محصولات پلاستیکی در زندگی کاربرد بسیار زیادی دارند و بخش عمده‌ای از غذاهایی که مصرف می‌کنیم در پوششی پلاستیکی قرار دارند؛ مواد شیمیایی موجود در پلاستیک می‌تواند برای سلامت ما آسیب‌زا باشند و در حین پختن غذا و مصرف آن بخشی از این مواد شیمیایی از طریق خوراک به بدن ما برسد.
محصولات پلاستیکی در زندگی کاربرد بسیار زیادی دارند و بخش عمده‌ای از غذاهایی که مصرف می‌کنیم در پوششی پلاستیکی قرار دارند؛ مواد شیمیایی موجود در پلاستیک می‌تواند برای سلامت ما آسیب‌زا باشند و در حین پختن غذا و مصرف آن بخشی از این مواد شیمیایی از طریق خوراک به بدن ما برسد.سوالات بسیاری درباره استفاده زیاد از پلاستیک‌ها وجود دارد و همه می‌دانیم که افزودنی در پلاستیک‌ها به نام BPA باعث اختلال در عملکرد سیستم غدد درون ریز می‌شود که می‌تواند بر مشکلات رفتاری، سرطان و بیماری‌های قلبی تأثیر منفی بگذارد.
پلاستیک‌ها قطعا زندگی ما را راحت‌تر کرده‌اند اما طعم آنها در غذاهایی که برای مدت طولانی در ظروف پلاستیک باقی می‌ماند، آسیب‌زا است.
در ادامه ۵ دلیل که به طور قطع نشان می‌دهد نباید از مواد پلاستیکی برای خوراکی‌ها استفاده شود را بررسی می‌کنیم.
BISPHENOL A
انواع مختلفی از پلاستیک‌ها وجود دارند که با کدی در انتهای ظروف تقسیم بندی می‌شوند و این کد‌ها نشان می‌دهند که کدام نوع از پلاستیک‌ها قابل بازیافت هستند.
پلاستیک کد ۷ سخت‌ترین پلاستیک پلی کربنات بوده که حاوی BISPHENOL A است، این ماده در بدن باعث بیماری‌های متعددی از قبیل سرطان و مشکلات قلبی می‌شود، کودکان و جنین به شدت نسبت به این ماده حساس هستند و عوارض بدی در بدن آنها به جای می‌گذارد.
فتالات
پلاستیک‌های نرم هم که معمولا در اسباب بازی کودکان به کار گرفته می‌شوند حاوی ماده فتالات است که در کدگذاری پلاستیک‌ها با شماره ۳ نشان داده می‌شوند؛ فتالات‌ها به آسانی به بدن و پوست یا غذاهایی که در پوشش پلاستیکی حاوی این ماده هستند، نفوذ پیدا می‌کند، مطالعات نشان می‌دهد فتالات‌ها به سیستم‌های غدد درون ریز و سیستم تولید مثل کودکان آسیب می‌زند؛ همچنین خطر بروز سرطان کبد را افزایش می‌دهد و بوی این ماده اثرات سمی بر بدن دارد.
تفلون
تفلون نوعی پلاستیک غیر چسبنده است که برخی ظروف و تابه‌ها با آن پوشش داده می‌شود، هنوز شواهد کاملی مبنی بر سمی بودن تفلون در حالت عادی وجود ندارد، اما در دما‌های بالا مواد شیمیایی تفلون برای سلامت بدن آسیب‌زا خواهد بود؛ برای پخت غذا سرامیک و چدن انتخاب‌های مناسبی هستند چرا که در دما‌های بالا مواد شیمیایی مضر وارد غذا نمی‌کنند.
آنتیموان
ممکن است شما فکر کنید که بطری‌های آب معدنی فقط برای محیط زیست آسیب‌زا هستند، اما مواد شیمیایی موجود در این پلاستیک‌ها تهدیدی برای سلامت انسان محسوب می‌شود، پلاستیک‌هایی که با کد شماره ۱ شناخته می‌شوند، ماده شیمیایی حاوی آنتیموان دارند و محققان گمان می‌کنند که این ماده خطر سرطان را افزایش می‌دهد.
آنتی باکتریال‌ها
نوعی از پلاستیک‌ها که معمولا برای خوراکی‌ها هم از آن استفاده می‌کنند با کد شماره ۵ و به نام پلی پروپیلن‌ها شناخته می‌شوند؛ این نوع پلاستیک‌ها نسبت به بیسفنول‌ها ارجحیت دارند، اگرچه اخیرا افزودنی‌های آنتی باکتریالی کشف شده است که نشان می‌دهد هیچ پلاستیک سالمی وجود ندارد.
پلاستیک‌ها قطعا زندگی ما را راحت‌تر کرده‌اند اما طعم آنها در غذاهایی که برای مدت طولانی در ظروف پلاستیک باقی می‌ماند، آسیب‌زا است.
در ادامه ۵ دلیل که به طور قطع نشان می‌دهد نباید از مواد پلاستیکی برای خوراکی‌ها استفاده شود را بررسی می‌کنیم.
BISPHENOL A
انواع مختلفی از پلاستیک‌ها وجود دارند که با کدی در انتهای ظروف تقسیم بندی می‌شوند و این کد‌ها نشان می‌دهند که کدام نوع از پلاستیک‌ها قابل بازیافت هستند.
پلاستیک کد ۷ سخت‌ترین پلاستیک پلی کربنات بوده که حاوی BISPHENOL A است، این ماده در بدن باعث بیماری‌های متعددی از قبیل سرطان و مشکلات قلبی می‌شود، کودکان و جنین به شدت نسبت به این ماده حساس هستند و عوارض بدی در بدن آنها به جای می‌گذارد.
فتالات
پلاستیک‌های نرم هم که معمولا در اسباب بازی کودکان به کار گرفته می‌شوند حاوی ماده فتالات است که در کدگذاری پلاستیک‌ها با شماره ۳ نشان داده می‌شوند؛ فتالات‌ها به آسانی به بدن و پوست یا غذاهایی که در پوشش پلاستیکی حاوی این ماده هستند، نفوذ پیدا می‌کند، مطالعات نشان می‌دهد فتالات‌ها به سیستم‌های غدد درون ریز و سیستم تولید مثل کودکان آسیب می‌زند؛ همچنین خطر بروز سرطان کبد را افزایش می‌دهد و بوی این ماده اثرات سمی بر بدن دارد.
تفلون
تفلون نوعی پلاستیک غیر چسبنده است که برخی ظروف و تابه‌ها با آن پوشش داده می‌شود، هنوز شواهد کاملی مبنی بر سمی بودن تفلون در حالت عادی وجود ندارد، اما در دما‌های بالا مواد شیمیایی تفلون برای سلامت بدن آسیب‌زا خواهد بود؛ برای پخت غذا سرامیک و چدن انتخاب‌های مناسبی هستند چرا که در دما‌های بالا مواد شیمیایی مضر وارد غذا نمی‌کنند.
آنتیموان
ممکن است شما فکر کنید که بطری‌های آب معدنی فقط برای محیط زیست آسیب‌زا هستند، اما مواد شیمیایی موجود در این پلاستیک‌ها تهدیدی برای سلامت انسان محسوب می‌شود، پلاستیک‌هایی که با کد شماره ۱ شناخته می‌شوند، ماده شیمیایی حاوی آنتیموان دارند و محققان گمان می‌کنند که این ماده خطر سرطان را افزایش می‌دهد.
آنتی باکتریال‌ها
نوعی از پلاستیک‌ها که معمولا برای خوراکی‌ها هم از آن استفاده می‌کنند با کد شماره ۵ و به نام پلی پروپیلن‌ها شناخته می‌شوند؛ این نوع پلاستیک‌ها نسبت به بیسفنول‌ها ارجحیت دارند، اگرچه اخیرا افزودنی‌های آنتی باکتریالی کشف شده است که نشان می‌دهد هیچ پلاستیک سالمی وجود ندارد.
ارسال نظر
