رایزنی سفیر ایران با رییس‌جمهوری عراق درباره تصمیم آمریکا علیه سپاه

 سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق امروز (پنج‌شنبه) با رییس‌جمهوری این کشور همسایه دیدار و رایزنی کرد.

به گزارش ایسنا، در این دیدار که در کاخ ریاست‌جمهوری عراق برگزار شد، در خصوص روابط دو کشور و مسائل منطقه‌ای بحث و گفت‌وگو صورت گرفت.

ایرج مسجدی در این دیدار دیپلماتیک، گزارشی از نتایج سفرهای اخیر مقامات دو کشور به تهران و بغداد از جمله اجرای توافقات صورت گرفته در خلال سفر حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران به عراق و نیز سفر عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر عراق به تهران را به رئیس‌جمهوری عراق ارائه کرد.

وی همچنین مواضع ایران در خصوص اقدام خصمانه اخیر آمریکا در گنجاندن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست گروه‌های تروریستی را تشریح کرد. در این دیدار دو طرف بر اهمیت اجرایی شدن هرچه زودتر توافقات صورت گرفته بین دو کشور در جریان سفر روحانی به بغداد تأکید کردند.

به گزارش ایسنا، سفیر ایران در بغداد امروز همچنین با فواد معصوم، رئیس‌جمهوری پیشین عراق نیز دیدار و رایزنی کرد.

دیدار با سید عمار حکیم، رهبر جریان حکمت ملی و رئیس ائتلاف اصلاح و سازندگی عراق و چند شخصیت سیاسی و مذهبی عراق از دیگر برنامه‌های امروز سفیر ایران در بغداد بود.

رهبر جریان حکمت ملی و رئیس ائتلاف اصلاح و سازندگی عراق در دیدار با ایرج مسجدی بر مخالفت با هرگونه تحریم‌های یک‌جانبه علیه ایران تأکید کرد.

در این دیدار که امروز (پنجشنبه) در دفتر رهبر جریان حکمت ملی در بغداد انجام شد، حکیم تحریم‌های یک‌جانبه علیه ایران را بدعتی خطرناک در روابط بین‌الملل دانست.

در این دیدار نتایج دیدارهای اخیر مقامات بلندپایه ایران و عراق بررسی شد و حکیم بر ضرورت ادامه تماس‌ها برای حل و فصل پرونده‌های فی‌مابین در چارچوب منافع دو کشور و دو ملت تأکید کرد.

رهبر جریان حکمت ملی عراق تأکید کرد که عراق با تنوع اجتماعی و جایگاه تاریخی خود بر کشورهای پیرامون خود تأثیر می‌گذارد و گزینه‌ای مناسب برای وساطت میان قدرت‌های منطقه‌ای است.

حکیم پروژه ملی عراق را ضامن آینده و قدرت این کشور و در نتیجه ضامن آینده و امنیت و ثبات سرتاسر منطقه دانست و بر ضرورت حمایت از این پروژه ملی و درک درست از نوع ائتلاف‌های فرافرقه‌ای و تشکیل ائتلاف‌هایی با رویکرد ملی تأکید کرد و افزود که باید این مسیر تا تشکیل دو جناح سیاسی که یکی قدرت را در اختیار داشته باشد و دیگری نقش اپوزیسیون داخلی را بر عهده بگیرد ادامه یابد.