تشخیص زودهنگام سرطان پروستات با آزمایش ادرار

 تحقیقات اخیر نشان داده که نوعی آزمایش ادرار جدید می‌تواند موارد سرطان پروستات تهاجمی را تا پنج سال زودتر از سایر روش‌های تشخیصی آشکار کند.

 این مطالعه که متخصصان دانشگاه "ایست آنگلیا" و بیمارستان دانشگاهی "نوریچ و نورفک" انگلیس انجام داده‌اند، نشان داده  یک آزمایش ادرار با نام "خطر ادرار پروستاتی" (PUR) می‌تواند انواعی از این سرطان را که در طول پنج سال اولیه تشخیص به درمان نیاز دارند، تشخیص دهد.

این آزمایش از آن لحاظ منحصر به‌فرد است که می‌تواند افراد را به گروه‌های خطر متفاوتی دسته‌بندی کند و بدین وسیله تهاجمی بودن سرطان را تشخیص دهد. این آزمایش بدون نیاز به نمونه‌برداری سوزنی تهاجمی می‌تواند سطح خطر سرطان پروستات را در افراد تعیین کند.

به کمک این آزمایش تشخیص این که آیا بیمارانی که سرطان پروستات در آن‌ها تشخیص داده شده در حال حاضر به درمان نیاز دارند یا خیر، تسهیل می‌شود. نکته قابل توجه این آزمایش امکان پیش‌بینی پیشرفت بیماری تا پنج سال پیش از دیگر روش‌های استاندارد بالینی است. این آزمایش همچنین مردانی را که در پنج سال اولیه تشخیص سرطان پروستات تا هشت‌ برابر کمتر به درمان نیاز دارند را نیز شناسایی کرده است.

طبق اعلام انجمن سرطان آمریکا (ACS) تشخیص سرطان پروستات در یک مرد از هر ۹ مرد در طول عمرشان صورت می‌گیرد. این انجمن تخمین زده که در سال ۲۰۱۹ میلادی حدود ۱۷۴ هزار مورد جدید ابتلا به این سرطان کشف شده است و بیش از ۳۱ هزار مرگ و میر ناشی از آن وجود خواهد داشت.

اغلب موارد تشخیص ابتلا به سرطان پروستات به مرگ منتهی نخواهد شد. در واقع میزان بقا برای افرادی که در پنج سال نخست این سرطان در آن‌ها تشخیص داده می‌شود تقریبا صد درصد و حتی در افرادی که دیرتر به این تشخیص می‌رسند، میزان بقا ۹۸ درصد است.

پس از سرطان پوست، سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان در مردان است و به لطف تکنیک‌های تشخیص زودهنگام، پزشکان می‌توانند بسیاری از موارد آن را تشخیص دهند و درمان کنند. از آن جایی که سرعت رشد این سرطان پایین است، آزمایش‌ها به طور معمول پیش از انتشار سرطان می‌توانند آن را تشخیص دهند.

راه‌های بسیاری برای کمک به شناسایی سرطان پروستات وجود دارد. اگر چه نمونه‌برداری را می‌توان تنها راه قطعی تشخیص این سرطان دانست اما آزمایش‌های غربالگری مختلفی برای مشخص شدن لزوم نمونه‌برداری وجود دارد.

به طور مثال آزمایش خون آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) می تواند به تشخیص احتمال وجود سرطان پروستات کمک کند. پزشکان به طور معمول از مجموعه‌ای از نتایج حاصل از این آزمایش‌ها برای تصمیم‌گیری نسبت به انجام نمونه‌برداری استفاده می‌کنند.

پزشکان هم‌چنین ممکن است از آزمایش دیجیتال مقعدی برای تشخیص احتمال وجود سرطان در ناحیه پروستات استفاده کنند البته کارآیی این نوع آزمایش نسبت به آزمایش خون آنتی‌ژن اختصاصی پروستات کمتر است اما می‌تواند برای برخی افراد مفید واقع شود.

اما آزمایش «خطر ادرار پروستاتی» (PUR) یک قدم جلوتر است و علاوه بر تشخیص ابتلا به سرطان زودتر از دیگر انواع آزمایش، می‌تواند افراد را به گروه‌های خطر مختلف دسته‌بندی کند تا پزشکان بتوانند دقیق‌تر مسیر مراقبت را تعیین کنند و بر بیمار نظارت‌های لازم را داشته باشند.

بنا بر گزارش سایت تخصصی مدیکال نیوز تودی، در صورتی که آزمایش «خطر ادرار پروستاتی» (PUR) به صورت بالینی در مردانی با احتمال ابتلا به سرطان پروستات صورت بگیرد، می‌تواند از نمونه‌برداری‌های غیرضروری بسیاری جلوگیری کند.