پوست این میوه و سبزی ها را دور نریزید

  هر چه برگ کلم رنگ سبز تیره تری داشته باشد، ویتامین و مواد معدنی درون آن بیشتر خواهد بود. معمولا برگ‌های بیرونی کلم سبز دور ریخته می‌شوند، که مایه تاسف است.

این برگ‌های بیرونی ممکن است سفت‌تر باشند، اما راز این کار در این است که آن‌ها را با ظرافت خرد کنید و به سرخ کردنی ها، گوشت و سوپ اضافه کنید و کمی زمان بیشتر برای نرم شدن آن‌ها اختصاص دهید. می‌توانید آن‌ها را به اسموتی‌های سبز نیز اضافه کنید، یا با آن‌ها سالاد کلم خوش آب و رنگ به همراه انواع سبزیجات سبز رنگ و هویج درست کنید.

 برگ تربچه
اکثر اوقات برگ‌های سبز تربچه‌ها دور ریخته می‌شوند یا به کمپوست تبدیل می‌شوند، اما این برگ‌ها خوراکی و خوشمزه هستند. تنها یک برگ تربچه می‌تواند طعمی تند و فلفل مانند به سالاد‌های ساده‌ی شما بدهد.

پوست سیب زمینی
سیب زمینی با پوست خاصیت بیشتری به نسبت سیب زمینی تنها دارد. نگه داشتن پوست روی سیب زمینی در هنگام آب پز کردن و پختن آن همین طور باعث می‌شود مواد مغذی بیشتری درون سیب زمینی باقی بمانند و از خروج آن‌ها جلوگیری شود.
سیب زمینی‌ها حاوی ۲ گرم فیبر هستند که بیشتر آن در پوست‌شان است. پوست سیب زمینی همین طور حاوی ویتامین بی، ویتامین سی، آهن، کلسیم و پتاسیم است؛ بنابراین بهتر است قبل از پخت سیب زمینی آن را به دقت بشویید و هر گونه گل و لای را از روی آن پاک کنید.

برگ و ریشه کلم بروکلی
کلم بروکلی از خانواده‌ی کلم‌ها است و برای داشتن یک کبد سالم فوق العاده است. گل‌ها و ریشه‌های بروکلی مواد مغذی مشابهی دارند. آن‌ها حاوی ویتامین بی، مواد معدنی و فیبر هستند. تفاوت بزرگ آن‌ها در میزان بتا کاروتن است. میزان بتا کاروتن در گل‌ها هفت برابر ریشه‌ها است. هر چه این گل‌ها به رنگ سبز تیره تری باشند، میزان کلروفیل آن‌ها از ساقه‌های کم رنگ‌تر بیشتر است.
از آن جایی که ساقه‌ها کمی دیرتر از گل‌ها بخارپز می‌شوند، بهتر است ابتدا آن‌ها را بپزید، سپس بعد از دو دقیقه گل‌ها را به بخارپز اضافه کنید.
برگ‌های گیاه بروکلی نیز سرشار از مواد مغذی هستند. آن‌ها میزان بتا کاروتن بیشتری از گل‌ها دارند و می‌توانند حاوی خواص دارویی باشند که در گل‌ها و ریشه‌ها وجود ندارد. بخش کوچکی از برگ را ببرید و به سالاد خود اضافه کنید.
هر زمان که من برای خانواده ام بروکلی می‌پزم، ساقه‌های آن را دور نمی‌ریزم. بلکه در عوض، آن‌ها را پوست کنده و خرد می‌کنم تا در سرخ کردنی ها، سوپ یا خوراک گوشت استفاده کنم؛ یا این که آن‌ها را به همراه مرغ، آناناس و فلفل دلمه کباب می‌کنم. شما می‌توانید با رنده کردن ساقه بروکلی و اضافه کردن آن به سس اسپاگتی مواد مغذی بیشتری به غذای خانواده تان اضافه کنید. اضافه کردن ریشه یا برگ بروکلی به یک اسموتی سبز یا آب میوه نیز پیشنهاد می‌شود.

 پوست کیوی
پوست میوه کیوی هم کاملا قابل خوردن است و باعث می‌شود این میوه مغذی از قبل نیز مغذی‌تر شود. تنها با خوردن پوست میوه می‌توانید سه برابر میزان فیبر روزانه‌ی خود را دریافت کنید، در مقایسه با حالتی که تنها میوه را بخورید. با نکندن پوست میوه همین طور بخش زیادی از ویتامین سی را نیز درون میوه حفظ می‌کنید.
درست مانند هر میوه یا سبزیجات تازه ای، همیشه باید قبل از میل کردن کیوی پوست آن را بشویید. نگه داشتن پوست میوه در هنگام خورد کردن آن باعث می‌شود راحت‌تر بتوانید ظرف خود را تزئین کنید؛ بله این دلیل که پوست میوه را محکم نگه می‌دارد. مردم سراسر دنیا همیشه این میوه را با پوست خورده اند، بدون این که تاثیری منفی از آن دیده باشند.

مغز آناناس
این مورد پوست میوه نیست. اما مهم است که تذکر دهم که مغز آناناس را دور نیندازید. زیرا مغز آناناس بالاترین میزان بروملین را دارد. به یاد داشته باشید که این ماده خاصیت رقیق کردن خون را دارد. پس اگر به طور روزانه آناناس می‌خورید، همزمان از مصرف آسپرین خودداری کنید، یا هر داروی دیگری که خاصیت رقیق کنندگی خون را دارد.
میزان بروملین در کمپوت آناناس بسیار کم است. در اکثر کمپوت‌ها مغز آناناس برداشته شده است. حتی اگر این طور نباشد، فرایند گرم کردن برای کمپوت سازی بروملین را از بین می‌برد.

برگ‌های چغندر قند
برگ‌های سبز چغندر قند علاوه بر دارا بودن میزان بالایی پروتئین، فسفر و روی دارند و سرشار از فیبر نیز هستند. همین طور برگ‌های چغندر قند، به عنوان سبزی چغندر نیز شناخته می‌شوند. این برگ‌ها حاوی آنتی اکسیدان ها، ویتامین بی ۶، منیزیم، پتاسیم، مس و منگنز هستند. آن‌ها همین طور چربی و کلسترول کمی دارند.
ویتامین کا در این برگ‌ها همین طور به انعقاد خون کمک می‌کند، پوکی استخوان را از بین برده و به همراه کلسیم به استخوان‌ها استحکام می‌بخشد. برگ‌های چغندر میزان آهن بیشتری به نسبت اسفناج دارند و ارزش غذایی آن‌ها از خود چغندر بالاتر است. ویتامین آ درون برگ چغندر به بهبود سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند و تولید آنتی بادی‌ها و گلبول‌های سفید را تسریع می‌بخشد.

پوست مرکبات
بیش از ۶۰ نوع فلاونوئید متفاوت در مرکباتی مانند لیمو وجود دارد و بسیاری از این فلاونوئید‌ها در پوست میوه متمرکز هستند. نارینگین گونه‌ای از فلاونوئید است که در پوست لیمو وجود دارد، اما در خود میوه نیست. نارینگین یک آنتی اکسیدان قوی است. لازم به ذکر است که نارینگین می‌تواند اثر بخشی بعضی دارو‌ها را افزایش دهد، پس اگر می‌خواهید این خوراکی را به طور مداوم مصرف کنید، باید با پزشک خود مشورت کنید.

هسپریدین، نوع دیگری از فلاونوئید، در لایه درونی سفید رنگ لیمو وجود دارد و ثابت شده است که توانایی جلوگیری از تحلیل استخوان را دارد. این ماده توانسته است سرم و چربی‌های کبد را در موش‌های آزمایشگاهی کاهش دهد.

پوست میوه‌ها نسبت به خود میوه همین طور حاوی میزان زیادی ویتامین و مواد معدنی مانند ویتامین سی و فیبر رژیمی هستند. به عنوان مثال، یک قاشق پوست لیمو دو برابر ویتامین سی و سه برابر فیبر نسبت به یک تکه لیموی بدون پوست دارد. بهترین راه برای استفاده از پوست لیمو این است که آب آن را بگیرید یا یک تکه لیمو را به همراه پوست به اسموتی سبز مورد علاقهی خود یا کاسه‌ی اسموتی خود اضافه کنید. هچنین می‌توانید پوست آن را رنده کنید تا اسانس آن را خارج کنید و به غذایی که احساس می‌کنید می‌تواند با طعم و بوی این اسانس طعم بهتری پیدا کند اضافه کنید.