به نظر من مجلس بايد نگاه سياسي خودش را كنار بگذارد و به صلاحيت علمي و مديريتي وزير پيشنهادي توجه كند. اتفاقاتي كه در جلسات استيضاح آقاي فرجي دانا و راي اعتماد به آقاي نيلي افتاد اتفاقات خوبي نبود و در اثر آن دو فرد انقلابي، متعهد و نخبه آسيب ديدند.
وزارت علوم هنوز هم در دومينوي مخالفت نمايندگان مجلس گير كرده است. تصميم نهايي مجلس در روز سه‌شنبه تكليف اين دومينو را هم روشن مي‌كند. يا تير آخر مجلس به وزارت علوم مي‌خورد يا آنكه به اعتقاد برخي نمايندگان مجلس، اين‌بار مجلس«نگاه سياسي» به مجموعه وزارت علوم را كنار مي‌گذارد. نحوه رفتارهاي نمايندگان مجلس آنقدر تغيير يافته است كه صداي خود مجلسي‌ها را هم درآورده است. يكي از اين نماينده‌ها علي مطهري است. نماينده‌يي كه به همان سبك و سياق هميشگي خودش منتقد شرايطي است كه بخشي از نمايندگان مجلس براي مجموعه دولت پديد آورده‌اند. اين‌بار هم مطهري نه تعصبي به صندلي دارد كه بر روي آن نشسته است و نه نگاه جناحي به اقدامات هم‌طيفانش كه اين روزها به شكل جديدي بروز داده مي‌شود. او از رفتارهاي اين روزها و ماه‌هاي گذشته همكارانش در مجلس شوراي اسلامي انتقاد مي‌كند؛ رفتارهايي كه از نگاه او با «بهانه جويي» و نگاه «سياسي» صورت مي‌گيرد تا شرايط بر دولت سخت شود. مطهري نگران است. نگران قرار گرفتن مجلس در مقابل مردم آن هم با ادامه اين رفتارها. از نمايندگان سوال مي‌كند كه اگر چنين رفتارهايي از سوي يك مجلس اصلاح‌طلب با يك دولت اصولگرا صورت مي‌گرفت آن را قبول داشتند يا خير؟ مطهري از تغيير روش‌ها هم انتقاد دارد. روشي كه او مي‌گويد برخلاف آن چيزي شده است كه در قانون اساسي پيش‌بيني شده است. مي‌گويد ظاهرا شرايط آنقدر وارونه شده است كه مجلس بايد وزير معرفي كند و دولت قبول كند. علي مطهري اما براي دولت هم توصيه‌هايي دارد. به رييس‌جمهور توصيه مي‌كند كه در مقابل اصرارهاي مجلسي‌ها براي تغيير گزينه پيشنهادي‌اش مقاومت كند. توصيه مي‌كند كه پشت «دانش‌آشتياني» بايستد و اجازه ندهد كه با چنين بهانه‌جويي‌هايي او رد صلاحيت شود. متن گفت‌وگوي مطهري با «اعتماد» را در ادامه مي‌خوانيد:در مورد گزينه پيشنهادي دولت براي وزارت علوم انتقادهاي گسترده‌يي از سوي بخشي از نمايندگان مجلس صورت گرفته است. برداشت شما از اين دست مخالفت‌هايي كه با آقاي دانش آشتياني صورت مي‌گيرد، چيست؟ فكر مي‌كنيد اين شرايط چقدر به متزلزل شدن شرايط تعاملي مجلس و دولت آسيب وارد كند؟
به نظر من مجلس بايد نگاه سياسي خودش را كنار بگذارد و به صلاحيت علمي و مديريتي وزير پيشنهادي توجه كند. اتفاقاتي كه در جلسات استيضاح آقاي فرجي دانا و راي اعتماد به آقاي نيلي افتاد اتفاقات خوبي نبود و در اثر آن دو فرد انقلابي، متعهد و نخبه آسيب ديدند. زبان حال مجلس در شرايط كنوني اين است كه وزير را «مجلس» پيشنهاد كند و دولت آن فرد را بپذيرد، يعني درست عكس آنچه كه قانون در مورد روند معرفي وزرا معين كرده كه دولت بايد گزينه را پيشنهاد كند و مجلس بپذيرد يا نپذيرد. بهانه جويي‌هاي گذشته تحت عنوان فتنه ٨٨ يا حوادث سال ٧٨ هم پذيرفته نيست و بايد كنار گذاشته شود. روند چند ماه اخير درباره وزارت علوم به روابط دولت و مجلس و به دانشگاه‌ها و پيشرفت علمي كشور آسيب زده است كه طراحان آن كه در كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس هستند بايد به اين روند پايان دهند.
استنباط كلي شما از نگراني‌ها و انتقاداتي كه مجلس در مورد وزارت علوم دارد، چيست؟
اظهار نگراني‌ها از وضع دانشگاه‌ها بيشتر بهانه‌گيري است تا واقعيت. عده‌يي از باز شدن فضاي آزادي بيان در دانشگاه‌ها و از بين رفتن فضاي امنيتي در دانشگاه‌ها مي‌ترسند. ولي دانشگاه‌ها در يك سال و نيم گذشته نشاط علمي و سياسي خوبي پيدا كرده‌اند و جاي نگراني در اين مورد نيست. اتفاقا همين اظهار نگراني‌ها مي‌تواند موجب تحريك دانشگاه‌ها شود. فقط مي‌توان برخي نگراني‌هاي فرهنگي را قابل توجه دانست كه آن هم قابل رفع است. در مجموع، گروكشي سياسي و هواهاي نفساني در كار است تا اصلاح مملكت و حق و عدالت. در واقع عده‌يي در مجلس مي‌گويند آن كسي كه ما مي‌گوييم بايد وزير شود و دانشگاه‌ها بايد در اختيار ما باشد. اينها خيال كرده‌اند آقاي جليلي در سال ٩٢ پيروز شده است. بايد بپذيريم كه مردم به گفتمان ديگري رأي دادند. اگر يك مجلس اصلاح‌طلب با يك دولت اصولگرا اين رفتار را داشته باشد آيا آنها مي‌پسندند؟
در مورد ادامه اين شرايط چه نظري داريد؟ فكر مي‌كنيد اگر جديدترين گزينه معرفي شده هم از طرف مجلس قبول نشود چه تبعاتي خواهد داشت؟
مجلس نبايد بازيچه برخي محافل خارج از مجلس قرار گيرد بلكه بايد استقلال خودش را حفظ كند. اينكه دستگاه‌هاي اطلاعاتي مداركي را كه بعضي طبقه‌بندي شده است در اختيار برخي نمايندگان قرار مي‌دهند تا رأي مجلس را هدايت كنند، كار درستي نيست. وقتي از وزارت اطلاعات استعلام مي‌شود، ديگر نيازي به اين كارها نيست. ادامه اين وضعيت به ضرر مجلس است چرا كه در مقابل مردم و به ويژه دانشگاهيان قرار مي‌گيرد. دلايل استيضاح و عدم راي اعتماد مجلس در دو مورد قبلي سست بود و براي اكثر مردم قابل قبول نيست. اينكه ما به هر بهانه‌يي اين افراد را «فتنه‌گر» بناميم نوعي تقويت كردن جريان فتنه است. چرا كه مردم با خود مي‌گويند اين افراد نخبه‌يي كه قبلا با نهادهاي انقلابي مثل سپاه پاسداران همكاري داشته‌اند «فتنه‌گر» ناميده مي‌شوند پس معلوم مي‌شود كه فتنه آنچنان هم مردود نيست.
در شرايط كنوني خبرهايي مي‌آيد كه مجلس در تلاش است تا دولت را براي پس گرفتن نامه معرفي دانش آشتياني متقاعد كند. برداشت‌تان از اين تلاش‌ها چيست؟ فكر مي‌كنيد چرا شكل مخالفت مجلس با گزينه‌هاي پيشنهادي دولت براي وزارتخانه‌ها تا اين اندازه دچار تغيير شده است؟ به بيان ديگر فكر نمي‌كنيد كه اين موضوع زير سوال بردن اختيارات يك رييس‌جمهور است كه بر اساس قانون اختيار دارد همكارانش را خود انتخاب كند؟
من نمي‌دانم كه چه پيشنهادي به رييس‌جمهور در مورد وزير پيشنهادي علوم شده است اما به هر حال رييس‌جمهور نبايد اين گونه پيشنهادات را بپذيرد و بايد بر اصول خودش پايدار باشد. اگر رييس‌جمهور معتقد است كه فرد معرفي شده اصلح است بايد محكم بايستد و در مقابل تبليغات و فضاسازي‌هايي كه صورت مي‌گيرد، مقاومت كند. البته من معتقدم كه حضور وزير پيشنهادي در جلسات كميسيون‌ها و فراكسيون‌ها مي‌تواند بسياري از ابهامات و تبليغات منفي را رفع و خنثي كند.
با توجه به اينكه علت مخالفت نمايندگان با وزراي پيشنهادي در گذشته اصولا مسائل حاشيه‌يي سياسي بوده است فكر مي‌كنيد كه چقدر حضور وزير در كميسيون‌ها و فراكسيون‌ها بتواند به وزير براي گرفتن راي اعتماد كمك كند؟
به طور كلي برخورد رو در رو تاثير زيادي دارد. من نسبت به اين موضوع خوش‌بين هستم چون ظاهرا هيچ نظر منفي در مورد آقاي دانش آشتياني در پاسخ به استعلامات اعلام نشده است و بنابراين دليلي ندارد كه ما مته به خشخاش بگذاريم. اگر آقاي دانش‌آشتياني در جايي نظري داشته است نبايد آن را «فتنه‌گري» بناميم. بسياري از اين موارد در جهت اصلاح امور بوده است. ممكن است كسي نسبت به موضوعي انتقادي داشته و اين انتقاد خود را با نگارش نامه يا به هر شكل ديگري ابراز كرده باشد. چنين چيزي يك نقطه مثبت براي آن فرد است كه نسبت به ناهنجاري‌ها بي‌تفاوت نبوده است. نبايد اين كار را به معني مخالفت با نظام جلوه بدهيم. نبايد اين گونه باشد كه بي‌تحركي و بدون موضع بودن را مثبت بدانيم و انتقاد و اظهارنظر را بهانه‌يي براي ردصلاحيت يك فرد مدير و نخبه براي وزارت قرار دهيم. اين رويه افراد را چاپلوس و متملق بار مي‌آورد.
منبع: اعتماد
ارسال نظر
