«زاینده‌رود» جان گرفت

 با آغاز نخستین بارقه‌های دوباره حیات در قلب زنده رود انعکاس شفق گون خورشید در پهنه وسیع زنده رود جولان می‌دهد و تقاطع امتداد موج‌های در هم که با وزش هر نسیم استخوان سوز پاییزی به این سو و آن سو می‌رقصند، تولد بهار دیگری در دشت گاو خونی را نوید می دهد.
 سر پنجه‌های بی جان آفتاب در میانه برگ ریزان پاییز آخرین شانس خود را در رقابت با چنگال پر زور زمستان در پهنه زنده رود محک می‌زنند و قرقاول زیبای ایرانی در آغوش سرمای پاییزی، مستانه چون بهار بال‌های خود را به تن گل آلود آب‌های تازه جاری می‌ساید.

سازه‌های چند طبقه شهری به عنوان مهم‌ترین دستاورد شهرسازی نوین در پس زمینه درختان به خزان نشسته و رنگارنگ در میانه رود به شکل موهومی رنگ باخته‌اند و تصویر نیلگون آسمان بر این پهنه تازه تیمار شده بر عکس همیشه گل آلودگی آب را بیشتر به رخ می‌کشد.
کلاغ‌های فرصت طلب با طمعی وصف ناشدنی در نخستین لحظه‌های نو شدن زنده رود با این خیال بر چهار پایه‌های آهنی میان رودخانه با عرض اندامی کم سابقه به این سو و آن سو می‌نگرند که در زمان تقسیم غنائم این رود کم فروغ چیزی هم نصیب آن‌ها شود غافل از این که پس از 15 ماه خشکی زنده رود سوغات بشر به مسیر لب تشنه این رود چیزی جز خس و خاشاک و زباله نیست.

اگر چه صدای جاری شدن زنده رود پیش از این که همه دیدگان همه شهروندان اصفهانی به رخسار پر حیات آب روشن شود تا هفت محله آن طرف‌تر هم رفته است اما در عصری که ارتباطات کلید حل مشکلات لاینحل زندگی است، ماه‌ها اصرار مردم، کارشناسان، اهالی رسانه و دلسوزان محیط زیست برای دائمی کردن جریان آبی که اکنون به صورت فصلی دل زاینده رود را مرهم می‌بخشد راه به جایی نبرد و چشم‌ها از هم اکنون به ثانیه‌هایی است که دیر یا زود شریان آب را از قلب زنده رود خواهد گرفت و حیات تالاب و رودخانه را برای چندمین بار به یغما خواهد برد.
با وجود این که در ابتدای قرن 21 پیش بینی دنیا برای آینده مردم زمین "جنگ آب" است اما زاینده رود جوشان اصفهان که در تمام قرن‌های پیش از این همواره در تقابل با خشم روزگار فصل‌ها و عصرهای زیادی را برای حیات بشر خروشیده است شایسته این همه بی مهری و کم توجهی مدیران بالادستی کشور در سال‌های گذشته نبوده است زاینده رودی که اکنون در گذر پر رنگ روزها و در انتظار کشنده برای آب، مجبور است برای رسیدن به جرعه ای حیات، روزگار خود و جنبندگان خود را با لب تشنگی به نظاره بنشیند.

سوء مدیریت آب در سال‌های گذشته و برداشت‌های نابجا از سرچشمه‌های زاینده رود، معطلی پروژه‌های آب رسانی به نقاط حاصل خیز اصفهان، زاینده رود را به قبرستان بسیاری از گونه‌های ارزشمند اکولوژیکی در گذر زمان تبدیل کرد و زیست بوم گاو خونی را تا آنجا به افول کشاند که به جای پذیرایی از فلامینگوها و مرغان ماهی خوار فصلی میزبان انبوه زباله‌هایی باشد که بیش از یک سال است در مسیر جریان این رودخانه قرار گرفته‌اند.

حمید 30 ساله از کسانی است که در نخستین ساعات جریان یافتن آب در زاینده رود در حاشیه رودخانه حضور داشته است؛ او با خوشحالی از جاری شدن آب در زاینده رود سخن می‌گوید و امیدوار است آب تا خرداد ماه و با نگاهی خوش بینانه تر تا پایان تابستان سال آینده در اصفهان جاری باشد.
فاطمه صابری یک بانوی شاغل اصفهانی است که با مورد توجه قرار دادن مسیر روزانه کار خود به افسردگی ماه‌های گذشته خود اشاره می‌کند و می‌گوید: جاری بودن آب در زاینده رود روح تازه‌ای را در کالبد مردم و شهر دمیده است امیدوارم مسئولان استانی و کشوری با نگاهی کارشناسانه و با دلسوزی تمام در مورد زاینده رود و ادامه حیات آن تصمیم بگیرند.

شهلا، خانم میانسال دیگری است که همراه با دوست خود برای پیاده روی روزانه به پارک آیینه خانه اصفهان آمده است او که به گفته خود 40 سال است هر روز در حاشیه زاینده رود پیاده روی می‌کند حال روز چند سال اخیر اصفهان را با توجه به خشکی زاینده رود نا امید کننده می‌داند و می‌افزاید: حس و حال مردم و حال و هوای شهر به ویژه در روزهای جاری بودن آب در زاینده رود وصف ناشدنی است به عقیده من حق مردم غیور اصفهان بهره مندی دائمی از آب زاینده رود است.

دختران یکی از دبیرستان‌های اصفهان که قرار بوده امروز خود را تا ظهر در کلاس اضافه ریاضی و فیزیک بگذرانند عطای کلاس را به لقای آن بخشیده‌اند و برای گرفتن عکس سلفی برای صفحات اجتماعی خود صبح زود به کنار زاینده رود آمده‌اند؛ جمع خصوصی آن‌ها را که برای توجیه معلم و مدیر مدرسه نقشه می‌کشیدند بر هم می‌زنیم و درباره حال و هوای آن‌ها در نخستین روز جاری شدنت آب در زاینده رود سؤال می‌کنیم یکی از آن‌ها پاسخ می‌دهد: خوشحالیم برای ما که در آخرین سال تحصیل در دبیرستان هستیم و سرگرمی دیگری جز پیاده روی برای رسیدن به کلاس‌های مختلف کنکور نداریم حضور آب در زاینده رود هر چه قدر هم گل آلود باشد، خواستنی است.
سر و صدای بلند دو کاسب بر سر گران فروشی یک عمده فروش توجه هر رهگذری را به خود جلب می‌کند و همین مساله شروع یک گپ و گفت دوستانه را با این دو نفر را فراهم می‌کند مرد مسن تر با ابراز خشنودی از باز شدن جریان آب می‌گوید: برای کاسب جماعت بروز این مشکلات طبیعی است مهم دل خوش است و روشنی چشم مردم به آب زنده رود نوید بخش توجه مسئولان به مردم، کسبه و اهالی شهر و استان اصفهان است.
هنوز دسته قرقاولان زیبای ایرانی از این سو به آن سوی رودخانه می‌نشینند انگار به دنبال دانه یا غذایی برای خوردن می‌گردند و چون نمی‌یابند، پرواز می‌کنند و با پرواز در اقیانوس بی کران آسمان انگار غزل وداع می‌خوانند؛ وداع با برگ‌های پاییزی با درختان عریان با رودخانه تازه جان گرفته خالی از غذا؛ می‌خوانند باز می‌گردیم روزی که زنده رود پر آب و پویا سفره پر نعمت پروردگار را در گاو خونی برایمان بگستراند، روزی که درختان جامه‌ای سبز پوشیده باشند.