جای خالی موسیقی در تقویم ایران

 امروز 21 ژوئن روز جهانی موسیقی است. این رویداد از سال 1982 در فرانسه آغاز شد و با عنوان فستیوال موسیقی فرانسوی‌ها به شهرت رسید. پس از آن، وزیر فرهنگ وقت این کشور رخدادی بین‌المللی را بر همین اساس پایه‌گذاری کرد. در این رویداد بین‌المللی، موسیقیدانانی از سراسر دنیا کنسرت‌های رایگان برگزار می‌کنند. محل اجرای آن‌ها پارک‌ها، موزه‌ها و حتی ایستگاه‌های قطار است. هدف از این کار ترویج صلح و آرامش و اجرای موسیقی با کیفیت برای همه مردم است. این روز صرفاً در خارج از مرزهای ایران پررنگ است. در تقویم رسمی‌ ما روزی به‌عنوان روز موسیقی وجود ندارد و حتی خیلی‌ها از روز جهانی موسیقی نیز بی‏خبر هستند. آن‌هایی هم که خبر دارند یا هر سال از کنار آن بی‌تفاوت عبور می‌کنند یا آن را به یاد نمی‌آورند.

لوریس چکناواریان آهنگساز و رهبر ارکستر درباره روز جهانی موسیقی گفت: بله من این روز را خوب به خاطر دارم، اما از آنجا که در ایران این روز اهمیتی ندارد و کسی حتی به ذهنش خطور نمی‌کند، در نتیجه آن را در ذهن خودم جشن می‌گیرم. به گزارش هنرآنلاین، او ادامه داد: برای من که شغلم موسیقی است، همه روزها روز موسیقی است. از ساعتی که چشم باز می‌کنم تا وقتی می‌خوابم موسیقی با من همراه است. جدا از بحثی که درباره موسیقی به شکل عمومی مطرح است، این ژانر از هنر برای هر کس جذابیت خاص خودش را دارد. چکناواریان اضافه کرد: این صوت می‌تواند صدای لالایی یک مادر باشد یا حتی صدای خوردن آهن به زمین. همه این‌ها اصواتی را ایجاد می‌کنند که به آن موسیقی می‌گویند. ای‌کاش روزی برسد که در کشور ما هم این روز ملی شده و جشن گرفته شود.

این آهنگساز ادامه داد: موسیقی چیز خوبی است، دوای هر دردی است، اما در کشور ما آن‌طور که باید جدی گرفته نمی‌شود. موسیقی می‌تواند درمانگر باشد یا آرامش‌بخش که این بسته به شما دارد که برای چه از آن استفاده می‌کنید. همه‏جور موسیقی خوب است، حتی موسیقی بد هم خوب است. چکناواریان در پایان گفت: خدا کند روزی برسد که قدر موسیقی را بدانیم و خدا کند آن روز من زنده باشم و این روز را ببینم.

هیچ راه ارتباطی دیگری روان‌تر از موسیقی وجود ندارد

شهرام صارمی نوازنده کمانچه درباره روز جهانی موسیقی به هنرآنلاین گفت: این روز اولین‏بار در فرانسه شکل گرفت از آن زمان به بعد، اتفاقات خوبی در این تاریخ رقم می‌خورد. در هر صورت این موضوع جهانی است مانند روزهایی که در جهان بین تمام کشورها قرار و انتخاب شده است، ما هم می‌توانیم از آن برای انواع موسیقی‌ها از جمله موسیقی نواحی بهره ببریم. او ادامه داد: موسیقی تنها راه ارتباطی بین تمام مردم جهان است که نیاز به هیچ فراگیری زبان و واسطه برای ارتباط ندارد. موسیقی می‌تواند برای کل مردم جهان قابل فهم باشد و بتوانند از آن اثر و هنر استفاده کنند. هیچ راه ارتباطی دیگری روان‌تر از موسیقی وجود ندارد که برای تمام فرهنگ‌های دنیا قابل فهم باشد. صارمی اضافه کرد: امیدوارم بتوانیم با موسیقی غنی و بسیار ارزشمند در آینده نزدیک ارتباطات عمیق جدی با کل دنیا داشته باشیم.

آدم به هر بهانه‌ای برای موسیقی جشن بگیرد جذاب است

رامین صدیقی مدیر نشر موسیقی هرمس درباره روز جهانی موسیقی پیش از این گفته است: درست است که منشا این روز از فرانسه آمده است، اما در خیلی از کشورهای دیگر هم برگزار می‌شود. این روز، از آن روزهای جذابی است که به کشورهای دیگر هم سرایت کرده است. فکر می‌کنم الان بیش از 200، 300 شهر در دنیا این روز را جشن می‌گیرند و محدود به کشورهای فرانسوی‌زبان نیست. صدیقی در جواب این سوال که ما در تقویم رسمی‌مان روزی با عنوان روز موسیقی نداریم، گفت: خاطرم هست در ایران هم قرار بود یک روز به‌عنوان روز موسیقی معین شود که دقیق خاطرم نیست روز تولد کلنل علینقی وزیری بود یا میرزا عبدالله فراهانی، ولی قرار بود روز تولد یکی از بزرگانمان که موسیقی دستگاهی‌مان را به او مدیونیم، به‌عنوان روز ملی موسیقی در تقویم ثبت شود. خاطرم هست این بحث سال‌ها از طرف خانه موسیقی مطرح بود که چرا یک روز خارجی را جشن بگیریم و چرا به جایش خودمان یک روزی را معین نکنیم اما در نهایت هم به جایی نرسید.

او ادامه داد: این‌ها مناسبت‌هایی هستند که برگزاری‌شان الزامی نیست، اما هیجان‌انگیز است. اگر «دایی جان ناپلئون» را خوانده باشید یادتان می‌آید که راوی داستان می‌گفت «دایی جان سرهنگ از آن آدم‌ها بود که برای هر مناسبتی یک مهمانی می‌گرفت از ختنه‌سوران نوه‌اش گرفته تا لیسانس گرفتن بچه‌اش...» این هم همان طوری است و اصولاً آدم به هر بهانه‌ای برای موسیقی جشن بگیرد جذاب است. مهم این است که همیشه به بهانه‌هایی برای موسیقی جشن بگیریم.