دوم بحث اقتصادی بود. زیرا ما لیگ قوی نداریم که در آن از لحاظ مالی تامین شویم بنابراین مجبوریم در همه مسابقه‌ها شرکت کنیم و به خاطر جایزه در بازی‌های آسیایی شرکت کردم . همچنین برای کسب سهمیه المپیک نیز در رقابت‌های جهانی حاضر شدم.

* اصولا ورزشکار در طی تمرین‌ها متوجه می‌شود می‌تواند در مسابقه‌ها موفق باشد یا خیر. شما هم این موضوع را طی تمرین‌ها احساس کردید؟

بله، مشخص بود نمی‌توانم با آن آمادگی بازی‌های آسیایی در مسابقه‌های جهانی هم شرکت کنم. ممکن است خیلی‌ها بگویند اگر می‌دانستم چرا رفتم، در واقع به خاطر پرچم کشورم و کسب سهمیه المپیک رفتم که خدا را شکر توانستیم آن را به دست آوریم.

* بعضی از افراد معتقدند حضور همسرتان در سالن گرم کردن باعث شده استرس بیشتری به شما وارد شود؟

به هیچ وجه این طور نیست. من خودم خواستم بین حرکت یک ضرب و دو ضرب همسرم بیاید و به من روحیه بدهد. آن لحظه نیاز داشتم از لحاظ روحی به من کمک کند که این کار را انجام داد اما بدنم دیگر جواب نداد. معتقدم پشت هر مرد موفقی یک همسر موفق وجود دارد. بنابراین اصلا چنین مساله‌ای نبود و اگر بخواهیم به دلایل فکر کنیم و مسائل را باز کنیم باید به موضوعات مهم‌تر و بزرگ‌تری پرداخته شود.

*روسلان آلبگوف وزنه‌های خوبی را بالای سر برد ، انتظار چنین عملکردی از او داشتید؟ من اگر آمادگی بازی‌های آسیایی را داشتم بیشتر از 5 کیلوگرم نسبت به او وزنه می‌زدم، با این حال آلبگوف هم وزنه‌بردار خوبی است عنوان جهانی و المپیک دارد که بابت قهرمانی‌اش تبریک می‌گویم چون که مدال ارزشمندی به دست آورد اما من آماده نبودم.

*بهداد سلیمی دلخوری‌های زیادی از مسئولان ورزشی داشت، این موضوع هم در نتیجه‌گیری اش تاثیر گذار بود؟ بله، من دلخور هستم،‌ مسئولان وزارت ورزش و تا حدودی کمیته ملی المپیک بعد از بازی‌ها کم لطفی کردند . ما نیاز داشتیم از لحاظ روحی حمایت شویم زیرا برای کسب سهمیه المپیک به مسابقات جهانی می‌رفتیم. البته آقای هاشمی آمد اما از طرف وزارت ورزش، وزیر و آقای سجادی بعد از بازی‌ها نیامدند. انتظاراتی که ما داشتیم فقط این بود که بیایند ما را حمایت کنند و روحیه بدهند. اما هیچ‌گونه حمایت نشدیم و با روحیه پایین به مسابقات رفتیم. اگر در این میان بحث سیاست، مشکل با حسین رضازاده و یا هرچیز دیگری وجود دارد من نمی‌دانم اما فقط ورزشکار این وسط صدمه دید که در نهایت باعث شد چنین نتیجه‌ای برای من بهداد سلیمی و دیگر ملی پوشان بدست بیاید.

*مدال نقره بهداد سلیمی انگیزه‌ای شد برای این که در مسابقات سال آینده جبران کند؟

من انگیزه‌هایم را حفظ کرده‌ام،‌ اما بیشتر تلنگری شد برای مسئولان که اگر می‌خواهند بهداد سلیمی، بهادر مولایی یا سجاد انوشیروانی مدال سنگین‌وزن المپیک را بگیرد باید رسیدگی شود. گذشت آن دوره‌ای که بهداد یا بهادر برای اثبات خود وزنه بزند. من بعد از مسابقات جهانی با آلبگوف صحبت کردم و متوجه شدم اردوی آمریکا، بیشترین امکانات، حقوق آن چنانی، شرایط اردویی مناسب برایش فراهم بوده، شاید این موضوعات برای خیلی‌ها کوچک باشد اما در طولانی مدت و زمانی که اردو 10-11 ماه طول می‌کشد مزید بر علت می‌شود تا ورزشکار با انرژی کامل کار کند.

شاید در خیلی رشته ها کمبودها میان ایران و سایر کشورها بهتر شده باشد اما در رسیدگی به وزنه برداران ایرانی نسبت به سایر کشورها اختلاف فاحشی وجود دارد. متاسفانه شرایط و امکانات خوبی به ما داده نشد.

*آن طور که مشخص است نقره جهان چندان برای شما اهمیتی ندارد؟

این مدال به هیچ وجه برایم اهمیتی ندارد از آن روز که مدال را گرفتم تنها موقعی که آن را داخل چمدان می‌گذاشتم بهش نگاه کردم، دوست داشتم طلا بگیرم نه به خاطر خودم بلکه به خاطر کشورم که پرچم ایران به اهتزاز درآید و سرود ملی ایران خوانده شود. زمانی که سرود روسیه خوانده شد نتوانستم جلوی اشک‌های خودم را بگیرم و این موضوع خیلی برایم سنگین و ناراحت‌کننده بود. اما خب ورزش برد و باخت دارد و کاریش نمی‌توان کرد.

*بهداد سلیمی قول کسب طلای جهان در سال 2015 را می‌دهد؟

از الان که نمی‌توان قول داد. من نمی‌دانم در وزنه‌برداری برای سال جدید چه پیش می‌آید و با برگزاری انتخابات چه کسی سکان هدایت وزنه‌برداری را در دست می‌گیرد اما چیزی که هست من کار خودم را می‌کنم و بعد از استراحت کوتاهی برای سال 2015 تمرین‌هایم را شروع خواهم کرد.

با وجود نائب قهرمان شدن اما در صدر رنکینگ 2014 قرار گرفتید،این موضوع چقدر خوشحالتان کرد؟ من قول داده بودم که عنوان قوی‌ترین مرد را به ایران بیاورم و خوشحالم از این‌که آخر مسابقات اعلام کردند در صدر قرار گرفتم و در آن شرایط همین که توانستم به قولم عمل کنم خیلی خوب بود.

*در صفحات اجتماعی هم بیشتر حمایت مردم را داشتید تا انتقاد؟ بهترین قاضی مردم هستند و آن‌ها از همه چیز اطلاع دارند امکانات و شرایط را می‌سنجند، دست‌شان درد نکند بعد از مسابقه با آن روحیه‌ای که من داشتم خیلی به من کمک کردند که باعث شد خودم را جمع و جور کنم.

*نقدها از عملکرد خودتان را چطور می‌بینید؟ خواهش من از منتقدان و کسانی که وزنه‌برداری را نقد می‌کنند این است که منصفانه نقد کنند و تمام شرایط را بسنجند. آقایان زارع و پانزوان در حد خودشان خیلی به من کمک کردند و این‌که تمام تقصیرها به گردن آن‌ها باشد به نظرم منصفانه نیست. اگر هم نقدی هست باید منصفانه باشد.