سه ابهام در نحوه پیروزی کاندیدای نزدیک به وزارت ورزش برای فدراسیون کاراته / آیا انتخابات مهندسی شده بود؟

 انتخابات فدراسیون کاراته، سرانجام در روز 23 اسفند برگزار شد؛ انتخاباتی که باید وزارت ورزش را راضی ترین ارگان از نتایج  ‏آن قلمداد کرد‎.‎

در این انتخابات، سید حسن طباطبایی با 36 رای توانست به ریاست فدراسیون دست یابد. فردی که پیشتر سرپرستی سه فدراسیون ‏کاراته، وزنه برداری و دوومیدانی را بر عهده داشته و روابط خوبی با وزارت ورزش دارد‎.‎

پیش از برگزاری انتخابات، بسیاری از کارشناسان، درباره خطر «مهندسی انتخابات» هشدار داده بودند اما انتخابات مذکور، از ‏چند جهت با ابهام و انتقاد مواجه بود.‏

اول – روند انتخابات و عجله در برگزاری آن قابل تامل بود. وزارت ورزش به ‏طرز سوال برانگیزی اصرار داشت که انتخابات ‏مذکور در همین سال 97 برگزار شود؛ این در حالی است که انتخابات فدراسیون ‏والیبال که وضعیت مشابهی دارد، به سال 98 ‏موکول شده. بود. از طرفی، تا چند روز مانده به انتخابات، حتی اسامی کاندیداهای نهایی نیز اعلام نشده بود چه رسد به تبلیغات و ‏ارائه برنامه از سوی نامزدها. در این بین، حتی شایعاتی در خصوص تایید یا عدم تایید یکی از نامزدها نیز به گوش می رسید که ‏همگی بر ابهامات انتخابات افزوده بود.‏

دوم – در حالی که چند کاندیدا، نامزدهای نزدیک به وزارت ورزش محسوب می شدند، در روز برگزاری انتخابات، ناگهان 6 نفر ‏از انتخابات انصراف دادند؛ برخی به صورت رسمی و علنی از طباطبایی حمایت کردند و برخی دیگر با غیبت خود اعلام ‏انصراف کردند که نتیجه انتخابات نشان می دهد که آرای آنها نیز به سبد طباطبایی ریخته شده است. اگر قرار است انتخابات بدون ‏ابهامی برگزار شود، چرا باید در روز برگزاری آن، ناگهان درصد زیادی از کاندیداها انصراف دهند؟ این افراد چرا در روزهای ‏طولانی قبل از انتخابات، که حتی اسامی کاندیداهای نهایی اعلام نشده بود، انصراف ندادند و درست در روز انتخابات چنین کردند؟

سوم – انتخابات این دوره، به گونه ای بود که حتی پس از انصراف نامزدها، به راحتی نمی شد تشخیص داد که چه کسی برنده ‏انتخابات خواهد بود. با این حال، به طور سوال برانگیزی کاندیدای پیروز، 36 رای به دست آورد. نفر دوم فقط 5 رای و نفر سوم ‏حتی یک رای هم کسب نکرد. همه این موضوعات بر ابهامات این انتخابات می افزاید. به ویژه آنکه معمولا دستگاه های متولی ‏ترجیح می دهند که کاندیدای موردنظر آنها صددرصد آرا را به دست نیاورد و چند رای به کاندیدای رقیب داده شود تا بهانه ‏مهندسی شدن انتخابات از نهادهای ناظر بین المللی در حوزه ورزش گرفته شود.‏

چهارم - روزنامه دولتی ایران ورزشی تلاش کرده است تا در مطلبی، چنین وانمود کند که انتخابات روند عادی خود را داشته و هیچ ابهامی در روند برگزاری آن وجود ندارد. رسانه رسمی دولت همچنین انصراف نامزدها در دقیقه 90 و نحوه تقسیم آرا را طبیعی و پیروزی راحت و بی دردسر کاندیدای مورد نظر وزارت ورزش را طبیعی تر جلوه داده است؛ غافل از اینکه همین نوع حمایت، خود بر ابهامات افزوده است؛ چراکه مگر از رسانه رسمی دولت انتظاری غیر از حمایت از وزارت ورزش می رود؟