بازیکنان خارجی برای کار با من به ایران می‌آیند

مربی دو ملی‌پوش تنیس ایران گفت: وقتی گفتیم پاک‌باطن، لباس تیم ملی را بر تن خواهدکرد، افراد زیادی خندیدند اما در نهایت پاک‌باطن در 16 سالگی ملی‌پوش شد.

فرهنگ مهاجرانی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص سابقه خود در رشته تنیس اظهار کرد: در سن 18 سالگی و خیلی دیر، وارد فضای حرفه‌ای و مسابقات تنیس شدم. برای حضور جدی در رشته تنیس، لازم است حتما پیش از رسیدن به سن 18، وارد مسابقات حرفه‌ای شوید. با اینکه دیر به این مرحله رسیدم، اما با وجود این ورود دیرهنگام در 20 سالگی توانستم عضو تیم نیک‌ورزش تهران در لیگ برتر تنیس شوم. به جز نیک‌ورزش برای تیم هیات تنیس خراسان رضوی نیز در لیگ برتر راکت زدم.

وی خاطرنشان کرد: پیش از تنیس، در رشته‌هایی مثل اسکیت و فوتبال فعالیت کردم اما در نهایت به خاطر برادرم که بزرگ‌تر از من بود و تنیس را دنبال می‌کرد، به سمت این رشته ورزشی رفتم.

مهاجرانی تصریح کرد: با نیک‌ورزش به رتبه پنجم جدول 10 تیمی لیگ برتر رسیدیم. یکی از اتفاقات مهم زندگی من در آن برهه، بازی با تنیسورهای تیم ملی بود. فیوچرزهای آن زمان که فدراسیون برگزار می‌کرد به شکل فعلی نبود و به این راحتی نمی‌شد وارد شد. در آن دوران رنکینگ 21 ایران بودم، در شرایطی که کلا 100 بازیکن در رنکینگ ایران جای داشتند و اگر عضو تیمی لیگ برتری نبودید، اصلا در رنکینگ جایی نداشتید.

وی افزود: میرزایی، دبیر سابق فدراسیون تنیس یکی از باپرستیژترین‌ مسئولان در تاریخ تنیس ایران است. او لطف زیادی به من داشت و یکی از سهمیه‌های ایران را به من اختصاص داد تا در مسابقات فیوچرز بازی کنم. در راند نخست به حریفی ایرانی‌-آلمانی خوردم که توانستم پیروز شوم. او در بوندس‌لیگای آلمان بازی می‌کرد. در راند دوم به مصاف مقدس کویتی رفتم که در دوران حرفه‌ای توانست تا رنک 300 جهانی هم پیش برود.

مهاجرانی خاطرنشان کرد: مشخص بود در بازی با حریف کویتی شکست خواهم‌خورد، اما همینکه با کسی رقابت کردم که 2 هفته قبل، با نفر هشتم دنیا بازی کرده‌بود، برایم افتخار و تجربه بزرگی بود.

وی افزود: از همان زمان سعی داشتم با تنیسورهای بزرگی که می‌دیدم ارتباط بگیرم و حتی با آنها زندگی کنم. با دو تنیسور چینی و ژاپنی که به تهران آمدند در خوابگاه اسکواش هم‌اتاق شدم تا زندگی حرفه‌ای تنیسورها را از نزدیک لمس کنم. وقتی می‌خواهید وارد ATP شوید، بازی در جدول فرعی قابل قبول نیست و فقط باید در جدول اصلی به میدان بروید.

مهاجرانی گفت: بازی در جدول اصلی هم به این راحتی نیست. یا باید به شکل مستقیم، با توجه به پیشینه و رنکینگ‌تان ثبت نام کنید یا اینکه فدراسیون مربوطه شما را معرفی کند. فدراسیون برای مسابقات کیش، مرا وارد ATP  کرد. ورود به این چرخه اتفاق مهمی‌ست، اما متاسفانه در دور نخست، با ملی‌پوشان تنیس ایران روبه‌رو شدیم و شکست خوردیم.

وی خاطرنشان کرد: در آن زمان با تصمیم دولت قبلی، به جای مسابقات قهرمانی کشور، چند سال مسابقات المپیاد ایرانیان برگزار می‌شد. در دو دوره از این رقابت‌ها برای خراسان به میدان رفتم و توانستم به دو مقام سومی دست یابم.

وی در خصوص خداحافظی زودهنگام از تنیس اظهار کرد: مرحوم مازیار پاک‌باطن، مربی من بود. یک سال با تیم هیات تنیس خراسان رضوی در رقابت‌های لیگ برتر تنیس حضور داشتیم. آن سال انگیزه زیادی داشتم و تمام وقت برای حضوری موفق در لیگ برتر تمرین می‌کردم، اما ناگهان از طرف هیات اعلام کردند تیم منحل شد. این موضوع تاثیر خیلی بد و منفی در من گذاشت.

مهاجرانی گفت: سال قبل از هیات تنیس، تیم سوخت‌رسانان ثامن مشهد در لیگ برتر شرکت کرد و بودجه هنگفتی هم خرج کرد. متاسفانه برخی افرادی که در دوران مددی، رییس اسبق هیات تنیس خراسان رضوی، در هیات مسئولیت داشتند، مجموعه اقداماتی کردند که باعث شد سوخت‌رسانان منحل شود و هیات تیم بدهد. همان افراد در نهایت کار تیم هیات را مختل کردند و سرانجام این تیم هم منحل شد. باید تاکید کنم مددی، انسان کارآمد و باشخصیتی بود اما در آن زمان، عده‌ای بودند که در لباس دوست ظاهر شدند و به دنبال سودجویی خاص خود از هیات بودند.

مربی خراسانی تنیس خاطرنشان کرد: این اتفاق به قدری تلخ بود که باعث شد تنیس را رها کنم. بعد از مدتی با صحبتی که مرحوم پاک‌باطن با من انجام داد، برای تقویت بک‌هندهای غزل پاک‌باطن با وی کار کردم. پس از گذراندن دوره مربی‌گری، مدرکم را زیر نظر استاد اکبر طاهری دریافت کردم.

مهاجرانی با اشاره به اینکه به جز غزل پاک‌باطن، حامد نواختی نیز از شاگردانش بوده‌است، گفت: در دوران ریاست باقری در هیات تنیس، مربی تیم زیر 18 سال خراسان نیز شدم. به ما وعده دادند اگر تیم بتواند از گروهش صعود کند، پاداش خواهیم‌گرفت. در نهایت با اینکه سوم ایران شدیم، هیچ چیز ندادند و حتی از جیب‌مان هم برای موفقیت تیم خرج کردیم. کمتر از یک ماه با آن تیم کار کردیم و چنین نتیجه‌ای گرفتیم.

وی افزود: بعد از فوت پاک‌باطن، شرایطم به شکلی شد که فقط با حامد نواختی تمرین می‌کردم. نواختی در 17 18 سالگی تبدیل به نفر اول مشهد شد. در همان دوران، بعد از مدتی غزل پاک‌باطن هم شرایط روحی‌اش را پیدا کرد که تمرینات را آغاز کند. در همان آغاز دوباره، هدف‌گذاری کردیم که پاک‌باطن تا پایان آن سال و در سن 15 سالگی به لباس تیم ملی برسد. در آن زمان همه به این هدف خندیدند اما در نهایت این هدف محقق شد.

وی تصریح کرد: با توجه به گمنام بودن من و پاک‌باطن در آن زمان، شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم تا در نهایت پاک‌باطن به تیم ملی رسید. قبل از غزل پاک‌باطن، اعضای تیم ملی را بازیکنان 27 ساله تشکیل می‌دادند و بارها برای غزل مسابقات انتخابی برگزار کردند و او آنقدر پیروز شد که به هدفش رسید. او در سن 16 سالگی به بازیکن فیکس تیم ملی تبدیل شد.

مهاجرانی خاطرنشان کرد: پاک‌باطن در ادامه برد ایران مقابل پاکستان را رقم زد. در بازه‌ زمانی کوتاهی که در اختیار داشتیم، پاک‌باطن برای اولین بار در تاریخ تنیس بانوان کشورمان، به رنکینگ زیر هزار دنیا در رده زیر 18 سال هم رسید. وی در ادامه در تورنمنت ITF هم موفق شد قهرمان شود.

وی افزود: وقتی غزل پاک‌باطن به رنک زیر 500 دنیا رسید، متاسفانه پاک‌باطن را از دست دادیم و دانشگاه‌های آمریکا نیز به او پذیرش دادند و او از ایران رفت. متاسفانه در ایران، گاهی مجبور می‌شدیم برای تمرین به خاطر نبود زمین تنیس، به باشگاه بدنسازی یا حتی کوچه و خیابان برویم و تمرین کنیم.

مهاجرانی تصریح کرد: کار با پاک‌باطن و موفقیت‌هایی که در طول مسیر به دست آوردیم سبب شد تا تنیسورهایی از کشور قزاقستان از من دعوت به همکاری کنند تا برای مسابقات ترکیه با آنها کار کنم. به عنوان Travel coach حدودا 10 روز با آنها کار کردم. در ادامه با بازیکنان دیگری از کشورهای مختلف از جمله ترکیه نیز تا به امروز کار کرده‌ام.

وی افزود: برای زیر نظر داشتن تمرینات بازیکنان ترک‌تبارم، بعضا آنها به ایران می‌آمدند. در تورنمنت‌های کیش و اصفهان هم آنها شرکت کردند و در انفرادی به رتبه سوم و در دبل، به مقام قهرمانی رسیدند.یکی دیگر از بازیکنانم که اهل ترکیه بود، به رنکینگ زیر 600 رسید و او هم راهی آمریکا شد.

مربی بین‌المللی تنیس گفت: یکی از همین شاگردان ترک‌تبارم، به تازگی توانست در سن 17 سالگی جواز حضور در WTA را به دست آورد و وارد سید بزرگسالان شده‌است. برایم مایه افتخار است که تبدیل به نخستین مربی ایرانی شدم که تنیسورهای خارجی به دنبال کار با او هستند، البته متاسفانه موردی که به ویژه در چند وقت اخیر حسابی اذیتم کرده، مشکلات مربوط به اخذ ویزا از کشورهای اروپایی است. در چند تورنمنت به خاطر اینکه ویزایم صادر نشد، موفق به حضور در کنار بازیکنم نشدم. متاسفانه این معضل، لطمه زیادی به کار حرفه‌ای من می‌کند.

مهاجرانی گفت: کیان محمدی هم از جمله تنیسورهایی بود که با او مدتی کار کردم. در تورنمنت ATF مشهد توانست به مقام قهرمانی برسد. در مسابقات مختلف نیز به عناوین متعددی دست یافت. کیان در نهایت به جمع 50 بازیکن برتر آسیا راه یافت. در مسابقات تور آسیا نیز که ساله گذشته در مشهد برگزار شد، محمدی موفق شد قهرمان رقابت‌های تور تنیس زیر 14 سال آسیا شود.

وی خاطرنشان کرد: همچنین هدیه آملی‌مقدم نیز از جمله شاگردانم بود که به عناوین متعددی در رقابت‌های مشهد، استان و همچنین لیگ یک و دو کشوری دست یافت. او نماینده تنیسورهای خراسان رضوی در انتخابات هیات تنیس این استان نیز بود.

وی تصریح کرد: در ادامه النا ایبسویچ، تنیسور کروات دارای رتبه 1100 دنیا نیز که به خاطر بچه‌دار شدن مدتی تنیس را رها کرده‌بود، از من خواست تمریناتش را زیر نظر بگیرم و مربی‌اش باشم. بعد از چند ماه همکاری به رتبه 700 رسید، اما دوباره به دلیل حاملگی تنیس را رها کرد.

وی با اشاره به اهمیت زندگی سالم و حرفه‌ای برای رسیدن به اهداف و موفقیت در ورزش گفت: همواره به همه بازیکنانم تاکید می‌کنم که برای استمرار بخشیدن به موفقیت، باید زندگی حرفه‌ای داشته‌باشند. من در راهی که انتخاب کردم، همواره قدردان دو نفر هستم. همسرم سیمین و عمویم حشمت مهاجرانی. اگر بهترین استعداد هم باشید، اما درگیر حواشی شوید، بدون شک با افت شدیدی روبه‌رو می‌شوید. همچنین موضوع مهم دیگری که هست، زندگی با ورزشکاران حرفه‌ای واقعا سخت است، چه از نظر درگیری تمرینی، چه از نظر مسافرت‌هایی که وقت و بی‌وقت باید برای تمرین و حضور در تورنمنت‌های مختلف با تنیسورهای خارجی داشته‌باشید، اما خوشبختانه همسرم واقعا در تمام این لحظات کنارم بوده و حمایتم کرده‌است.

مهاجرانی تصریح کرد: خانواده ما کلا ورزشی بود و تنها چیزی که حق داشتم به خاطرش کمتر درس بخوانم، ورزش بود. عمویم همواره در مسیر ورود و ادامه راهم در ورزش هدایتم کرد و اگر توصیه‌های او نبود، قطعا نمی‌توانستم به این شکل پیش بروم.

وی گفت: حشمت مهاجرانی معمار فوتبال ایران بود و دیدیم که وقتی او از تیم ملی رفت، دیگر نه قهرمان آسیا شدیم و نه حتی به المپیک صعود کردیم. این موارد خود نشان‌دهنده عظمت کارهایی است که مهاجرانی برای ورزش ایران انجام داده‌است.

مربی خراسانی تنیس ایران گفت: چندی قبل به عمان رفتم. یکی از مسئولان تنیس عمان که پیش از این، تنیسور کشورش بوده و دوست ناصر الخلیفی، رییس فعلی باشگاه پاریس سن ژرمن فرانسه است، به من پیشنهاد همکاری داد و برنامه 10 ساله خواست. برنامه 10 ساله‌ای آماده کردم و ارائه دادم. برنامه‌ام را سعی کردم با استفاده از برنامه 22 ساله کانادایی‌ها برای تنیس بنویسم. جالب است بدانید که در سال شانزدهم، تعداد زیادی تنیسور کانادیی به رتبه زیر 100 رسیده‌بودند و این برنامه 7 سال قبل از موعد مقرر به هدف رسید.

وی افزود: من هرچقدر این پروسه 22 ساله کانادایی‌ها را خلاصه کردم تا زودتر به جواب برسیم، اجرای برنامه از 7 سال کمتر ممکن نبود، اما متاسفانه به توافق نرسیدیم. بعد از منتفی شدن پیشنهاد فدراسیون عمان، پیشنهادی از سوی فهد الرییسی، نماینده وزارت ورزش عمان به دستم رسید. آنها اعلام کردند تمام هزینه‌های لازم برای سر و شک دادن به یک سیستم منطقی و مناسب تنیس را فراهم می‌کنند، اما هرچه سود داشت را نصف می‌کنند. موضوعی که باعث شد از پذیرش این پیشنهاد هم سر باز زدم، این بود که ممکن است هیچ کدام از مردم عمان علاقه آنچنان به تنیس نداشته‌باشند.