گزارش مهم و مفصل نیویورکر از تلاش های پشت پرده جان بولتون برای جنگ با ایران/ بدترین‎ ‎کابوس‎ ‎بولتون‎ ‎این‎ ‎است‎ ‎که‎ ایران‎ ‎از‎ ‎ترامپ‎ ‎برای‎ ‎مذاکره‎ ‎دعوت‎ ‎کند‎ ،‎چون‎ ‎می داند‎ ‎ترامپ‎ ‎فوری‎ ‎آن‎ ‎را‎ ‎خواهد‎ ‎پذیرفت

دکستر‎ ‎فیلکینز در ‎نیویورکر نوشت: ترامپ‎ ‎در‎ ‎ابتدای‎ ‎امسال‎ ‎زمانی‎ ‎که‎ ‎قصد‎ ‎داشت‎ ‎به‎ ‎ویتنام‎ ‎برود‎ ‎تا‎ ‎با‎ ‎رهبر‎ ‎کره‎ ‎شمالی،‎ ‎کیم‎ ‎جونگ‎ ‎اون‎ ‎دیدار‎ ‎کند،‎ ‎طی‎ ‎نطقی‎ ‎که‎ ‎پیش‎ ‎از‎ ‎ترک‎ ‎کشور‎ ‎ترتیب‎ ‎داد،‎ ‎از‎ ‎خودش‎ ‎برای‎ ‎این‎ ‎دستاورد‎ ‎بزرگ‎ ‎سیاسی‎ ‎تقدیر‎ ‎کرد‎. ‎او‎ ‎گفت‎ ‎که‎ ‎اگر‎ ‎من‎ ‎اکنون‎ ‎رییس جمهور‎ ‎آمریکا‎ ‎نبودم،‎ ‎احتمالا‎ ‎درگیر‎ ‎یک‎ ‎جنگ‎ ‎مخرب‎ ‎دیگر‎ ‎شده‎ ‎بودیم‎ ‎که‎ ‎جان‎ ‎میلیونها‎ ‎نفر‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎خطر‎ ‎می انداخت‎. ‎اما‎ ‎این‎ ‎دیدار‎ ‎برای‎ ‎بولتون،‎ ‎مشاور‎ ‎امنیت‎ ‎ملی‎ ‎آمریکا،‎ ‎مسأله‎ ‎ای‎ ‎بغرنج‎ ‎بود‎. ‎او‎ ‎پیش‎ ‎از‎ ‎ورود‎ ‎به‎ ‎کاخ‎ ‎سفید،‎ ‎خواهان‎ ‎حمله‎ ‎پیشگیرانه‎ ‎به‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎شده‎ ‎بود‎. ‎بولتون‎ ‎ثابت‎ ‎کرده‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎میان‎ ‎سیاستمداران‎ ‎حزب‎ ‎جمهوریخواه،‎ ‎از‎ ‎همه‎ ‎جنگ طلب‎ ‎تر‎ ‎است‎. ‎او‎ ‎طی‎ ‎یادداشتی‎ ‎در‎ ‎وال‎ ‎استریت‎ ‎ژورنال،‎ ‎با‎ ‎تهدید‎ ‎دانستن‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎برای‎ ‎امنیت‎ ‎جهان،‎ ‎حمله‎ ‎پیشدستانه‎ ‎آمریکا‎ ‎را‎ ‎امری‎ ‎مشروع‎ ‎دانسته‎ ‎بود‎.‎

 در ادامه این مطلب آمده است: ترامپ‎ ‎با‎ ‎وعده‎ ‎کاهش‎ ‎تعهدات‎ ‎نظامی‎ ‎خارجی‎ ‎آمریکا‎ ‎و‎ ‎کاهش‎ ‎هزینه های‎ ‎آن‎ ‎به‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎آمد‎. ‎او‎ ‎با‎ ‎تهدید‎ ‎رهبر‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎و‎ ‎نامیدن‎ ‎او‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎مرد‎ ‎موشکی،‎ ‎کارش‎ ‎را‎ ‎برای‎ ‎منکوب‎ ‎کردن‎ ‎حکومت‎ ‎این‎ ‎کشور‎ ‎آغاز‎ ‎کرد‎ ‎و‎ ‎وقتی‎ ‎نتیجه‎ ‎نگرفت،‎ ‎به‎ ‎دیپلماسی‎ ‎روی‎ ‎آورد‎. ‎بولتون‎ ‎همواره‎ ‎معتقد‎ ‎بوده‎ ‎که‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎هیچگاه‎ ‎خلع‎ ‎سلاح‎ ‎هسته ای‎ ‎را‎ ‎صرفنظر‎ ‎از‎ ‎مشوقها‎ ‎و‎ ‎تهدیدات‎ ‎آمریکا‎ ‎نخواهد‎ ‎پذیرفت‎ ‎و‎ ‎تنها‎ ‎با‎ ‎هدف‎ ‎زمان‎ ‎خریدن‎ ‎به‎ ‎مذاکره‎ ‎رضایت‎ ‎میدهد‎. ‎اما‎ ‎گفته‎ ‎شده‎ ‎که‎ ‎مذاکره‎ ‎گزینه‎ ‎مورد‎ ‎علاقه‎ ‎ترامپ‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎بولتون‎ ‎قول‎ ‎داده‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎حمایت‎ ‎کند‎.‎

وقتی‎ ‎از‎ ‎بولتون‎ ‎درباره‎ ‎اختلاف‎ ‎نظرش‎ ‎با‎ ‎ترامپ‎ ‎پرسیدم‎ ‎گفت‎ ‎که‎ ‎رییس جمهور‎ ‎موضع‎ ‎من‎ ‎را‎ ‎درباره‎ ‎تمام‎ ‎این‎ ‎مسائل‎ ‎میداند‎ ‎چون‎ ‎حرف‏های‎ ‎من‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎فاکس‎ ‎نیوز‎ ‎شنیده‎ ‎است‎. ‎ما‎ ‎باید‎ ‎از‎ ‎قبل‎ ‎بدانیم‎ ‎که‎ ‎نظر‎ ‎رییس جمهور‎ ‎همیشه‎ ‎با‎ ‎ما‎ ‎یکسان‎ ‎نیست‎. ‎وقتی‎ ‎وارد‎ ‎دولت‎ ‎میشوید،‎ ‎میدانید‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎تمام‎ ‎مسائل‎ ‎پیروز‎ ‎نخواهید‎ ‎شد‎. ‎ترامپ‎ ‎درباره‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎معتقد‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎وضعیت‎ ‎برای‎ ‎قابل‎ ‎توجیه‎ ‎کردن‎ ‎مذاکره‎ ‎مناسب‎ ‎است‎. ‎بولتون‎ ‎معتقد‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎کیم‎ ‎که‎ ‎پدر‎ ‎و‎ ‎پدربزرگش‎ ‎این‎ ‎کشور‎ ‎را‎ ‎با‎ ‎وحشت‎ ‎و‎ ‎فقر‎ ‎اداره‎ ‎کرده اند،‎ ‎ممکن‎ ‎است‎ ‎برای‎ ‎احیای‎ ‎اقتصاد‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎به‎ ‎خلع‎ ‎سلاح‎ ‎مایل‎ ‎باشد‎. ‎او‎ ‎می گوید‎ ‎کیم‎ ‎به‎ ‎ما‎ ‎گفت‎ ‎که‎ ‎مانند‎ ‎پدرش‎ ‎نیست‎ ‎و‎ ‎قادر‎ ‎است‎ ‎آیندهای‎ ‎متفاوت‎ ‎و‎ ‎پررونق‎ ‎را‎ ‎برای‎ ‎کشورش‎ ‎ببیند‎. ‎ترامپ‎ ‎نیز‎ ‎برای‎ ‎تقویت‎ ‎باورهای‎ ‎او،‎ ‎از‎ ‎برنامه های‎ ‎احتمالی‎ ‎برای‎ ‎سرمایه گذاری‎ ‎غرب‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎کشور‎ ‎سخن‎ ‎گفت‎.‎

در‎ ‎هانوی،‎ ‎کیم‎ ‎و‎ ‎ترامپ‎ ‎در‎ ‎هتل‎ ‎متروپلیتن‎ ‎با‎ ‎هم‎ ‎دیدار‎ ‎کردند‎ ‎اما‎ ‎وقتی‎ ‎کیم‎ ‎در‎ ‎ازای‎ ‎تعطیل‎ ‎کردن‎ ‎تنها‎ ‎بخش‎ ‎کوچکی‎ ‎از‎ ‎تاسیسات‎ ‎اتمی،‎ ‎خواهان‎ ‎لغو‎ ‎تمام‎ ‎تحریم ها‎ ‎شد،‎ ‎مذاکره‎ ‎به‎ ‎بنبست‎ ‎رسید‎. ‎برای‎ ‎بولتن‎ ‎این‎ ‎اتفاق‎ ‎تایید‎ ‎مواضع‎ ‎بیست‎ ‎ساله‎ ‎اش‎ ‎بود‎ ‎یعنی‎ ‎اینکه‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎به‎ ‎خلع‎ ‎سلاح‎ ‎رضایت‎ ‎نخواهد‎ ‎داد‎ ‎اما‎ ‎طرح‎ ‎او‎ ‎برای‎ ‎حمله‎ ‎پیشدستانه،‎ ‎در‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎چندان‎ ‎طرفداری‎ ‎ندارد‎. ‎مشکل‎ ‎بولتن‎ ‎این‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎ترامپ‎ ‎علاقه ای‎ ‎به‎ ‎جنگیدن‎ ‎ندارد‎.‎

بولتن‎ ‎یک‎ ‎محافظه کار‎ ‎برآمده‎ ‎از‎ ‎طبقه‎ ‎متوسط‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎تحصیلات‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎رشته‎ ‎حقوق‎ ‎از‎ ‎دانشگاه‎ ‎ییل‎ ‎آغاز‎ ‎کرده‎ ‎است‎. ‎زمانی‎ ‎که‎ ‎اکثر‎ ‎دانشجویان‎ ‎مخالف‎ ‎جنگ‎ ‎ویتنام‎ ‎بودند،‎ ‎او‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎جنگ‎ ‎حمایت‎ ‎میکرد‎. ‎میگویند‎ ‎تجربیات‎ ‎او‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎ییل‎ ‎باعث‎ ‎شده‎ ‎که‎ ‎او‎ ‎در‎ ‎تمام‎ ‎مدت‎ ‎عمرش،‎ ‎به‎ ‎منتقد‎ ‎طبقه‎ ‎نخبه‎ ‎تبدیل‎ ‎شود‎. ‎او‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎برخی‎ ‎از‎ ‎متحدان‎ ‎سیاسی‎ ‎آتی‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎پیدا‎ ‎کرد‎ ‎و‎ ‎همزمان‎ ‎با‎ ‎طلوع‎ ‎ستاره‎ ‎بخت‎ ‎ریگان،‎ ‎او‎ ‎نیز‎ ‎از‎ ‎دانشگاه‎ ‎فارغ التحصیل‎ ‎شد‎. ‎بولتون‎ ‎سوابق‎ ‎کاری‎ ‎موفقی‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎یک‎ ‎وکیل‎ ‎در‎ ‎دوران‎ ‎جوانی‎ ‎دارد‎. ‎یکی‎ ‎از‎ ‎پرونده‏ های‎ ‎مهم‎ ‎و‎ ‎جنجالی‎ ‎او،‎ ‎پیروزی‎ ‎در‎ ‎لغو‎ ‎قانون‎ ‎محدودکننده‎ ‎هزینه های‎ ‎تبلیغاتی‎ ‎برای‎ ‎انتخابات‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎دهه‎ ‎بیست‎ ‎زندگیاش‎ ‎به‎ ‎آن‎ ‎دست‎ ‎یافت‎. ‎این‎ ‎پیروزی‎ ‎راه‎ ‎را‎ ‎برای‎ ‎سرازیر‎ ‎شدن‎ ‎پول‎ ‎از‎ ‎بخش‎ ‎خصوصی‎ ‎به‎ ‎نظام‎ ‎سیاسی‎ ‎آمریکا‎ ‎باز‎ ‎کرد‎. ‎در‎ ‎سال‎ ‎‏۱۹۸۵‏‎ ‎او‎ ‎به‎ ‎وزارت‎ ‎دادگستری‎ ‎در‎ ‎دولت‎ ‎ریگان‎ ‎پیوست‎. ‎در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۰۱‏‎ ‎نیز‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎کمک‎ ‎به‎ ‎کمپین‎ ‎انتخاباتی‎ ‎جرج‎ ‎بوش‎ ‎پسر،‎ ‎به‎ ‎وزارت‎ ‎امورخارجه‎ ‎پیوست‎. ‎در‎ ‎دولت‎ ‎بوش،‎ ‎دیک‎ ‎چنی‎ ‎که‎ ‎معاون‎ ‎اول‎ ‎بود‎ ‎تمایل‎ ‎زیادی‎ ‎به‎ ‎استفاده‎ ‎از‎ ‎قوه‎ ‎قهریه‎ ‎در‎ ‎روابط‎ ‎خارجی‎ ‎داشت‎ ‎و‎ ‎همه‎ ‎میدانستند‎ ‎که‎ ‎بولتون،‎ ‎جاسوس‎ ‎او‎ ‎در‎ ‎وزارت‎ ‎امورخارجه‎ ‎برای‎ ‎فشار‎ ‎بر‎ ‎کالین‎ ‎پاول‎ ‎بود‎. ‎

دولت‎ ‎بوش‎ ‎متعهد‎ ‎شده‎ ‎بود‎ ‎علیه‎ ‎هر‎ ‎کشوری‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎تحصیل‎ ‎تسلیحات‎ ‎کشتار‎ ‎جمعی‎ ‎بپردازد،‎ ‎جنگی‎ ‎راه‎ ‎بیندازد‎. ‎بولتون‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۰۲‏‎ ‎دولت‎ ‎کوبا‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎ساخت‎ ‎سلاحهای‎ ‎بیولوژیکی‎ ‎و‎ ‎همکاری‎ ‎با‎ ‎کشورهای‎ ‎خطرناکی‎ ‎مانند‎ ‎ایران‎ ‎و‎ ‎لیبی‎ ‎متهم‎ ‎کرد‎. ‎اما‎ ‎کنگره‎ ‎این‎ ‎ادعا‎ ‎را‎ ‎واهی‎ ‎دانست‎. ‎او‎ ‎از‎ ‎شنیدن‎ ‎این‎ ‎خبر‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎عصبانی‎ ‎شد‎. ‎یکی‎ ‎از‎ ‎نزدیکان‎ ‎او‎ ‎به‎ ‎من‎ ‎گفته‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎بولتون‎ ‎از‎ ‎صبح‎ ‎زود‎ ‎که‎ ‎از‎ ‎خواب‎ ‎برمی خیزد،‎ ‎به‎ ‎فکر‎ ‎حفاظت‎ ‎از‎ ‎آمریکا‎ ‎در‎ ‎برابر‎ ‎حملات‎ ‎اتمی‎ ‎کشورهای‎ ‎متخاصم‎ ‎است‎. ‎او‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۰۳‏‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎کنگره،‎ ‎تلاش‎ ‎سوریه‎ ‎برای‎ ‎توسعه‎ ‎تسلیحات‎ ‎اتمی‎ ‎و‎ ‎بیولوژیکی‎ ‎را‎ ‎تهدیدی‎ ‎جدی‎ ‎دانست‎ ‎اما‎ ‎باز‎ ‎هم‎ ‎منابع‎ ‎امنیتی،‎ ‎گزارش‎ ‎او‎ ‎را‎ ‎اغراق‎ ‎آمیز‎ ‎دانستند‎. ‎

وقتی‎ ‎دولت‎ ‎بوش،‎ ‎نوک‎ ‎پیکان‎ ‎حملات‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎متوجه‎ ‎عراق‎ ‎کرد،‎ ‎بولتون‎ ‎با‎ ‎خوزه‎ ‎بوستانی،‎ ‎مسئول‎ ‎نظارت‎ ‎بر‎ ‎معاهده‎ ‎منع‎ ‎گسترش‎ ‎تسلیحات‎ ‎شیمیایی‎ ‎درگیر‎ ‎شد‎. ‎بوستانی‎ ‎دیپلمات‎ ‎برزیلی‎ ‎در‎ ‎حال‎ ‎رایزنی‎ ‎با‎ ‎دولت‎ ‎عراق‎ ‎بود‎ ‎تا‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎معاهده‎ ‎بپیوندد‎. ‎او‎ ‎معتقد‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎اگر‎ ‎بازرسان‎ ‎بتوانند‎ ‎لغو‎ ‎برنامه‎ ‎تسلیحات‎ ‎شیمیایی‎ ‎عراق‎ ‎را‎ ‎تأیید‎ ‎کنند،‎ ‎دیگر‎ ‎نیازی‎ ‎به‎ ‎حمله‎ ‎نظامی‎ ‎نخواهد‎ ‎بود‎. ‎اما‎ ‎او‎ ‎گفت‎ ‎وقتی‎ ‎که‎ ‎دولت‎ ‎عراق‎ ‎با‎ ‎بازرسی‎ ‎و‎ ‎پیوستن‎ ‎به‎ ‎معاهده‎ ‎موافقت‎ ‎کرد،‎ ‎دولت‎ ‎بوش‎ ‎به‎ ‎او‎ ‎فشار‎ ‎آورد‎ ‎تا‎ ‎فورا‎ ‎مذاکرات‎ ‎را‎ ‎قطع‎ ‎کند‎. ‎او‎ ‎معتقد‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎نگران‎ ‎بود‎ ‎در‎ ‎صورت‎ ‎موفقیت‎ ‎مذاکرات،‎ ‎برنامه هایش‎ ‎برای‎ ‎حمله‎ ‎به‎ ‎عراق‎ ‎به‎ ‎هم‎ ‎بریزد‎.‎

بوستانی‎ ‎روزی‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎یاد‎ ‎می آورد‎ ‎که‎ ‎بولتون‎ ‎به‎ ‎نزد‎ ‎او‎ ‎آمد‎ ‎و‎ ‎خواهان‎ ‎استعفایش‎ ‎شد‎. ‎او‎ ‎میگوید‎ ‎بولتون‎ ‎وقتی‎ ‎با‎ ‎مخالفت‎ ‎وی‎ ‎مواجه‎ ‎شد‎ ‎گفت‎ ‎که‎ ‎ما‎ ‎میدانیم‎ ‎دو‎ ‎پسر‎ ‎تو‎ ‎در‎ ‎نیویورک‎ ‎زندگی‎ ‎میکنند‎ ‎و‎ ‎دخترت‎ ‎در‎ ‎لندن‎. ‎ما‎ ‎میدانیم‎ ‎همسرت‎ ‎کجاست‎. ‎پس‎ ‎از‎ ‎پافشاری‎ ‎بوستانی‎ ‎برای‎ ‎ماندن،‎ ‎آمریکا‎ ‎با‎ ‎تقبل‎ ‎تمام‎ ‎هزینه ها،‎ ‎ترتیب‎ ‎برگزاری‎ ‎اجلاس‎ ‎معاهده‎ ‎را‎ ‎داد‎ ‎تا‎ ‎وی‎ ‎بر‎ ‎کنار‎ ‎شود‎. ‎سال‎ ‎بعد‎ ‎بوستانی‎ ‎بابت‎ ‎تلاش هایش‎ ‎علیه‎ ‎گسترش‎ ‎تسلیحات‎ ‎شیمیایی،‎ ‎حتی‎ ‎نامزد‎ ‎جایزه‎ ‎صلح‎ ‎نوبل‎ ‎نیز‎ ‎شد‎. ‎وقتی‎ ‎بازرسان‎ ‎آمریکایی‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎سقوط‎ ‎حکومت‎ ‎صدام‎ ‎وارد‎ ‎عراق‎ ‎شدند،‎ ‎هیچ‎ ‎آثاری‎ ‎از‎ ‎تسلیحات‎ ‎شیمیایی‎ ‎نیافتند‎. ‎با‎ ‎اینکه‎ ‎اغلب‎ ‎سیاستمداران‎ ‎از‎ ‎جمله‎ ‎ترامپ‎ ‎این‎ ‎حمله‎ ‎را‎ ‎محکوم‎ ‎کرده اند،‎ ‎بولتون‎ ‎هنوز‎ ‎روی‎ ‎موضعش‎ ‎ایستاده‎ ‎است‎. ‎او‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۱۵‏‎ ‎در‎ ‎مصاحبه‎ ‎با‎ ‎واشنگتن‎ ‎اگزامینر‎ ‎گفته‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎معتقد‎ ‎است‎ ‎حمله‎ ‎به‎ ‎عراق‎ ‎کار‎ ‎درستی‎ ‎بود‎.‎

در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۰۵‏‎ ‎جرج‎ ‎بوش،‎ ‎بولتون‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎نماینده‎ ‎آمریکا‎ ‎در‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎برگزید‎. ‎تصور‎ ‎میشد‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎تصمیم‎ ‎به‎ ‎علت‎ ‎نارضایتی‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎از‎ ‎عملکرد‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎اتخاذ‎ ‎شده‎ ‎است‎. ‎بولتون‎ ‎سابقه‎ ‎زیادی‎ ‎در‎ ‎انتقاد‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎سازمان‎ ‎داشت‎ ‎و‎ ‎حتی‎ ‎یک‎ ‎بار‎ ‎گفت‎ ‎بود‎ ‎اگر‎ ‎در‎ ‎یک‎ ‎لحظه،‎ ‎‏۱۰‏‎ ‎طبقه‎ ‎از‎ ‎ساختمان‎ ‎بزرگ‎ ‎این‎ ‎نهاد‎ ‎ناپدید‎ ‎شود،‎ ‎هیچ‎ ‎تفاوتی‎ ‎دیده‎ ‎نخواهد‎ ‎شد‎. ‎دموکراتها‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎کنگره‎ ‎اقلیت‎ ‎بودند،‎ ‎تلاش‎ ‎کردند‎ ‎با‎ ‎انتصاب‎ ‎او‎ ‎مخالفت‎ ‎کنند‎ ‎اما‎ ‎کاری‎ ‎از‎ ‎دستشان‎ ‎برنیامد‎. ‎آنها‎ ‎دریافته‎ ‎بودند‎ ‎که‎ ‎بولتن‎ ‎برای‎ ‎پیشبرد‎ ‎اهداف‎ ‎خود‎ ‎حتی‎ ‎اطلاعات‎ ‎سازمانهای‎ ‎امنیتی‎ ‎را‎ ‎دستکاری‎ ‎میکند‎. ‎

بولتون‎ ‎زمان‎ ‎زیادی‎ ‎از‎ ‎عمرش‎ ‎را‎ ‎صرف‎ ‎جا‎ ‎انداختن‎ ‎این‎ ‎ایده‎ ‎کرده‎ ‎که‎ ‎نهادهای‎ ‎بین المللی‎ ‎و‎ ‎چندجانبه ای‎ ‎بیش‎ ‎از‎ ‎آنکه‎ ‎منفعت‎ ‎داشته‎ ‎باشند،‎ ‎خسارت‎ ‎میزنند‎ ‎و‎ ‎الحاق‎ ‎به‎ ‎هر‎ ‎توافق‎ ‎بین المللی،‎ ‎به‎ ‎معنای‎ ‎نقض‎ ‎بخشی‎ ‎از‎ ‎حق‎ ‎حاکمیت‎ ‎ملی‎ ‎آمریکا‎ است. ‎همکاران‎ ‎بولتون‎ ‎میگویند‎ ‎او‎ ‎نگاهی‎ ‎هابزی‎ ‎به‎ ‎جهان‎ ‎دارد؛‎ ‎جهانی‎ ‎سرشار‎ ‎از‎ ‎وحشیگری‎ ‎و‎ ‎کثافت‎. ‎او‎ ‎معتقد‎ ‎است‎ ‎کشورهای‎ ‎زیادی‎ ‎هستند‎ ‎که‎ ‎مترصد‎ ‎تضعیف‎ ‎جایگاه‎ ‎آمریکا‎ ‎هستند‎. ‎او‎ ‎اهمیتی‎ ‎برای‎ ‎اوضاع‎ ‎داخلی‎ ‎کشورهای‎ ‎دیگر‎ ‎و‎ ‎پیشبرد‎ ‎دموکراسی‎ ‎در‎ ‎آنها‎ ‎قائل‎ ‎نیست‎ ‎و‎ ‎با‎ ‎هر‎ ‎کدام‎ ‎که‎ ‎منافع‎ ‎مشترک‎ ‎داشته‎ ‎باشد،‎ ‎همکاری‎ ‎میکند‎. ‎یکی‎ ‎از‎ ‎موفقیتهای‎ ‎بولتن‎ ‎در‎ ‎سازمان‎ ‎ملل،‎ ‎متقاعد‎ ‎کردن‎ ‎آن‎ ‎به‎ ‎وضع‎ ‎نخستین‎ ‎تحریمها‎ ‎علیه‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎بود‎. ‎اما‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎اینکه‎ ‎دموکراتها‎ ‎کنگره‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎کنترل‎ ‎خود‎ ‎درآوردند،‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۰۶‏‎ ‎با‎ ‎ادامه‎ ‎کار‎ ‎بولتون‎ ‎مخالفت‎ ‎شد‎.‎

بولتون‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎پس‎ ‎به‎ ‎مفسر‎ ‎خبری‎ ‎در‎ ‎رسانه ها‎ ‎تبدیل‎ ‎شد‎ ‎و‎ ‎طبق‎ ‎گزارشها‎ ‎تا‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۱۷‏‎ ‎حدود‎ ‎دو‎ ‎میلیون‎ ‎دلار‎ ‎درآمد‎ ‎کسب‎ ‎کرد‎ ‎که‎ ‎فقط‎ ‎ششصد‎ ‎هزار‎ ‎دلار‎ ‎آن‎ ‎از‎ ‎محل‎ ‎شبکه‎ ‎فاکسنیوز‎ ‎بود‎. ‎او‎ ‎دستکم‎ ‎ششصد‎ ‎یادداشت‎ ‎در‎ ‎روزنامهها‎ ‎منتشر‎ ‎کرد‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎آنها‎ ‎به‎ ‎انتقاد‎ ‎از‎ ‎عملکرد‎ ‎دولت‎ ‎اوباما‎ ‎پرداخت‎. ‎او‎ ‎حتی‎ ‎یک‎ ‎کتاب‎ ‎درباره‎ ‎روابط‎ ‎بینالملل‎ ‎نوشت‎ ‎با‎ ‎عنوان‎ ‎چطور‎ ‎باراک‎ ‎اوباما‎ ‎امنیت‎ ‎ملی‎ ‎ما‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎خطر‎ ‎انداخته‎ ‎است‎. ‎

بولتون‎ ‎به‎ ‎طور‎ ‎مشخص‎ ‎از‎ ‎گفتمان‎ ‎اسلام هراسی‎ ‎استقبال‎ ‎میکرد‎. ‎او‎ ‎مقاله هایی‎ ‎درباره‎ ‎تاریخ‎ ‎اخوان المسلمین،‎ ‎تسخیر‎ ‎اروپا‎ ‎توسط‎ ‎جهادی‎ ‎ها‎ ‎و‎ ‎تبدیل‎ ‎شدن‎ ‎سوئدی‎ ‎به‎ ‎کشوری‎ ‎که‎ ‎توسط‎ ‎سومالیایی‎ ‎ها‎ ‎مورد‎ ‎تجاوز‎ ‎قرار‎ ‎گرفته‎ ‎نوشت‎. ‎بولتن‎ ‎مانند‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎محافظه کاران‎ ‎اسراییل،‎ ‎مخالف‎ ‎ایده‎ ‎راه حل‎ ‎دو‎ ‎کشوری‎ ‎برای‎ ‎حل‎ ‎اختلاف‎ ‎فلسطین‎ ‎و‎ ‎اسرائیل‎ ‎است‎. ‎او‎ ‎حتی‎ ‎راه حل‎ ‎سه‎ ‎کشوری‎ ‎را‎ ‎مطرح‎ ‎کرد‎ ‎که‎ ‎ناظر‎ ‎بر‎ ‎تقسیم‎ ‎فلسطین‎ ‎میان‎ ‎سه‎ ‎کشور‎ ‎مصر،‎ ‎اردن‎ ‎و‎ ‎اسرائیل‎ ‎بود‎. ‎او‎ ‎به‎ ‎خاطر‎ ‎طرح‎ ‎این‎ ‎ایده‎ ‎جایزه‎ ‎صد‎ ‎هزار‎ ‎دلاری‎ ‎نگهبان‎ ‎صهیون‎ ‎را‎ ‎از‎ ‎یک‎ ‎دانشگاه‎ ‎اسراییلی‎ ‎دریافت‎ ‎کرد‎. ‎

بولتون‎ ‎همزمان‎ ‎با‎ ‎تبدیل‎ ‎شدن‎ ‎به‎ ‎یک‎ ‎سلبریتی‎ ‎در‎ ‎رسانههای‎ ‎محافظه کار،‎ ‎تلاش‎ ‎کرد‎ ‎وارد‎ ‎عرصه‎ ‎انتخابات‎ ‎نیز‎ ‎بشود‎. ‎در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۱۳‏‎ ‎کمپینی‎ ‎برای‎ ‎جمع آوری‎ ‎کمکهای‎ ‎مالی‎ ‎به‎ ‎حزب‎ ‎جمهوریخواه‎ ‎به‎ ‎راه‎ ‎انداخت‎. ‎حتی‎ ‎او‎ ‎شانسش‎ ‎را‎ ‎برای‎ ‎کاندیداتوری‎ ‎در‎ ‎انتخابات‎ ‎ریاست جمهوری‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۱۶‏‎ ‎امتحان‎ ‎کرد‎ ‎اما‎ ‎نزدیکان‎ ‎او‎ ‎می گویند‎ ‎که‎ ‎او‎ ‎از‎ ‎ابتدا‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎پست‎ ‎وزارت‎ ‎امورخارجه‎ ‎بود‎. ‎همانند‎ ‎زمان‎ ‎انتخاب‎ ‎شدن‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎سفیر‎ ‎در‎ ‎سازمان‎ ‎ملل،‎ ‎بازهم‎ ‎درباره‎ ‎تأیید‎ ‎سنا‎ ‎تردید‎ ‎وجود‎ ‎داشت‎. ‎در‎ ‎اسناد‎ ‎مالی‎ ‎بولتن،‎ ‎اشاره‎ ‎ای‎ ‎نیز‎ ‎به‎ ‎دریافت‎ ‎چهل‎ ‎هزار‎ ‎دلار‎ ‎از‎ ‎سوی‎ ‎گروه‎ ‎تبعیدی‎ ‎مجاهدین‎ ‎خلق‎ ‎بابت‎ ‎سخنرانی‎ ‎در‎ ‎نشست‎ ‎این‎ ‎گروه‎ ‎دیده‎ ‎میشود‎. ‎بسیاری‎ ‎این‎ ‎گروه‎ ‎را‎ ‎بیشتر‎ ‎به‎ ‎یک‎ ‎فرقه‎ ‎شبیه‎ ‎میدانند‎. ‎بین‎ ‎سالهای‎ ‎‏۱۹۹۷‏‎ ‎تا‎ ‎‏۲۰۱۲‏‎ ‎این‎ ‎گروه‎ ‎به‎ ‎علت‎ ‎حملات‎ ‎تروریستی‎ ‎در‎ ‎خاک‎ ‎ایران،‎ ‎در‎ ‎فهرست‎ ‎گروههای‎ ‎تروریستی‎ ‎واشنگتن‎ ‎نیز‎ ‎قرار‎ ‎داشت‎. ‎او‎ ‎در‎ ‎اجلاس‎ ‎مجاهدین‎ ‎بر‎ ‎لزوم‎ ‎تغییر‎ ‎حکومت‎ ‎ایران‎ ‎تاکید‎ ‎کرده‎ ‎بود‎.‎

در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۱۱‏‎ ‎بولتون‎ ‎به‎ ‎ریاست‎ ‎کمیته‎ ‎روابط‎ ‎بین الملل‎ ‎لابی‎ ‎پرقدرت‎ ‎انجمن‎ ‎ملی‎ ‎اسلحه‎ ‎نیز‎ ‎منتصب‎ ‎شد‎. ‎او‎ ‎دو‎ ‎سال‎ ‎بعد‎ ‎در‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎اجلاسهای‎ ‎یک‎ ‎گروه‎ ‎روسی‎ ‎که‎ ‎خواهان‎ ‎حق‎ ‎حمل‎ ‎اسلحه‎ ‎بود‎ ‎نیز‎ ‎شرکت‎ ‎کرد‎. ‎احتمال‎ ‎میرود‎ ‎این‎ ‎کنفرانس‎ ‎با‎ ‎هدف‎ ‎تاثیرگذاری‎ ‎در‎ ‎امور‎ ‎داخلی‎ ‎آمریکا‎ ‎توسط‎ ‎مسکو‎ ‎تاسیس‎ ‎شده‎ ‎باشد‎. ‎هم اکنون‎ ‎رییس‎ ‎این‎ ‎گروه‎ ‎روسی‎ ‎به‎ ‎اتهام‎ ‎جاسوسی‎ ‎در‎ ‎آمریکا‎ ‎زندانی‎ ‎شده‎ ‎است‎. ‎اسناد‎ ‎مالی‎ ‎بولتون‎ ‎شامل‎ ‎دریافت‎ ‎مبالغی‎ ‎به‎ ‎ارزش‎ ‎صدوپنجاه‎ ‎هزار‎ ‎دلار‎ ‎از‎ ‎ثروتمند‎ ‎معروف‎ ‎اوکراینی،‎ ‎ویکتور‎ ‎پینچوک‎ ‎نیز‎ هست. ‎

بولتن‎ ‎برای‎ ‎رسیدن‎ ‎به‎ ‎مقام‎ ‎وزارت‎ ‎امورخارجه‎ ‎از‎ ‎حمایت‎ ‎پوپولیست‎ ‎های‎ ‎محافظه کار‎ ‎نیز‎ ‎برخوردار‎ ‎بود‎. ‎اما‎ ‎حزب‎ ‎جمهوریخواه‎ ‎مانع‎ ‎این‎ ‎هدف‎ ‎شد‎. ‎  کاندولیزا‎ ‎رایس‎ ‎و‎ ‎رابرت‎ ‎مک‎ ‎گیتس‎ ‎به‎ ‎ترامپ‎ ‎پیشنهاد‎ ‎دادند‎ ‎که‎ ‎رکس‎ ‎تیلرسون‎ ‎را‎ ‎برای‎ ‎این‎ ‎پست‎ ‎برگزیند‎. ‎برای‎ ‎پست‎ ‎مشاور‎ ‎امنیت‎ ‎ملی‎ ‎نیز‎ ‎ابتدا‎ ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎با‎ ‎حمایت‎ ‎جیرد‎ ‎کوشنر‎ ‎برگزیده‎ ‎شد‎ ‎چراکه‎ ‎گفته‎ ‎میشود،‎ ‎ترامپ‎ ‎به‎ ‎خاطر‎ ‎سیبیل‎ ‎بولتن‎ ‎از‎ ‎او‎ ‎خوشش‎ ‎نیامده‎ ‎بود‎. ‎اما‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎تجربه‎ ‎ناموفق‎ ‎مک‎ ‎مستر،‎ ‎شانس‎ ‎بولتن‎ ‎برای‎ ‎این‎ ‎مقام‎ ‎افزایش‎ ‎یافت‎. ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎روابط‎ ‎خوبی‎ ‎با‎ ‎ترامپ‎ ‎یا‎ ‎وزیر‎ ‎دفاع‎ ‎جیمز‎ ‎متیس‎ ‎نداشت‎. ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎خواهان‎ ‎تدوین‎ ‎نقشهای‎ ‎برای‎ ‎حمله‎ ‎به‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎بود‎ ‎اما‎ ‎درخواستش‎ ‎از‎ ‎سوی‎ ‎متیس‎ ‎نادیده‎ ‎گرفته‎ ‎میشد‎. ‎برخی‎ ‎هواداران‎ ‎اسراییل‎ ‎نیز‎ ‎معتقد‎ ‎بودند‎ ‎که‎ ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎موضع‎ ‎خصمانه‎ ‎ای‎ ‎نسبت‎ ‎به‎ ‎اسراییل‎ ‎دارد‎. ‎لابیهای‎ ‎هوادار‎ ‎اسراییل‎ ‎از‎ ‎عوامل‎ ‎پشت‎ ‎پرده‎ ‎فشار‎ ‎برای‎ ‎برکناری‎ ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎بودند‎. ‎
‎

‎بولتون‎ ‎وقتی‎ ‎دفتر‎ ‎مشاور‎ ‎امنیت‎ ‎ملی‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎دست‎ ‎گرفت،‎ ‎به‎ ‎ترامپ‎ ‎اطلاع‎ ‎داد‎ ‎که‎ ‎قادر‎ ‎نیست‎ ‎با‎ ‎زیردستان‎ ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎همکاری‎ ‎کند‎. ‎گفته‎ ‎میشود‎ ‎بولتن‎ ‎از‎ ‎دیسیپلین‎ ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎برای‎ ‎هماهنگی‎ ‎با‎ ‎سایر‎ ‎نهادهای‎ ‎همکار‎ ‎پیروی‎ ‎نمیکند؛‎ ‎امری‎ ‎که‎ ‎میتواند‎ ‎در‎ ‎مواقع‎ ‎بحرانی‎ ‎دردسرساز‎ ‎شود‎. ‎مشاور‎ ‎امنیت‎ ‎ملی‎ ‎باید‎ ‎به‎ ‎روابط‎ ‎میان‎ ‎رییس جمهور‎ ‎با‎ ‎سایر‎ ‎نهادهای‎ ‎امنیتی‎ ‎نظم‎ ‎بدهد‎ ‎اما‎ ‎تحت‎ ‎مدیریت‎ ‎بولتن،‎ ‎اوضاع‎ ‎کاملا‎ ‎آشفته‎ ‎است‎. ‎مقامات‎ ‎نزدیک‎ ‎به‎ ‎او‎ ‎میگویند‎ ‎بولتون‎ ‎هنوز‎ ‎اولویتی‎ ‎را‎ ‎مشخص‎ ‎نکرده‎ ‎و‎ ‎سیاست‎ ‎خاصی‎ ‎را‎ ‎دنبال‎ ‎نمیکند‎. ‎

به‎ ‎عنوان‎ ‎مشاور‎ ‎امنیت‎ ‎ملی،‎ ‎بولتون‎ ‎قرابت‎ ‎کم نظیری‎ ‎نسبت‎ ‎به‎ ‎دیگران‎ ‎به‎ ‎رییس جمهور‎ ‎دارد‎. ‎اما‎ ‎مطلعان‎ ‎رابطه‎ ‎او‎ ‎با‎ ‎رییس جمهوری‎ ‎را‎ ‎بسیار‎ ‎رسمی‎ ‎میدانند‎. ‎بولتون‎ ‎علاوه‎ ‎بر‎ ‎جلسه‎ ‎صبحگاهی‎ ‎همه‎ ‎روزه‎ ‎با‎ ‎رییس جمهوری‎ ‎درباره‎ ‎تهدیدات‎ ‎امنیت‎ ‎ملی،‎ ‎در‎ ‎جلسات‎ ‎محرمانه‎ ‎ترامپ‎ ‎با‎ ‎رییس‎ ‎سیا‎ ‎و‎ ‎مدیر‎ ‎آژانس‎ ‎اطلاعات‎ ‎ملی‎ ‎نیز‎ ‎شرکت‎ ‎میکند‎. ‎ترامپ‎ ‎ترجیح‎ ‎میدهد‎ ‎این‎ ‎جلسه‎ ‎دو‎ ‎تا‎ ‎سه‎ ‎بار‎ ‎در‎ ‎هفته‎ ‎برگزار‎ ‎شود‎ ‎و‎ ‎با‎ ‎مزاحمتهای‎ ‎خارجی‎ ‎در‎ ‎طول‎ ‎جلسه‎ ‎مانند‎ ‎ورود‎ ‎دیگران‎ ‎و‎ ‎مکالمات‎ ‎تلفنی‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎مخالف‎ ‎است‎. ‎اطرافیان‎ ‎ترامپ‎ ‎دریافته اند‎ ‎که‎ ‎او‎ ‎علاقه ای‎ ‎به‎ ‎شرح‎ ‎مفصل‎ ‎جزییات‎ ‎ندارد‎ ‎و‎ ‎گزارش های‎ ‎گرافیکی‎ ‎با‎ ‎موارد‎ ‎برجسته‎ ‎بیشتر‎ ‎مورد‎ ‎پسند‎ ‎اوست‎. ‎

سیاست‎ ‎خارجی‎ ‎ترامپ‎ ‎البته‎ ‎تا‎ ‎جایی‎ ‎که‎ ‎وجود‎ ‎داشته‎ ‎باشد،‎ ‎به‎ ‎انزواطلبی‎ ‎متمایل‎ ‎است‎ ‎اما‎ ‎بولتون‎ ‎فردی‎ ‎توسعه طلب‎ ‎و‎ ‎تکرو‎ ‎است‎که‎ ‎در‎ ‎صورت‎ ‎نیاز،‎ ‎متحدان‎ ‎را‎ ‎مجبور‎ ‎به‎ ‎همکاری‎ ‎میکند‎. ‎گاهی‎ ‎اوقات‎ ‎یکجانبه گرایی‎ ‎بولتن‎ ‎با‎ ‎شعار‎ "‎نخست‎ ‎آمریکا‎"‎ی‎ ‎ترامپ‎ ‎همسو‎ ‎می‏شود‎. ‎هم‎ ‎ترامپ‎ ‎و‎ ‎هم‎ ‎بولتن‎ ‎نظر‎ ‎مساعدی‎ ‎به‎ ‎پیمان های‎ ‎بینالمللی‎ ‎و‎ ‎ائتلافهای‎ ‎جهانی‎ ‎ندارند‎ ‎که‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎جنگ‎ ‎جهانی‎ ‎دوم‎ ‎در‎ ‎دستور‎ ‎کار‎ ‎آمریکا‎ ‎قرار‎ ‎داشت‎. ‎گفته‎ ‎میشود‎ ‎در‎ ‎پایان‎ ‎اجلاس‎ ‎گروه‎ ‎بیست‎ ‎در‎ ‎آرژانتین،‎ ‎بولتن‎ ‎هنگام‎ ‎تدوین‎ ‎بیانیه‎ ‎نهایی‎ ‎نشست‎ ‎با‎ ‎دیگران‎ ‎دچار‎ ‎اختلاف نظر‎ ‎شد‎. ‎دستیاران‎ ‎بولتون‎ ‎هنگام‎ ‎تدوین‎ ‎متن‎ ‎سند،‎ ‎عباراتی‎ ‎مانند‎ ‎برابری‎ ‎جنسیتی،‎ ‎نهادهای‎ ‎چند‎ ‎جانبهای‎ ‎و‎ ‎نظم‎ ‎بین المللی‎ ‎قاعده مند‎ ‎را‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎حذف‎ ‎میکردند‎. ‎مثلاً‎ ‎دستیاران‎ ‎در‎ ‎جلسه‎ ‎میگفتند‎ ‎بولتون‎ ‎این‎ ‎واژه‎ ‎را‎ ‎نمیپذیرد‎. ‎

اغلب‎ ‎مشاوران‎ ‎امنیت‎ ‎ملی‎ ‎در‎ ‎پشت‎ ‎پرده‎ ‎کار‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎انجام‎ ‎میدهند‎ ‎اما‎ ‎بولتون‎ ‎همیشه‎ ‎در‎ ‎دید‎ ‎عموم‎ ‎قرار‎ ‎دارد‎. ‎مدام‎ ‎به‎ ‎کشورهای‎ ‎مختلف‎ ‎مانند‎ ‎روسیه‎ ‎و‎ ‎اسراییل‎ ‎سفر‎ ‎میکند‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎توییتر‎ ‎حضور‎ ‎پررنگی‎ ‎دارد‎. ‎نزدیکان‎ ‎بولتون‎ ‎او‎ ‎را‎ ‎با‎ ‎سایر‎ ‎همکاران‎ ‎مانند‎ ‎مایک‎ ‎پومپئو‎ ‎متفاوت‎ ‎میدانند‎. ‎یکی‎ ‎از‎ ‎آنها‎ ‎میگوید‎ ‎پومپئو‎ ‎تنها‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎موضوعات‎ ‎خوشایند‎ ‎ترامپ‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎خارج‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎حوزه‎ ‎حرفی‎ ‎برای‎ ‎گفتن‎ ‎ندارد‎ ‎اما‎ ‎وقتی‎ ‎با‎ ‎بولتون‎ ‎گفتگو‎ ‎می کنید،‎ ‎درگیر‎ ‎مطالب‎ ‎مختلفی‎ ‎صرفنظر‎ ‎از‎ ‎پیچیدگی‎ ‎آنها‎ ‎خواهید‎ ‎شد‎. ‎میگویند‎ ‎ترامپ‎ ‎بولتن‎ ‎را‎ ‎یک‎ ‎تندرو‎ ‎و‎ ‎جنگ‏ طلب‎ ‎میداند‎ ‎اما‎ ‎از‎ ‎او‎ ‎خوشش‎ ‎می آید‎. ‎معلوم‎ ‎نیست‎ ‎بولتون‎ ‎از‎ ‎چه‎ ‎مقدار‎ ‎نفوذ‎ ‎روی‎ ‎ترامپ‎ ‎برخوردار‎ ‎است‎.‎

سال‎ ‎‏۲۰۱۸‏‎ ‎در‎ ‎طول‎ ‎نخستین‎ ‎هفته‎ ‎روی‎ ‎کار‎ ‎آمدن‎ ‎بولتن،‎ ‎حومه‎ ‎پرازدحام‎ ‎دمشق‎ ‎با‎ ‎گاز‎ ‎کلر‎ ‎بمباران‎ ‎شیمیایی‎ ‎شد‎. ‎دستکم‎ ‎‏۴۹‏‎ ‎نفر‎ ‎در‎ ‎نتیجه‎ ‎این‎ ‎بمباران‎ ‎جان‎ ‎باختند‎. ‎سال‎ ‎قبلش‎ ‎در‎ ‎پاسخ‎ ‎به‎ ‎حملاتی‎ ‎مشابه،‎ ‎ترامپ‎ ‎دستور‎ ‎شلیک‎ ‎‏۵۹‏‎ ‎موشک‎ ‎به‎ ‎مواضع‎ ‎حکومت‎ ‎سوریه‎ ‎را‎ ‎داده‎ ‎بود‎. ‎این‎ ‎بار‎ ‎اما‎ ‎وقتی‎ ‎بولتن‎ ‎خواستار‎ ‎پاسخی‎ ‎مشابه‎ ‎شد،‎ ‎متیس‎ ‎تنها‎ ‎با‎ ‎هجوم‎ ‎محدود‎ ‎توسط‎ ‎موشکهای‎ ‎کروز‎ ‎موافقت‎ ‎کرد‎. ‎بولتون‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎از‎ ‎دست‎ ‎متیس‎ ‎عصبانی‎ ‎شد‎. ‎او‎ ‎خواهان‎ ‎حملات‎ ‎گسترده تری‎ ‎بود‎.‎

مک‎ ‎مستر‎ ‎در‎ ‎دوره‎ ‎مسئولیت‎ ‎خود،‎ ‎با‎ ‎دقت‎ ‎حضور‎ ‎نظامی‎ ‎آمریکا‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎سوریه،‎ ‎در‎ ‎سطحی‎ ‎محدود‎ ‎حفظ‎ ‎میکرد‎. ‎آنها‎ ‎دستور‎ ‎داشتند‎ ‎به‎ ‎عوامل‎ ‎داعش‎ ‎حمله‎ ‎کرده‎ ‎و‎ ‎جنگجویان‎ ‎بومی‎ ‎را‎ ‎آموزش‎ ‎بدهند‎ ‎اما‎ ‎از‎ ‎درگیری‎ ‎با‎ ‎نیروهای‎ ‎اسد‎ ‎و‎ ‎متحدان‎ ‎ایرانی‎ ‎او‎ ‎و‎ ‎حزب الله‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎منع‎ ‎می شدند‎. ‎منابع‎ ‎آگاه‎ ‎می گویند‎ ‎مقامات‎ ‎پنتاگون‎ ‎این‎ ‎سیاست‎ ‎را‎ ‎بسیار‎ ‎موفق‎ ‎ارزیابی‎ ‎میکردند‎. ‎اما‎ ‎بولتون‎ ‎سال‎ ‎گذشته‎ ‎در‎ ‎دیدار‎ ‎با‎ ‎مقامات‎ ‎نظامی‎ ‎گفت‎ ‎که‎ ‎مأموریت‎ ‎نظامیان‎ ‎آمریکایی‎ ‎توسعه‎ ‎مییابد‎. ‎او‎ ‎گفت‎ ‎من‎ ‎اهمیتی‎ ‎برای‎ ‎حکومت‎ ‎سوریه‎ ‎قائل‎ ‎نیستم‎ ‎اما‎ ‎نگران‎ ‎ایران‎ ‎هستم‎. ‎او‎ ‎گفت‎ ‎تا‎ ‎وقتی‎ ‎ایرانیان‎ ‎سوریه‎ ‎را‎ ‎ترک‎ ‎کنند،‎ ‎ارتش‎ ‎آمریکا‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎سوریه‎ ‎باقی‎ ‎میماند‎. ‎او‎ ‎خواست‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎تصمیم‎ ‎به‎ ‎اطلاع‎ ‎روسها‎ ‎نیز‎ ‎برسد‎.‎

ترامپ‎ ‎از‎ ‎ماهها‎ ‎قبل‎ ‎تلاش‎ ‎داشت‎ ‎بگوید‎ ‎که‎ ‎مأموریت‎ ‎آمریکا‎ ‎در‎ ‎سوریه‎ ‎پایان‎ ‎یافته‎ ‎است‎. ‎او‎ ‎میگفت‎ ‎ما‎ ‎موفقیتهای‎ ‎بزرگی‎ ‎علیه‎ ‎داعش‎ ‎به‎ ‎دست‎ ‎آوردیم‎ ‎و‎ ‎بر‎ ‎هر‎ ‎خصمی‎ ‎میتوانیم‎ ‎پیروز‎ ‎شویم‎. ‎اما‎ ‎گاهی‎ ‎زمان‎ ‎بازگشت‎ ‎به‎ ‎خانه‎ ‎فرا‎ ‎میرسد‎. ‎بولتو ن‎ ‎موفق‎ ‎شد‎ ‎ترامپ‎ ‎را‎ ‎قانع‎ ‎کند‎ ‎که‎ ‎حضور‎ ‎نظامی‎ ‎در‎ ‎سوریه‎ ‎را‎ ‎تمدید‎ ‎و‎ ‎حتی‎ ‎توسعه‎ ‎دهد‎. ‎در‎ ‎ماه‎ ‎دسامبر،‎ ‎اردوغان‎ ‎گزینهای‎ ‎را‎ ‎برای‎ ‎خروج‎ ‎آمریکا‎ ‎از‎ ‎سوریه‎ ‎پیشنهاد‎ ‎کرد‎. ‎او‎ ‎طی‎ ‎یک‎ ‎مکالمه‎ ‎تلفنی‎ ‎به‎ ‎ترامپ‎ ‎قول‎ ‎داد‎ ‎که‎ ‎ارتش‎ ‎کشورش‎ ‎به‎ ‎جای‎ ‎آمریکا،‎ ‎نظم‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎سوریه‎ ‎برقرار‎ ‎کند‎. ‎ترکیه‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎سیطره‎ ‎بر‎ ‎مناطق‎ ‎مرزی‎ ‎کردنشین‎ ‎است‎. ‎ترامپ‎ ‎نیز‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎ایده‎ ‎استقبال‎ ‎کرد‎.‎

بلافاصله‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎مکالمه،‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎خبر‎ ‎خروج‎ ‎نیروهای‎ ‎آمریکایی‎ ‎از‎ ‎سوریه‎ ‎را‎ ‎اعلام‎ ‎کرد‎ ‎که‎ ‎موجی‎ ‎از‎ ‎نگرانی‎ ‎را‎ ‎میان‎ ‎متحدان‎ ‎آمریکا‎ ‎برانگیخت‎. ‎حضور‎ ‎هرچند‎ ‎محدود‎ ‎ارتش‎ ‎آمریکا‎ ‎در‎ ‎سوریه،‎ ‎موجب‎ ‎ایجاد‎ ‎یک‎ ‎دیوار‎ ‎حائل‎ ‎مقابل‎ ‎طرفهای‎ ‎درگیر‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎کشور‎ ‎مانند‎ ‎ترک ها،‎ ‎روسها،‎ ‎ایرانیها‎ ‎بقایای‎ ‎داعش‎ ‎و‎ ‎غیره‎ ‎میشد‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎تعیین‎ ‎سرنوشت‎ ‎حکومت‎ ‎اسد‎ ‎در‎ ‎آینده‎ ‎تأثیر‎ ‎داشت‎.‎

برای‎ ‎بولتون‎ ‎و‎ ‎دیگران‎ ‎مسلم‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎اردوغان‎ ‎این‎ ‎خبر‎ ‎را‎ ‎چراغ‎ ‎سبزی‎ ‎برای‎ ‎تصرف‎ ‎خاک‎ ‎سوریه‎ ‎و‎ ‎نابود‎ ‎کردن‎ ‎متحدان‎ ‎کرد‎ ‎آمریکا‎ ‎تلقی‎ ‎میکرد‎. ‎بولتن‎ ‎میگفت‎ ‎اردوغان‎ ‎و‎ ‎ترامپ‎ ‎به‎ ‎درستی‎ ‎متوجه‎ ‎منظور‎ ‎هم‎ ‎نشده اند‎. ‎پس‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎ترامپ‎ ‎توسط‎ ‎اطرافیانش‎ ‎توجیه‎ ‎شد‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎اردوغان‎ ‎هشدار‎ ‎داد‎ ‎که‎ ‎از‎ ‎مرز‎ ‎رد‎ ‎نشود‎. ‎ترامپ‎ ‎با‎ ‎حفظ‎ ‎نیروی‎ ‎کوچکی‎ ‎از‎ ‎ارتش‎ ‎آمریکا‎ ‎در‎ ‎سوریه‎ ‎موافقت‎ ‎کرد‎. ‎

در‎ ‎جولای‎ ‎‏۲۰۱۷‏‎ ‎وقتی‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎از‎ ‎یک‎ ‎آزمایش‎ ‎موشکی‎ ‎جدید‎ ‎خبر‎ ‎داد،‎ ‎ترامپ‎ ‎در‎ ‎توییتی‎ ‎اعلام‎ ‎کرد‎ ‎آیا‎ ‎این‎ ‎بچه‎ ‎کار‎ ‎بهتری‎ ‎در‎ ‎زندگی‎ ‎ندارد‎ ‎که‎ ‎بکند؟‎ ‎اما‎ ‎در‎ ‎آن‎ ‎تابستان‎ ‎نگرانی‎ ‎در‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎کاملا‎ ‎مشهود‎ ‎بود‎. ‎با‎ ‎تداوم‎ ‎آزمایش‎ ‎های‎ ‎موشکی،‎ ‎ترامپ‎ ‎دستور‎ ‎داد‎ ‎پرسنل‎ ‎آمریکا‎ ‎و‎ ‎خانواده‎ ‎آنها‎ ‎خاک‎ ‎کره‎ ‎جنوبی‎ ‎را‎ ‎ترک‎ ‎کنند‎. ‎اما‎ ‎متیس‎ ‎این‎ ‎فرمان‎ ‎را‎ ‎نادیده‎ ‎گرفت‎. ‎از‎ ‎آن‎ ‎زمان‎ ‎ترامپ‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎راه حلی‎ ‎دیپلماتیک‎ ‎رفت‎. ‎او‎ ‎در‎ ‎هانوی‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎انعقاد‎ ‎یک‎ ‎معامله‎ ‎بزرگ‎ ‎بود‎. ‎

بولتون‎ ‎پیش‎ ‎از‎ ‎پیوستن‎ ‎به‎ ‎دولت‎ ‎گفته‎ ‎بود‎ ‎ما‎ ‎به‎ ‎سرعت‎ ‎با‎ ‎یک‎ ‎دو‎ ‎راهی‎ ‎مواجه‎ ‎میشویم‎: ‎زندگی‎ ‎در‎ ‎کنار‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎هسته ای‎ ‎یا‎ ‎اتخاذ‎ ‎گزینه‎ ‎نظامی‎. ‎اینها‎ ‎گزینه های‎ ‎جذابی‎ ‎نیستند‎ ‎اما‎ ‎ما‎ ‎به‎ ‎آن‎ ‎مسیر‎ ‎میرویم‎. ‎در‎ ‎واقع‎ ‎سالهاست‎ ‎که‎ ‎بولتون‎ ‎تنها‎ ‎این‎ ‎دو‎ ‎گزینه‎ ‎را‎ ‎می بیند‎. ‎در‎ ‎اوایل‎ ‎سال‎ ‎دو‎ ‎هزار‎ ‎نیز‎ ‎که‎ ‎دولت‎ ‎بوش‎ ‎در‎ ‎حال‎ ‎مذاکره‎ ‎با‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎برای‎ ‎محدود‎ ‎کردن‎ ‎فعالیت‎ ‎هستهای‎ ‎این‎ ‎کشور‎ ‎بود،‎ ‎بولتن‎ ‎طرفدار‎ ‎گزینه‎ ‎نظامی‎ ‎بود‎. ‎

البته‎ ‎شکاکیت‎ ‎بولتون‎ ‎به‎ ‎موفقیت‎ ‎مذاکره‎ ‎با‎ ‎کره‎ ‎شمالی،‎ ‎با‎ ‎ناکامی‎ ‎چندین‎ ‎دولت‎ ‎آمریکا‎ ‎در‎ ‎مذاکره‎ ‎با‎ ‎این‎ ‎کشور‎ ‎تایید‎ ‎میشود‎. ‎اما‎ ‎حالا‎ ‎که‎ ‎نوبت‎ ‎به‎ ‎دولت‎ ‎ترامپ‎ ‎رسیده،‎ ‎بولتون‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎موقعیتی‎ ‎قرار‎ ‎گرفته‎ ‎که‎ ‎دولتهای‎ ‎پیشین‎ ‎آمریکا‎ ‎گرفتار‎ ‎آن‎ ‎بودند‎. ‎ناکامی‎ ‎مذاکرات‎ ‎هانوی‎ ‎به‎ ‎معنای‎ ‎تداوم‎ ‎حرکت‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎به‎ ‎سوی‎ ‎ساخت‎ ‎تسلیحات‎ ‎هسته ای‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎قادرند‎ ‎به‎ ‎خاک‎ ‎آمریکا‎ ‎برسند‎. ‎یک‎ ‎مقام‎ ‎آمریکایی‎ ‎میگوید‎ ‎آنها‎ ‎هنوز‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎توانمندی‎ ‎نرسیده اند‎ ‎اما‎ ‎موشکهای‎ ‎برد‎ ‎متوسط‎ ‎نیز‎ ‎اغلب‎ ‎بخش های‎ ‎آسیا‎ ‎را‎ ‎تهدید‎ ‎خواهند‎ ‎کرد‎.‎

دولت‎ ‎آمریکا‎ ‎درباره‎ ‎اینکه‎ ‎اگر‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎کوتاه‎ ‎نیاید‎ ‎چه‎ ‎میشود،‎ ‎چیزی‎ ‎نمی گوید‎. ‎حتی‎ ‎اگر‎ ‎آمریکا‎ ‎قادر‎ ‎باشد‎ ‎تاسیسات‎ ‎اتمی‎ ‎این‎ ‎کشور‎ ‎را‎ ‎نابود‎ ‎کند،‎ ‎پیونگ‎ ‎یانگ‎ ‎آنقدر‎ ‎زمان‎ ‎خواهد‎ ‎داشت‎ ‎که‎ ‎از‎ ‎تسلیحات‎ ‎متعارف‎ ‎خود‎ ‎استفاده‎ ‎کند‎. ‎این‎ ‎یعنی‎ ‎هزاران‎ ‎واحد‎ ‎توپخانه ای‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎مرز‎ ‎کره‎ ‎جنوبی‎ ‎مستقر‎ ‎هستند‎. ‎سئول‎ ‎با‎ ‎جمعیتی‎ ‎‏۱۰‏‎ ‎میلیونی‎ ‎شامل‎ ‎دویست‎ ‎هزار‎ ‎آمریکایی،‎ ‎ممکن‎ ‎است‎ ‎متحمل‎ ‎دهها‎ ‎هزار‎ ‎تلفات‎ ‎شود‎. ‎متیس‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۱۷‏‎ ‎هشدار‎ ‎داده‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎درگیری‎ ‎در‎ ‎شبه جزیره‎ ‎کره،‎ ‎احتمالا‎ ‎بدترین‎ ‎درگیری‎ ‎نظامی‎ ‎در‎ ‎تجربیات‎ ‎یک‎ ‎انسان‎ ‎خواهد‎ ‎بود‎. ‎

به‎ ‎نظر‎ ‎میرسد‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎نیز‎ ‎به‎ ‎بی نتیجه‎ ‎بودن‎ ‎گزینه‎ ‎نظامی‎ ‎وقوف‎ ‎یافته‎ ‎است‎. ‎یکی‎ ‎از‎ ‎مقامات‎ ‎میگوید‎ ‎شاید‎ ‎در‎ ‎دهه‎ ‎نود‎ ‎میلادی‎ ‎فرصت‎ ‎بهتری‎ ‎برای‎ ‎نابودی‎ ‎تاسیسات‎ ‎هستهای‎ ‎کره‎ ‎شمالی‎ ‎داشتیم‎ ‎اما‎ ‎اکنون‎ ‎آنها‎ ‎وسیعتر‎ ‎و‎ ‎پراکندهتر‎ ‎شده اند‎. ‎اما‎ ‎گفته‎ ‎میشود‎ ‎بولتون‎ ‎هنوز‎ ‎به‎ ‎چنین‎ ‎حمله ای‎ ‎باور‎ ‎دارد‎. ‎او‎ ‎میگوید‎ ‎ما‎ ‎مکان‎ ‎استقرار‎ ‎اغلب‎ ‎تاسیسات‎ ‎هستهای‎ ‎را‎ ‎میدانیم‎ ‎و‎ ‎برای‎ ‎مشکل‎ ‎توپخانهای‎ ‎نیز‎ ‎راهحلی‎ ‎وجود‎ ‎دارد‎. ‎وقتی‎ ‎درباره‎ ‎تلفات‎ ‎احتمالی‎ ‎از‎ ‎او‎ ‎پرسیدم‎ ‎گفت‎ ‎من‎ ‎هم‎ ‎امیدوار‎ ‎بودم‎ ‎به‎ ‎اینجا‎ ‎نمی رسیدیم‎ ‎اما‎ ‎گزینه‎ ‎نظامی‎ ‎هنوز‎ ‎قابل‎ ‎اجراست‎.‎

اطرافیان‎ ‎بولتن‎ ‎میگویند‎ ‎او‎ ‎بیشتر‎ ‎از‎ ‎کره‎ ‎شمالی،‎ ‎روی‎ ‎مسأله‎ ‎ایران‎ ‎متمرکز‎ ‎است‎. ‎یکی‎ ‎از‎ ‎مقامات‎ ‎امنیتی‎ ‎میگوید‎ ‎تنها‎ ‎دو‎ ‎تهدید‎ ‎بالقوه‎ ‎برای‎ ‎آمریکا‎ ‎وجود‎ ‎دارد‎: ‎روسیه‎ ‎و‎ ‎چین‎. ‎اما‎ ‎نمیدانم‎ ‎چرا‎ ‎دو‎ ‎دهه‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎بولتن‎ ‎تمام‎ ‎فکر‎ ‎و‎ ‎ذهنش‎ ‎ایران‎ ‎است‎. ‎وقتی‎ ‎از‎ ‎او‎ ‎دلیلش‎ ‎را‎ ‎پرسیدم‎ ‎گفت‎ ‎من‎ ‎به‎ ‎ایران‎ ‎فکر‎ ‎میکنم‎ ‎چون‎ ‎نگران‎ ‎تسلیحات‎ ‎اتمی‎ ‎هستم‎.‎

یازدهم‎ ‎فوریه،‎ ‎بولتن‎ ‎فیلمی‎ ‎در‎ ‎توییتر‎ ‎منتشر‎ ‎کرد‎ ‎و‎ ‎با‎ ‎لحنی‎ ‎حرفهای،‎ ‎رهبر‎ ‎ایران‎ ‎را‎ ‎خطاب‎ ‎قرار‎ ‎داد‎. ‎او‎ ‎گفت‎ ‎اکنون‎ ‎چهلمین‎ ‎سالگرد‎ ‎انقلاب‎ ‎ایران‎ ‎فرا‎ ‎رسیده‎ ‎و‎ ‎دستاوردهای‎ ‎آن‎ ‎را‎ ‎این‎ ‎چنین‎ ‎برشمرد‎: ‎سرکوب‎ ،‎ترویج‎ ‎تروریسم‎ ‎در‎ ‎خارج،‎ ‎یک‎ ‎اقتصاد‎ ‎ورشکسته‎ ‎و‎ ‎خصومت‎ ‎با‎ ‎تمام‎ ‎جهان‎. ‎او‎ ‎گفت‎ ‎فکر‎ ‎نمی کنم‎ ‎سالگردهای‎ ‎بیشتری‎ ‎در‎ ‎انتظار‎ ‎شما‎ ‎باشد‎ ‎تا‎ ‎آنها‎ ‎را‎ ‎جشن‎ ‎بگیرید‎. ‎دولت‎ ‎ترامپ‎ ‎در‎ ‎عین‎ ‎حالی‎ ‎که‎ ‎گفتمان‎ ‎تندی‎ ‎علیه‎ ‎ایران‎ ‎اتخاذ‎ ‎کرده،‎ ‎تلاشهای‎ ‎پراکنده ای‎ ‎برای‎ ‎توسل‎ ‎به‎ ‎دیپلماسی‎ ‎نیز‎ ‎داشته‎ ‎است‎. ‎یکی‎ ‎از‎ ‎مقامات‎ ‎ایرانی‎ ‎به‎ ‎من‎ ‎گفت‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۱۷‏‎ ‎ترامپ‎ ‎هشت‎ ‎بار‎ ‎از‎ ‎حسن‎ ‎روحانی‎ ‎درخواست‎ ‎ملاقات‎ ‎کرد‎. ‎

روحانی‎ ‎این‎ ‎درخواست ها‎ ‎را‎ ‎رد‎ ‎کرده‎ ‎بود‎ ‎اما‎ ‎چند‎ ‎هفته‎ ‎پیش‎ ‎از‎ ‎انتشار‎ ‎توییت‎ ‎بولتون،‎ ‎دریادار‎ ‎شمخانی،‎ ‎دبیر‎ ‎شورای‎ ‎عالی‎ ‎امنیت‎ ‎ملی‎ ‎ایران،‎ ‎به‎ ‎یک‎ ‎خبرگزاری‎ ‎ایرانی‎ ‎گفته‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎طی‎ ‎سفرش‎ ‎به‎ ‎افغانستان،‎ ‎یک‎ ‎مقام‎ ‎آمریکایی‎ ‎به‎ ‎او‎ ‎نزدیک‎ ‎شده‎ ‎بود‎ ‎تا‎ ‎برای‎ ‎مذاکره‎ ‎درخواست‎ ‎کند‎. شمخانی‎ ‎درباره‎ ‎پاسخ‎ ‎ایران‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎درخواست‎ ‎چیزی‎ ‎نگفت‎ ‎اما‎ ‎یک‎ ‎تاجر‎ ‎خاورمیانه ای‎ ‎به‎ ‎من‎ ‎گفت‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎همان‎ ‎زمان‎ ‎یک‎ ‎مقام‎ ‎ایرانی‎ ‎از‎ ‎او‎ ‎خواسته‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎پیغامی‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎برساند‎.‎

متیس‎ ‎همواره‎ ‎مانند‎ ‎یک‎ ‎دیوار‎ ‎حائل،‎ ‎مانع‎ ‎درگیری‎ ‎میان‎ ‎دو‎ ‎کشور‎ ‎میشد‎. ‎در‎ ‎سال‎ ‎‏۲۰۱۷‏‎ ‎که‎ ‎عراق‎ ‎برای‎ ‎برگزاری‎ ‎انتخابات‎ ‎پارلمانی‎ ‎آماده‎ ‎میشد،‎ ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎نگران‎ ‎دخالت‎ ‎ایران‎ ‎در‎ ‎انتخابات‎ ‎بود‎. ‎او‎ ‎از‎ ‎پنتاگون‎ ‎خواست‎ ‎گزینه های‎ ‎مواجهه‎ ‎نظامی‎ ‎با‎ ‎ایران‎ ‎را‎ ‎تدوین‎ ‎کند‎. ‎یکی‎ ‎از‎ ‎نزدیکان‎ ‎مک‎ ‎مستر‎ ‎میگوید‎ ‎در‎ ‎نزدیکی‎ ‎انتخابات‎ ‎یک‎ ‎نفر‎ ‎از‎ ‎پنتاگون‎ ‎به‎ ‎کاخ‎ ‎سفید‎ ‎آمد‎. ‎از‎ ‎او‎ ‎درباره‎ ‎گزینه ها‎ ‎پرسیدیم‎ ‎و‎ ‎او‎ ‎گفت‎ ‎ما‎ ‎در‎ ‎مقابل‎ ‎آنها‎ ‎مقاومت‎ ‎کردیم‎. ‎همه‎ ‎در‎ ‎جلسه‎ ‎میگفتند‎ ‎من‎ ‎را‎ ‎معذور‎ ‎بدارید‎.‎

در‎ ‎ماه‎ ‎دسامبر،‎ ‎با‎ ‎استعفای‎ ‎متیس،‎ ‎موضع‎ ‎بولتون‎ ‎علیه‎ ‎ایران‎ ‎تقویت‎ ‎شد‎. ‎ در نتیجه سیاست‎ ‎ترک‎ ‎برجام‎ ‎با‎ ‎اعمال‎ ‎فشار‎ ‎زیاد‎ ‎بر‎ ‎اقتصاد‎ ‎ایران،‎ ‎صادرات‎ ‎نفت‎ ‎ایران‎ ‎کاهش‎ ‎چشمگیری‎ ‎یافت‎. ‎هدف‎ ‎دولت‎ ‎ترامپ‎ ‎کاهش‎ ‎نفوذ‎ ‎منطقه ای‎ ‎ایران‎ ‎مانند‎ ‎حمایت‎ ‎از‎ ‎حزب الله‎ ‎و‎ ‎ارسال‎ ‎کمک‎ ‎برای‎ ‎بشار‎ ‎اسد‎ ‎نیز‎ هست. ‎در‎ ‎دولت‎ ‎اوباما‎ ‎هدف‎ ‎از‎ ‎تحریمها‎ ‎این‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎ایران‎ ‎به‎ ‎پذیرش‎ ‎محدودیت‎ ‎در‎ ‎فعالیت‎ ‎هسته ای‎ ‎خود‎ ‎وادار‎ ‎شود‎ ‎اما‎ ‎در‎ ‎دولت‎ ‎ترامپ‎ ‎هدف‎ ‎این‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎‎ ‎قدری‎ ‎بر‎ ‎مردم‎ ‎ایران‎ ‎فشار‎ ‎تحمیل‎ ‎شود‎ . ‎یکی‎ ‎از‎ ‎مقامات‎ ‎دولت‎ ‎ترامپ‎ ‎میگوید‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎تجربیاتی‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎تغییر‎ ‎حکومت‎ ‎ها‎ ‎کسب‎ ‎کردیم،‎ ‎اکنون‎ ‎دیگر‎ ‎تمایلی‎ ‎نداریم‎ ‎که‎ ‎خودمان‎ ‎دست‎ ‎به‎ ‎چنین‎ ‎کاری‎ ‎بزنیم‎. ‎میتوانیم‎ ‎اقتصاد‎ ‎ایران‎ ‎را‎ ‎فلج‎ ‎کنیم‎. ‎

‎بولتون‎ ‎میگوید‎ ‎این‎ ‎سیاست‎ ‎جواب‎ ‎داده‎. شورشهایی‎ ‎رخ‎ ‎داده‎ ‎ولی‎ ‎از‎ ‎آنجا‎ ‎که‎ ‎اخبار‎ ‎آنها‎ ‎سانسور‎ ‎می شود،‎ ‎از‎ ‎همه‎ ‎آنها‎ ‎در‎ ‎رسانه های‎ ‎غربی‎ ‎باخبر‎ ‎نمی شویم‎. با‎ ‎وجود‎ ‎خروج‎ ‎آمریکا‎ ‎از‎ ‎برجام،‎ ‎ایران‎ ‎هنوز‎ ‎به‎ ‎آن‎ ‎پایبند‎ ‎است‎. کمکهای‎ ‎مالی‎ ‎به‎ ‎حزب الله‎ ‎کاهش‎ ‎چشمگیری‎ ‎داشته‎ ‎است‎. ‎نگرانی‎ ‎از‎ ‎آینده،‎ ‎سرمایه ‏گذاری‎ ‎را‎ ‎فلج‎ ‎کرده‎ ‎است‎. با‎ ‎تورم‎ ‎نزدیک‎ ‎به‎ ‎پنجاه‎ ‎درصدی‎ ‎و‎ ‎بیکاری‎ ‎گسترده،‎ ‎اقتصاد‎ ‎ایران‎ ‎تحت‎ ‎فشار‎ ‎بیسابقهای‎ ‎قرار‎ ‎گرفته‎ ‎است‎. صدور‎ ‎نفت‎ ‎ایران‎ ‎از‎ ‎‏۲‏‎.‎‏۸‏‎ ‎میلیون‎ ‎بشکه‎ ‎در‎ ‎روز‎ ‎به‎ ‎کمتر‎ ‎از‎ ‎یک‎ ‎میلیون‎ ‎بشکه‎ ‎رسیده‎ ‎است‎. ‎احتمال‎ ‎استیضاح‎ ‎یا‎ ‎سقوط‎ ‎دولت‎ ‎ایران‎ ‎وجود‎ ‎دارد. ‎اما‎ ‎متحدان‎ ‎آمریکا‎ ‎نگرانند‎ ‎که‎ ‎فشار‎ ‎بر‎ ایران‎ ‎به‎ ‎اندازهای‎ ‎شود‎ ‎که‎ ‎رویارویی‎ ‎نظامی‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎بیاورد. ‎

دولت‎ ‎ترامپ‎ ‎میگوید‎ ‎اگر‎ ‎ایران‎ ‎پایبندی‎ ‎به‎ ‎برجام‎ ‎را‎ ‎کنار‎ ‎بگذارد،‎ ‎گزینه‎ ‎نظامی‎ ‎روی‎ ‎میز‎ ‎قرار‎ ‎میگیرد‎. ‎

در‎ ‎ماه‎ ‎نوامبر‎ ‎که‎ ‎دولت‎ ‎ایران‎ ‎خبر‎ ‎از‎ ‎یک‎ ‎آزمایش‎ ‎موشکی‎ ‎جدید‎ ‎می داد،‎ ‎در‎ ‎دولت‎ ‎ترامپ‎ ‎درباره‎ ‎گزینه‎ ‎حمله‎ ‎به‎ ‎سکوی‎ ‎پرتاب‎ ‎موشک‎ ‎بحث‎ ‎می شد‎. ‎اما‎ ‎در‎ ‎نهایت‎ ‎با‎ ‎این‎ ‎کار‎ ‎مخالفت‎ ‎شد‎. یک‎ ‎کارشناس‎ ‎امور‎ ‎ایران‎ ‎معتقد‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎اختلاف نظر‎ ‎داخل‎ ‎دولت‎ ‎ترامپ‎ ‎درباره‎ ‎ایران‎ ‎ادامه‎ ‎دارد‎. او‎ ‎می گوید‎ ‎ترامپ‎ ‎تمایلی‎ ‎به‎ ‎منازعه‎ ‎با‎ ‎ایران‎ ‎یا‎ ‎کشور‎ ‎دیگری‎ ‎ندارد‎. ترامپ‎ ‎به‎ ‎مذاکره‎ ‎علاقه‎ ‎دارد. ‎او‎ ‎می گوید‎ ‎بدترین‎ ‎کابوس‎ ‎بولتون‎ ‎این‎ ‎است‎ ‎که‎ ایران‎ ‎از‎ ‎ترامپ‎ ‎برای‎ ‎مذاکره‎ ‎دعوت‎ ‎کند‎ ‎چون‎ ‎میداند‎ ‎ترامپ‎ ‎فوری‎ ‎آن‎ ‎را‎ ‎خواهد‎ ‎پذیرفت‎. ‎

بولتون‎ ‎اخیرا‎ ‎موضع‎ ‎تندی‎ ‎علیه‎ ‎کوبا‎ ‎و‎ ‎ونزوئلا‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎پیش‎ ‎گرفته‎ ‎است‎. ‎اما‎ ‎در‎ ‎ونزوئلا‎ ‎او‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎سرنگونی‎ ‎حکومتی‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎تهدید‎ ‎مستقیمی‎ ‎برای‎ ‎آمریکا‎ ‎تلقی‎ ‎نمیشود‎. ‎او‎ ‎خطر‎ ‎ونزوئلا‎ ‎را‎ ‎این‎ ‎میداند‎ ‎که‎ ‎تبدیل‎ ‎به‎ ‎جای‎ ‎پایی‎ ‎برای‎ ‎روسیه‎ ‎در‎ ‎منطقه‎ ‎شده‎ ‎است‎. ‎او‎ ‎می‏گوید‎ ‎بیست‎ ‎هزار‎ ‎کوبایی‎ ‎در‎ ‎ونزوئلا‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎ماموران‎ ‎روسیه‎ ‎انجام‎ ‎وظیفه‎ ‎میکنند‎. ‎حدود‎ ‎صد‎ ‎مستشار‎ ‎روسی‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎کشور‎ ‎حضور‎ ‎دارند‎.‎تنها‎ ‎راه‎ ‎اخراج‎ ‎روسها،‎ ‎تغییر‎ ‎حکومت‎ ‎در‎ ‎ونزوئلا‎ست‎. ‎آمریکای‎ ‎لاتین‎ ‎هرگز‎ ‎منطقه‎ ‎محبوب‎ ‎بولتن‎ ‎نبوده‎ ‎اما‎ ‎اکنون‎ ‎پای‎ ‎منافع‎ ‎ترامپ‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎میان‎ ‎است‎. ‎در‎ ‎فلوریدای‎ ‎آمریکا‎ ‎حدود‎ ‎یک‎ ‎و‎ ‎نیم‎ ‎میلیون‎ ‎کوبایی،‎ ‎ونزوئلایی‎ ‎و‎ ‎نیکاراگوایی‎ ‎زندگی‎ ‎میکنند‎ ‎که‎ ‎رای‎ ‎آنها‎ ‎در‎ ‎انتخابات‎ ‎‏۲۰۲۰‏‎ ‎برای‎ ‎ترامپ‎ ‎سرنوشتساز‎ ‎خواهد‎ ‎بود‎. ‎مسأله‎ ‎نفت‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎ونزوئلا‎ ‎مطرح‎ ‎است‎. ‎این‎ ‎کشور‎ ‎بزرگترین‎ ‎ذخایر‎ ‎نفت‎ ‎جهان‎ ‎را‎ ‎دارد‎. ‎چه‎ ‎کسی‎ ‎قرار‎ ‎است‎ ‎کنترل‎ ‎این‎ ‎منابع‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎دست‎ ‎بگیرد؟‎ ‎روسیه‎ ‎یا‎ ‎آمریکا؟