وی اضافه کرد: بعد از پایان نمازم بلافاصله زیر فرش را نگاه کردم و دیدم پدرم هزار تومان را زیر فرش قرار داده بود. فردای همان روز بود که پول را به استاد ویلون ساز دادم و ساز جدید را تهیه کردم.
شهرداد روحانی آهنگساز و رهبر ارکستر بین‌المللی خاطره ای از هدیه پدرش برای تشویق وی که نماز خواندن را آغاز کرده بود، تعریف کرد.این آهنگساز با بیان این که خاطره خرید این ساز از ماندگارترین اتفاقات دوران کاری اش در عرصه موسیقی بوده است، توضیح داد: همانطور که علاقه مندان موسیقی می‌دانند من در سن ۱۰ سالگی بود که برای ادامه فعالیت‌های خود به هنرستان موسیقی رفتم و در آنجا بود که نوازندگی ساز ویولن را آغاز کردم اما بعد از دو سال معلمم گفت سازی که داری دیگر به درد کار نمی خورد و تو باید برای خریدن یک ساز دیگر اقدام کنی.
وی افزود: معلم من در آن زمان پیشنهاد داد که فردی به نام قنبری‌مهر در تهران حضور دارد که در حوزه ساختن ساز استاد چیره دستی است و بهتر است برای خرید ساز بهتر است با او تماس بگیرم. من هم این کار را کردم و با این استاد تماس گرفتم و از او درباره قیمت ساز پرسیدم. وی نیز در جواب من گفت سازی که برای تو می تواند به عنوان یک ساز خوب کار کند هزار تومان قیمت دارد که این قیمت واقعا در آن سال ها قیمت کمی نبود که کار را برای من سخت تر می کرد.
روحانی گفت: در همین اثنا بود که من موضوع را با پدرم در میان گذاشتم و به او گفتم که استادم گفته باید سازم را عوض کنم و از سازهای استاد قنبری مهر برای خرید ویولن استفاده کنم. در ابتدا پدرم گفت که مانعی برای خرید این ساز ندارم و حاضرم فردا این ساز را برای تو خریداری کنم به شرطی که تو نماز خواندن را شروع کنی. خوب یادم هست که بعد از این اتفاق نماز خواندن را به من یاد داد.
این رهبر ارکستر بین المللی ادامه داد: به خوبی به یاد دارم که من از همان دوران نماز خواندن را یاد گرفته و دنبال کردم و یک شبی که پدرم از کار به خانه برگشته بود من مشغول نماز خواندن بودم و دقیقا در همین حین بود که به سجاده نماز من نزدیک شد و یک چیزی را زیر فرشی که نماز می خواندم قرار داد و رفت.
وی اضافه کرد: بعد از پایان نمازم بلافاصله زیر فرش را نگاه کردم و دیدم پدرم هزار تومان را زیر فرش قرار داده بود. فردای همان روز بود که پول را به استاد ویلون ساز دادم و ساز جدید را تهیه کردم.
روحانی در پایان صحبت‌های خود بیان کرد: من تا امروز این ساز را نزد خودم نگه داشتم و همچنان هر زمان به این ساز مراجعه می کنم یاد این خاطره خوب دوران نوجوانی ام می افتم که واقعا برایم جالب توجه و ارزشمند بود.
منبع: مهر
ارسال نظر
