امام صادق(ع): خـداوند، جـلّ ثناؤه، همچنان كه برادرى از برادرش پوزش مىخواهد، از بنده مؤمن نيازمند خود در دنيا، دلجویی می‌کند.
امام جعفر صادق(ع) فرمودند: (در روز قـيـامت)
خـداوند، جـلّ ثناؤه، همچنان كه برادرى از برادرش پوزش مىخواهد، از بنده
مؤمن نيازمند خود در دنيا، دلجویی می‌کند و مىفرمايد: به عزّت و جلالم
سوگند كه من تو را در دنيا از سر خواريت نزد من، محتاج نكردم. اكنون اين
سرپوش را بردار و ببين به جاى دنيا به تو چه دادهام. او سرپوش را بردارد و
گويد: با اين عوضى كه به من دادى مرا چه زيان اگر آنچه را در دنيا از من
گرفتى.متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ عليهالسلام :
إنّ اللّهَ جلَّ ثناؤهُ لَيَعتَذِرُ إلى عَبدِهِ المؤمنِ الُمحْوِجِ في الدنيا كما يَعتَذِرُ الأخُ إلى أخيهِ ، فيَقولُ : وعِزَّتي وجَلالي ، ما أحوَجتُكَ في الدنيا مِن هَوانٍ كانَ بِكَ عَلَيَّ ، فارفَعْ هذا السَّجْفَ فانظُرْ إلى ما عَوَّضتُكَ مِن الدنيا . قالَ : فَيَرفَعُ فيَقولُ : ما ضَرَّني ما مَنَعتَني مع ما عَوَّضتَني؟!
پی نوشت:
«اصول كافي، جلد۲، صفحه ۲۶۴- منتخب ميزان‌الحكمة،ص۴۵۲»
منبع: مشرق نیوز
ارسال نظر
