بر اساس تحقیقات جدیدی که بر روی مگس‌های میوه انجام شده است، دانشمندان دریافتند که آن‌ها نیز پس از آسیب دیدن اعصاب خود، حالتی مانند درد کشیدن را احساس می‌کنند. درد مزمن دردی است که پس از خوب شدن خود زخم هنوز ادامه داشته باشد. این درد به دو شکل است؛ درد التهابی و درد عصبی.
بر اساس تحقیقات جدیدی که بر روی مگس‌های میوه انجام شده است، دانشمندان دریافتند که آن‌ها نیز پس از آسیب دیدن اعصاب خود، حالتی مانند درد کشیدن را احساس می‌کنند. درد مزمن دردی است که پس از خوب شدن خود زخم هنوز ادامه داشته باشد. این درد به دو شکل است؛ درد التهابی و درد عصبی.این مطالعه بر روی درد عصبی که پس از آسیب دیدن سیستم اعصاب اتفاق می‌افتد و در انسان‌ها با حالت سوزش و تیر کشیدن همراه است، تمرکز کرده است. دکتر «گِرگ نیلی» از دانشگاه سیدنی، می‌گوید: «مردم فکر نمی‌کنند که حشرات نیز درد را حس می‌کنند. ولی اکنون مشخص شده است که تعداد زیادی از بی‌مهرگان نیز می‌توانند درد را مانند ما حس کنند. در موجودات غیرانسانی این احساس درد به‌صورت اجتناب از محرک‌های مضر مانند گرما، سرما و یا زخم فیزیکی بروز می‌کند که این مورد را در حشرات به‌عنوان درد می‌شناسیم. بنابراین ما می‌دانیم که حشرات نیز می‌توانند درد را حس کنند؛ ولی نمی‌دانستیم که یک زخم می‌تواند موجب حساسیت طولانی‌مدت آن‌ها مانند انسان‌ها شود.»
در این مطالعه دکتر نیلی و همکارانش به یک عصب در یک پای مگس آسیب وارد کردند و کمک کردند که این زخم کاملاً ترمیم شود. پس از ترمیم شدن زخم، دانشمندان دریافتند که پای سالم مگس نیز بسیار حساس شده است. دکتر نیلی می‌گوید: «پس از اینکه حیوان بدجور زخمی شد، حساس می‌شود و سعی می‌کند از خود برای بقیه‌ی عمرش محافظت کند.»
در مرحله‌ی بعد مطالعه، دانشمندان نحوه‌ی کار این مکانیسم را بررسی کردند. دکتر نیلی می‌گوید: «مگس از بدن خود پیغام درد دریافت می‌کند و سیستم اعصاب مرکزی آن دارای نورون‌های متوقف‌کننده‌ای است که مانند دروازه عمل می‌کنند که می‌توانند دریافت پیام‌های درد را متوقف کنند. پس از وارد شدن زخم در هر جای بدن مگس، اعصاب آسیب دیده باعث از بین رفتن همه‌ی نورون‌های متوقف‌کننده می‌شوند و دروازه‌های مربوطه برای همیشه بسته می‌شوند و به این ترتیب، مگس در بقیه‌ی طول عمر خود همیشه احساس درد می‌کند. در انسان‌ها وجود این حالت باعث زندگی دردآور می‌شود و باید از آن خلاص شد. در حیوانات نیز برای زنده ماندن در شرایط خطرناک باید از این شرایط خلاص شد. مهم اینجا است که اکنون ما می‌دانیم دلیل احساس درد در مگس‌ها و موش‌ها و حتی شاید انسان‌ها کجا است؛ از دست رفتن متوقف‌کننده‌های درد در سیستم اعصاب مرکزی. ما تلاش می‌کنیم درمان سلول‌های بنیادی و یا داروهایی برای تحت تاثیر قرار دادن این علت را پیدا کنیم.»
نتایج این مطالعه در مجله‌ی Science Advances چاپ شده است.
در مرحله‌ی بعد مطالعه، دانشمندان نحوه‌ی کار این مکانیسم را بررسی کردند. دکتر نیلی می‌گوید: «مگس از بدن خود پیغام درد دریافت می‌کند و سیستم اعصاب مرکزی آن دارای نورون‌های متوقف‌کننده‌ای است که مانند دروازه عمل می‌کنند که می‌توانند دریافت پیام‌های درد را متوقف کنند. پس از وارد شدن زخم در هر جای بدن مگس، اعصاب آسیب دیده باعث از بین رفتن همه‌ی نورون‌های متوقف‌کننده می‌شوند و دروازه‌های مربوطه برای همیشه بسته می‌شوند و به این ترتیب، مگس در بقیه‌ی طول عمر خود همیشه احساس درد می‌کند. در انسان‌ها وجود این حالت باعث زندگی دردآور می‌شود و باید از آن خلاص شد. در حیوانات نیز برای زنده ماندن در شرایط خطرناک باید از این شرایط خلاص شد. مهم اینجا است که اکنون ما می‌دانیم دلیل احساس درد در مگس‌ها و موش‌ها و حتی شاید انسان‌ها کجا است؛ از دست رفتن متوقف‌کننده‌های درد در سیستم اعصاب مرکزی. ما تلاش می‌کنیم درمان سلول‌های بنیادی و یا داروهایی برای تحت تاثیر قرار دادن این علت را پیدا کنیم.»
نتایج این مطالعه در مجله‌ی Science Advances چاپ شده است.
ارسال نظر
