ابداع مدل جدیدی برای پیش‌بینی قدرت زمین‌لرزه‌ها

 پژوهشگران دانشگاه هاروارد، مدل‌هایی را ابداع کرده‌اند که می‌توانند به پیش‌بینی دقیق و سریع قدرت زمین‌لرزه کمک کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه هاروارد، نخستین امواج لرزه‌ای، سرنخ پیش‌بینی قدرت زمین‌لرزه هستند. پژوهش جدیدی که در بخش زمین و علوم سیاره‌ای "دانشگاه هاروارد" (Harvard University) انجام شده، نشان می‌دهد که شاید دانشمندان در آینده بتوانند قدرت زمین‌لرزه را بسیار زودتر پیش‌بینی کنند.

"مارین دنوله" (Marine Denolle)، از نویسندگان این پژوهش گفت: شاید این امکان وجود داشته باشد که بتوانیم زمین‌لرزه‌های بزرگی مانند زمین‌لرزه‌ای که در "گسل سان آندریاس" (San Andreas Fault) رخ داد، بین دو تا پنج ثانیه پس از نخستین موج لرزه‌ای پیش‌بینی کنیم.

پژوهشگران در این پروژه، با این نتیجه رسیدند که زمین‌لرزه‌ها بسیار منظم رخ می‌دهند و آن‌گونه که آنها پیشتر فکر می‌کردند، بی‌نظم نیستند. اگرچه هنوز هیچ راهی برای پیش‌بینی لرزه‌ها قبل از آغاز آنها وجود ندارد اما سیستم‌های کنونی تشخیص زمین‌لرزه، حسگرهایی دارند که سیگنال‌هایی را برای شناسایی موقعیت و اندازه آن شامل می‌شوند. دنوله ادامه داد: پژوهش ما، نه تنها پاسخ‌هایی را در رابطه با پویایی زمین‌لرزه ارائه می دهد بلکه می‌تواند به پیش‌بینی حرکت زمین‌لرزه پیش از پایان آن نیز کمک کند.

دنوله و گروهش، داده‌های به دست آمده در مورد زمین‌لرزه را مورد بررسی قرار دادند و مدل‌هایی را ابداع کردند که قدرت زمین‌لرزه را بین ۱۰ تا ۱۵ ثانیه سریع‌تر از بهترین الگوریتم‌های کنونی پیش‌بینی می‌کنند. این ثانیه‌ها می‌توانند زمان کافی را برای خروج مردم از ساختمان‌ها فراهم کنند و ازدحام را کاهش دهند.

پژوهشگران هاروارد، کار خود را با بررسی الگوهای سیگنال‌های لرزه‌ای آغاز کردند و سپس توانستند امواج لرزه‌ای را با استفاده از یک "لرزه‌سنج" (seismometer) بخوانند. لرزه‌سنج، دستگاهی است که می‌تواند شتاب یا تغییر مکان ناشی از امواج لرزه‌ای درون زمین را ثبت کند و آنها را به نمودار خروجی خود موسوم به "لرزه‌نگاشت" (seismogram) انتقال دهد. دنوله افزود: لرزه‌نگاشت، اطلاعات کافی را درباره آنچه هنگام زمین‌لرزه در یک مکان اتفاق افتاده است، فراهم می‌کند.

دنوله و گروهش، اطلاعات لرزه‌نگاشت‌های پیشین را که به مرور زمان ثبت شده بودند، با هم ادغام کردند و مجموعه داده‌هایی به وجود آوردند که به آنها در خواندن دقیق‌تر امواج کمک می‌کند. آنها عملکرد زمین‌لرزه‌ها را بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۷ مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که زمین‌لرزه‌های بزرگ به جز رخدادهای بزرگ، مجموعه‌ای از رخدادهای کوچک را نیز به همراه دارند که می‌توان با بررسی آنها، اندازه نهایی زمین‌لرزه را پیش‌بینی کرد.

پژوهشگران امیدوارند که بررسی آنها ادامه پیدا کند تا به تکامل برسد و روزی بتوان از آن برای بهبود الگوریتم‌هایی استفاده کرد که به هشدار به موقع در مورد وقوع زمین‌لرزه کمک می‌کنند.

این پژوهش، در مجله " Geophysical Research Letters" به چاپ رسید.