نتایج یک پژوهش نشان داد: یک‌روز‌در‌میان روزه‌گرفتن رازِ وزن‌کم‌کردن و سلامت‌ماندن است؛ زیرا تقلیدی از رژیم غارنشینان است.
نتایج یک پژوهش نشان داد: یک‌روز‌در‌میان روزه‌گرفتن رازِ وزن‌کم‌کردن و سلامت‌ماندن است؛ زیرا تقلیدی از رژیم غارنشینان است.نتایج یک آزمون علمی نشان داد افرادی که به‌مدت ۳۶ ساعت هیچ‌چیزی نخوردند و بعد به مدت ۱۲ ساعت آزاد بودند هر چه دوست داشتند بخورند، کمی بیشتر از ۳ کیلوگرم در ماه وزن کردند. نکته بسیار مهم این بود که سیستم ایمنی بدن آن‌ها، در مقایسه با بسیاری از رژیم‌های غذایی که هدفشان محدود‌کردن دریافت دائمی کالری در هر روز است، حتی بعد از گذشت ۶ ماه، ثابت ماند.
دانشمندان در دانشگاه گراتزِ اتریش باور دارند قدرتِ یک‌روز‌در‌میان روزه‌گرفتن ممکن است در الگو‌های غذا‌خوردن شکارچی-گردآورندگان، که هزاران سال پیش زندگی می‌کردند و هر روز به غذا دسترسی نداشتند، ریشه داشته باشد. اما، آن‌ها همچنین هشدار دادند این رژیم غذایی ممکن است برای همه مناسب نباشد و تحقیقات طولی برای اثبات ایمنی آن باید انجام شود.
نتیجه این پژوهش که در مجله Cell Metabolism به چاپ رسید، با مشارکت ۶۰ نفر در دو گروه آزمون (گروهی که یک‌روز‌در‌میان روزه بودند) و کنترل (اجازه داشتند هرچیزی را که دوست دارند بخورند) انجام شد.
یک‌روز‌در‌میان غذا‌خوردن به‌طور میانگین در هفته ۳۷ درصد کالری مصرفی را در افراد کاهش می‌دهد و منجر به کاهش وزنی در حدود ۳.۵ کیلوگرم می‌شود. بدون این رژیم غذایی افراد به‌طور میانگین ۸.۲ درصد کالری و ۰.۲ کیلوگرم وزن در هفته کم می‌کنند.
دانشمندان کشف کردندافرادِ تحتِ این رژیم غذایی، به‌طور‌میانگین، در ۱۲ ساعتی که آزاد بودند هر‌چه دوست دارند بخورند، به مقدار معمولی غذا می‌خوردند.
پروفسور توماس پیبر، رئیس بخش غدد درون‌ریز در دانشگاه علوم‌پزشکی گراتز گفت: «هنوز دقیقاً نمی‌دانیم چرا محدود‌کردن مصرف کالری و روزه‌گرفتن تا این اندازه سودمند است. یکی از نکات درخشان یک‌روز‌در‌میان روزه گرفتن این است که مشارکت‌کنندگان لزومی ندارد میزان کالری مصرفی روزانه خود را بشمارند، آن‌ها یک روز کامل هیچ‌چیزی نمی‌خورند.»
همکار او، پروفسور فرانک مادِئو، افزود: «شاید علت این پدیده مربوط به بیولوژی تکاملی باشد. فیزیولوژی ما با دوره‌های قحطی که به‌دنبال وفور غذا می‌آید آشناست.»
تعداد ۳۰ مشارکت‌کننده برای ۶ ماه یک‌روز‌در‌میان روزه گرفتند تا سلامت این برنامه برای استفاده در مدت طولانی‌تر سنجیده شود. مطالعات پیشین نشان داده بودند که رژیم غذایی‌ای که در آن به‌طور پیوسته میزان مصرف کالری محدود می‌شود، می‌تواند منجر به سوء‌تغذیه و کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن شود.
اما، یک‌روز‌در‌میان غذا خوردن آن هم به‌مدت ۶ ماه، تغییری در سیستم ایمنی افراد مشارکت‌کننده ایجاد نکرد. درعوض، میزان چربی شکمی آن‌ها کاهش یافت که به کاهش خطر ابتلا به سرطان مرتبط است. سطح هورمون تریودوتیرونین نیز در این افراد کاهش یافت که مطالعات پیشین کاهش این هورمون و افزایش طول عمر را مرتبط دانسته‌اند.
این پژوهش از رژیم غذایی متناوب در مقابل رژیم دائمی حمایت می‌کند. برای بسیاری از افراد محدود‌کردن دائمی دریافت کالری بسیار سخت است و اغلب به خوردن به شیوه «یو یویی» متوسل می‌شوند؛ به‌این‌معنی که نهایتاً میزان کالری مصرفی آن‌ها بیشتر از مقدار مجاز می‌شود.
سوزان رابرتز، دانشمند ارشد از مرکز تغذیه دانشگاه تافتس که در این پژوهش مشارکت نداشته است، می‌گوید: «"حالت قحطی" که بدن در طول روزه‌گرفتن آن را تجربه می‌کند می‌تواند منافع زیادی داشته باشد. برای مثال، روزه‌گرفتن توانایی بدن در استفاده از هورمون انسولین برای تبدیل قند به انرژی را افزایش می‌دهد، فرایندی که به کاهش میزان قند خون و پیشگیری از دیابت کمک می‌کند.»
رابرتز می‌گوید: «اما اطلاعات کافی در مورد ایمنی یک‌روز‌در‌میان روزه‌گرفتن به منزله یک روش منظم برای کاهش وزن و یا رسیدن به وزن سالم وجود ندارد. پیشنهاد من یک‌روز‌در‌میان روزه‌گرفتن نیست، بلکه پیشنهاد می‌کنم افراد هر‌از‌گاهی روزه بگیرند، چون منافع زیادی برای آن‌ها دارد.»
اگرچه رژیم غذایی یک‌روز‌در‌میان منافع زیادی دارد، پژوهشگران آن را به همه افراد توصیه نمی‌کنند.
پروفسور مادئو می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم این رژیم برای چند ماه برای افراد چاقی که می‌خواهند وزن کم کنند یا برای کسانی که از بیماری‌های ناشی از التهاب رنج می‌برند، می‌تواند مفید باشد.»
«اما برای آنکه بتوان آن را هر روز به کار برد باید تحقیقات بیشتری صورت گیرد.»
«بعلاوه به کسانی که عفونت ویروسی دارند روزه‌گرفتن توصیه نمی‌شود؛ زیرا ممکن است سیستم ایمنی به انرژی لحظه‌ای برای مبارزه به ویروس‌ها احتیاج داشته باشد.»/ فرادید
ارسال نظر
