مهرعلیزاده: شاید تا 40 سال طول بکشد اما یک روز المپیکی می‌شویم

 رییس فدراسیون جهانی ورزش های زورخانه ای می گوید، برای توسعه این رشته در جهان نیاز به حمایت های مالی دولت داریم.

 محسن مهرعلیزاده در حاشیه برگزاری رقابت های ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی قهرمانی جهان در بجنورد، با اشاره به فعالیت های انجام شده درخصوص توسعه ورزش های زورخانه ای، اظهار کرد: ما همه ساله در کنار کارهای آموزشی و ساختارسازی ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی، مسابقاتی را از جمله رقابت های قهرمانی جهان برگزار می کنیم. رقابت های قهرمانی جهان هر ۴ سال یکبار برگزار می شود و هم اینک شاهد برگزاری سومین دوره این مسابقات در بجنورد هستیم که نسبت به دو دوره قبل در کره جنوبی و اندونزی رشد کمی و کیفی داشته است.

رییس فدراسیون جهانی ورزش های زورخانه ای افزود: در راستای تبدیل این ورزش از حالت نمایشی به رقابتی هستیم و کمیته های فنی ما در ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی در راستای جذابیت و جوان پسندی هر چه بیشتر این رشته گام برمی دارند. خوشبختانه گام های خوبی در این زمینه برداشته شده و شاهد تغییر برخی قوانین برای افزایش رقابت در این رشته ها بوده ایم.

وی ادامه داد: در گذشته که در سازمان تربیت بدنی مسئولیت داشتم کمیسیون فرا ملی کردن ورزش های زورخانه ای را تشکیل دادیم. در کمیته های زیر مجموعه این کمیسیون قوانین مختلف مربوط به این رشته تدوین شد تا به حالت رقابتی دربیاید. دومین کار این بود که باید مثل فیفا ما نیز فدراسیون جهانی داشته باشیم تا این رشته را در جهان توسعه دهد و عضوگیری کند.

مهرعلیزاده تصریح کرد: در ۱۵ سال گذشته توانستیم این رشته را در ۸۵ کشور جهان با سطوح مختلف از یک تیم تا چند تیم، ساختار فدراسیون و حتی لیگ گسترش دهیم. همچنین دوره های آموزشی مربوط به ورزشکاران، مربیان و حتی کادرهای اداری برای تشکیل فدراسیون برگزار کرده ایم. سعی می‌کنیم ۱۲۰ کشور را عضو کنیم تا حداقل در این میان ۸۰ کشور فدراسیون ملی داشته باشند تا با برگزاری مسابقات بین المللی، قبول قوانینی مثل دوپینگ و عضویت در مجامع ورزشی بین المللی، کمک کنند تا در نهایت به المپیک راه پیدا کنیم.

وی ادامه داد: هدف اصلی ما حضور در المپیک است و شاید رسیدن به این هدف ۳۰ یا ۴۰ سال دیگر طول بکشد اما قدم به قدم جلو می رویم. فکر می‌کنم در ۴ سال به ۱۲۰ کشور برسیم البته این موضوع نیاز به حمایت های مالی است و جمهوری اسلامی برای توسعه این ارزش های فرهنگی در این رشته باید حمایت های مالی را داشته باشد. البته هزینه هایی هم می کنند و مجلس همکاری های خوبی داشته اما در اجرا با مشکلاتی روبرو بوده ایم. روزی هم می رسد ورزش های زورخانه ای مثل تکواندو، ووشو و جودو که هر کدام به نام یک کشور است، به نام ایران در اروپا، آسیا و کشورهای دیگر شناخته می شود و این هدف دور از دسترس نیست.