اولین سیاره‌ی قابل سکونت چقدر به ما نزدیک است؟

 نزدیک‌ترین سیاره‌ها به زمین که به‌صورت بالقوه می‌توانند قابل سکونت باشند «Proxima b»، «TRAPPIST-1e»، «Ross-128b» و «LHS-1140b» هستند که در اطراف ستاره‌ای متفاوت از خورشید ما می‌چرخند؛ ستاره‌های نوع M که کوتوله‌های قرمز هستند.

این ستاره‌ها به صورت متناوب سیاره‌های اطراف خود را توسط اشعه‌های ویرانگر UV بمباران می‌کنند. این اشعه‌ها می‌توانند اتمسفر سیاره‌ها را با فرسایش روبه‌رو کنند و قابلیت زندگی روی سیاره‌ها را از بین ببرند. مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده، نشان داده است که اشعه‌های UV نمی‌توانند محدودکننده‌ی سکونت‌پذیری روی سیاره‌های گردنده به دور ستاره‌های نوع M باشند.

همه‌ی زندگی که بر روی زمین وجود دارد، از پس دوره‌ای از بمباران اشعه‌ی UV به‌وجود آمده که شدت آن بسیار بیشتر از بمباران کنونی در سیاره‌ی Proxima-b بوده است. پروفسور «لیسا کالتنگر» از دانشگاه کورنل، می‌گوید: «زمین اولیه، یک جای پُر هرج و مرج و داغ با اشعه‌های فراوان بوده است. ولی از پس همه‌ این‌ها، زندگی رشد کرده است. همین اتفاق می‌تواند برای دیگر سیاره‌ها نیز رخ دهد.»

دانشمندان میزان اشعه‌ی UV بر روی سطح سیاره‌های فراخورشیدی نام برده‌شده را مدل‌سازی کرده‌اند. آن‌ها ترکیبات اتمسفری مختلفی، از ترکیبات شبیه به اتمسفر کنونی زمین تا اتمسفرهای فرسوده و خالی از اکسیژن را برای این سیاره‌ها مدل‌سازی کرده‌اند. برخی از اتمسفرهای مدل‌سازی‌شده، آن‌قدر نازک بودند که نمی‌توانستند جلوی اشعه‌ی UV را بگیرند و برخی از آن‌ها نیز اصلاً لایه‌ی محافظ اوزون را نداشتند. مدل‌ها نشان دادند که اگر اتمسفر سیاره‌ها نازک باشد و لایه‌ی اوزون رو به کاهش بگذارد، اشعه‌های UV پرانرژی بیشتری به سطح سیاره‌ها می‌رسد.

گروه محققین مدل‌های خود را با تاریخچه‌ی زمین از ۴ میلیارد سال پیش تا کنون مقایسه کردند. سیاره‌های مدل‌سازی‌شده بیشتر از اشعه‌ی کنونی خورشید ما، اشعه‌ی UV دریافت می‌کنند؛ ولی این سیاره‌ها به نسبت میزان اشعه‌ی دریافتی زمین از طرف خورشید در ۳.۹ میلیارد سال پیش کمتر اشعه دریافت می‌کنند.

سوالی که اینجا پیش می‌آید این است که آیا سیاره‌هایی که در اطراف ستاره‌های نوع M می‌چرخند، برای اینکه قابل سکونت شوند ابتدا باید سطوح زیادی از اشعه‌ی UV را مانند ابتدای شروع زندگی در زمین تحمل کنند؟ دانشمندان برای درک قابلیت سکونت تحت جریان پرتوی بسیار بالا، نرخ مرگ یکی از مقاوم‌ترین اورگانیسم‌ها را تحت طول‌موج‌های متفاوت UV ارزیابی کردند و دریافتند که همه‌ی طول‌موج‌ها آسیب‌زا نیستند. دانشمندان می‌گویند که بسیاری از اُرگانیسم‌ها روی زمین استراتژی‌های خاصی برای زنده ماندن تحت تاثیر اشعه‌ها به‌کار می‌برند. پروفسور کالتنگر می‌گوید: «تحقیقات ما نشان داده است که در جستجو به دنبال حیات در دنیاهای دیگر، باید نزدیک‌ترین دنیاها به ما هدف اصلی باشند.