عباس اخوین که به عالیجناب خط ایران معروف است، عصر امروز(یکشنبه ۸ اردیبهشت) در موزه خوشنویسی ایران تجلیل شد.
عباس اخوین که به عالیجناب خط ایران معروف است، عصر امروز(یکشنبه ۸ اردیبهشت) در موزه خوشنویسی ایران تجلیل شد.عباس اخوین که ۶۱ سال از عمر خود را در تعلیم و آموزش خط نستعلیق به هنرجویان گذرانده است، در سال ۱۳۱۶در مشهد چشم به جهان گشود و از همان ابتدا به هنر خوشنویسی علاقه فراوانی داشت و در دوران تحصیل با شور و اشتیاقی فراوان به تمرین و نوشتن خط می‌پرداخت بگونه‌ای که این استعداد ذاتی وی را از دیگران متمایز کرد.
وی در نوجوانی با علاقه‌ای وافر و بدون داشتن استاد به نوشتن خط می پرداخت و بعد از اتمام تحصیلات، نزد علی آقاحسینی که خود از شاگردان عماد الکتاب بود، تعلیم خط نستعلیق گرفتند و بعد از دو سال استفاده از محضر ایشان، خوشنویسی را به حد کمال فرا گرفته و به خطوط اساتیدی چون عماد الکتاب، کلهر و به ویژه میرعماد حسنی علاقه‌مند شد و به مشق نظری و قلمی از روی خطوط این اساتید پرداخت، در سال ۱۳۵۹ استادانی همچون علی اکبر کاوه، حسن میرخانی، حسین میرخانی و ابراهیم بوذری گواهینامه استادی ایشان را با کسب بیشترین امتیاز اعطا کردند.
مرقع زلف دلبر، کتاب سر زلف خط بمناسبت چهارصدمین سال صدرنشینی میرعماد الحسنی در سال ۱۳۸۳به ابتکار و هزینه مرکز کتابت و تعلیم ایران، کتابت دیوان حافظ برای بار دوم در سال ۱۳۸۶ و در نهایت دفتر اول مثنوی، از آثار ماندگار و ارزشمند بخط عباس اخوین است.
معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم نکوداشت این هنرمند گفت: «ایشان ۶۱ سال از عمر خود را صرف آموزش خط نستعلیق به هنرجویان ایرانی و خارجی کرده است.»
سیدمجتبی حسینی افزود: «امسال در یازدهمین دوره مسابقات جهانی ارسیکا، ۱۸ نفر از خوشنویسان ایرانی در رشته های مختلف نظیر خط ثلث، خط کوفی و ... توانستند رتبه های برتر را از آن خود کنند.»
معاون فرهنگی و هنرهای شهری سازمان زیبا سازی شهرداری تهران هم در سخانی گفت: «خوشبختانه ما در اولین اقدام توانستیم از استاد امیرخانی یکی از پیشکسوتان خوشنویسی تقدیر کنیم و امروز نیز در دومین دور این مراسم از عباس اخوین یکی دیگر از پیشکسوت های خوشنویسی تجلیل کنیم.»
سیدمجتبی موسوی افزود: «اخوین یکی از هنرمندان پیشکسوت است که آثار فاخری با خط نستعلیق در زمینه کتاب‌های مختلف دارد.»
وی اضافه کرد: «تجلیل از پیشکسوتان خوشنویسی می تواند نقش الگوسازی و تربیتی برای هنرمندان نسل های بعد باشد و موزه خوشنویسی باید از هنرمندان دیگر نیز تجلیل کند.»
ارسال نظر
