خاراندن سر نمونه ای از رفتاری است که زیست شناسان آن را «رفتار جایگزینی» می خوانند.
خاراندن سر نمونه ای از رفتاری است که زیست شناسان آن را «رفتار جایگزینی» می خوانند.یعنی وقتی یک حیوان که قادر نیست بین دو گزینه چالش برانگیز یکی را انتخاب کند، تصمیم می گیرد هیچ یک را انتخاب نکند و به جای آن رفتاری نامربوط را انجام دهد.
مثلا یک پرنده که تردید دارد آیا به رقیب خود حمله یا از دست او فرار کند، ممکن است ناگهان شروع به نوک زدن به زمین کند. در اصل، این رفتارها که می تواند شامل آراستن بال و پر یا نظافت هم باشد ممکن است به این دلیل به وجود آمده باشد که انجام رفتارهای فیزیکی آرامش بخش یا مانوس بودن یک رفتار روزمره به کاهش استرس حیوان کمک می کند.
اما این رفتارها به بخشی از زبان غیرکلامی تبدیل شده اند که حیوانات برای نشان دادن حالت احساسی خود از آن استفاده می کنند.
تحقیقی در دانشگاه پورتسموث در سال 2017 نشان داد که میمون های ماکاک وقتی استرس دارند سر خود را می خارانند . این رفتار علامتی است که باعث کاهش احتمال حمله یا بروز خشونت دیگر ماکاک ها نسبت به آنها می شود.
بنا براین ممکن است ما این رفتار اجتماعی را از اجداد خود به ارث برده باشیم؛ شاید این رفتارها به عنوان راهی برای هشدار دادن به دیگران باشد که به آنها می گوید وقتی غرق در افکار خود هستیم ما را تنها بگذارند.
مثلا یک پرنده که تردید دارد آیا به رقیب خود حمله یا از دست او فرار کند، ممکن است ناگهان شروع به نوک زدن به زمین کند. در اصل، این رفتارها که می تواند شامل آراستن بال و پر یا نظافت هم باشد ممکن است به این دلیل به وجود آمده باشد که انجام رفتارهای فیزیکی آرامش بخش یا مانوس بودن یک رفتار روزمره به کاهش استرس حیوان کمک می کند.
اما این رفتارها به بخشی از زبان غیرکلامی تبدیل شده اند که حیوانات برای نشان دادن حالت احساسی خود از آن استفاده می کنند.
تحقیقی در دانشگاه پورتسموث در سال 2017 نشان داد که میمون های ماکاک وقتی استرس دارند سر خود را می خارانند . این رفتار علامتی است که باعث کاهش احتمال حمله یا بروز خشونت دیگر ماکاک ها نسبت به آنها می شود.
بنا براین ممکن است ما این رفتار اجتماعی را از اجداد خود به ارث برده باشیم؛ شاید این رفتارها به عنوان راهی برای هشدار دادن به دیگران باشد که به آنها می گوید وقتی غرق در افکار خود هستیم ما را تنها بگذارند.
ارسال نظر
