از چارلی چاپلین تا وودی آلن؛ کارگردانانی مطرح که بازیگرانی بزرگ هستند

 برخی کارگردانان در دنیا علاوه بر تبحر در این حرفه، بازیگران زبردست و بسیار خوبی نیز هستند.

بیشتر مردم در صنعت فیلم سازی، یکی از بخش‌هایی که در آن‌ها استعداد دارند را انتخاب می‌کنند که ممکن است در زمینه نوشتن فیلمنامه، کارگردانی، تهیه‌کنندگی و یا تصویر برداری، تدوین و بازیگری باشد؛ این افراد به کارهای مورد علاقه خود می‌پردازند تا به مرحله حرفه‌ای آن برسند.

در این بین، اما کسانی هستند که علاقه‌ای ندازند تنها در یک زمینه فعالیت کنند و تمایل دارند مهارت‌های چندین بخش را کسب کنند. بعد از عنوان‌های نویسنده و کارگردان، کارگردان و تهیه کننده، یکی از ترکیب‌های دیگر سینمایی بازیگر و کارگردان است، در سال‌های اخیر افرادی مثل جونا هیل با فیلم «میانه دهه نود» و بردلی کوپر با فیلم «ستاره‌ای متولد شده» نمونه‌های اخیر این ترکیب هستند. در ادامه با تعدادی دیگر از این افراد آَشنا می‌شویم.

وودی آلن

وودی آلن یک مولف، نویسنده، کارگردان و بازیگر مشهور در فیلم‌هایش است. او کار خود را با فیلم‌های رمانتیک آغاز کرد و به مرور زمان به فیلم‌های تراژدی کمدی مثل «آنی بال» و «منهتن» وارد شد. او در بازیگری بیشتر به دلیل حرکات منحصر به فرد دست هایش، سرفه کردن و به کار بردن کلماتش در فیلم معروف است. او در فیلم‌هایی به کارگردانی خودش یک بازیگر قابل است، اما درخارج از فیلم‌های خود عملکرد چندان خوبی ندارد.

کلینت ایستوود

کلینت ایستوود در حالی که ۸۸ سال سن دارد یکی از پرکارترین کارگردان‌های سنیماست. او کار خود را در عرصه بازیگری آغاز کرد و با فیلم سینمایی «سه گانه دلار» که نام شخصیت او در فیلم مشخص نبود، قدم اول خود را برای شهرت آغاز کرد.

فیلم‌های وسترن در او تاثیر گذاشت و و فیلم‌هایی خوبی در ژانر وسترن ساخت که خودش نیز در آن‌ها بازی می‌کرد. او  ترکیب بازیگران و کارگردان را با تئاتر انجام داد که نتیجه خوبی داشت و بعد از آن فیلم‌هایی مثل «غریبه دشت‌های بالا» و «جوسی ولز یاغی» را با این شیوه تولید کرد.

چارلی چاپلین

چارلی چاپلین از نمونه‌های اولیه ترکیب، بازیگر، کارگردان و نویسنده بود و همه جنبه‌های فیلم خود را کنترل می‌کرد. با توجه به فیلم‌های صامتی که تا دهه شصت میلادی منتشر کرده سخت است که او را از بخش کارگردانی و بازیگری جدا کنیم. او تنها در دو فیلم بازی کرده که خودش کارگردان آن‌ها نبوده است. او کارش را با فیلم‌های کوتاه شروع کرد.

او در دهه ۳۰ در حالی که همه فیلم‌های غیر صامت درست می‌کردند او به سراغ فیلم‌های صامت رفت و دو فیلم بزرگ خود به نام «روشنایی شهر» و «عصر مدرن» را خلق کرد. او از بزرگترین بازیگران فیلم‌های صامت محسوب می‌شود.

رابرت ردفورد

او در حالی که بیشتر به خاطر بازیگری اش در فیلم‌هایی مثل «بوچ کَسیدی» شناخته می‌شود به همان اندازه کارگردان خوبی است. او اولین تجربه خود را بر روی صندلی کارگردانی با فیلم «مردم معمولی» رقم زد که یکی از بهترین فیلم‌ها در بین کارگردان‌های فیلم اولی است. او در نیمی از فیلم‌های خود ایفای نقش کرده که آخرین آن مربوط به سال ۲۰۱۲ می‌شود و به خاطرموضوعات سیاسی که به آن وارد شد، این فیلم آخرین تلاش او در عرصه کارگردانی بود. او سال گذشته هم بازنشستگی خود را در عرصه بازیگری اعلام کرد.

باستر کریتون

باستر کریتون به همراه چارلی چاپلین، از کارگردان و بازیگران مطرح شناخته می‌شوند. او در طی سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۹ برترین فیلم‌های صامت را از جمله فیلم «شرلوک جوان» ساخت. او در این فیلم‌ها همه‌ صحنه‌های بدلکاری را توسط خودش انجام می‌داد. او به خاطر چهره همیشه بی حالش شناخته شد و به «صورت سنگی بزرگ» معروف است.