مهین هم یکی دیگر از مالباختگان این پرونده است. زن ٣٥ سالهای که برای تأمین هزینه‌های زندگی و سرمایه‌گذاری برای آینده‌اش به دام این شرکت گرفتار شد: «من از طریق یکی از دوستانم به نام مینا که در کرج زندگی می‌کرد با این شرکت آشنا شدم. البته تقصیر مینا نیست، او هم خودش ٨٠ میلیونش را از دست داده.
چند‌سال از پرونده پر سر و صدای «ورمی کمپوست» می‌گذرد اما همچنان هزاران مالباخته این پرونده سنگین سرگردان و بلاتکلیف هستند. پرونده‌ای با هشت متهم که به گفته مسئولان قضائی برای همه آنها حکم زندان و رد مال صادر شده است. اما به نظر می‌رسد سرنوشت پرونده‌های «ورمی کمپوست» و مالباختگانش سر درازی داشته باشد. روز سه‌شنبه بود که جعفری دولت آبادی دادستان تهران با اشاره به وجود ١٣هزار شاکی در این پرونده از صدور رأی ١٠سال حبس و رد مال برای متهم اصلی این پرونده خبر داد. جعفری دولت آبادی البته این را هم اضافه کرد که این پرونده مانند پرونده‌های بزرگ دیگر مشکل رد مال دارد و اموال کمی برای رد مال وجود دارد. اما شرایط برای مالباختگان این پرونده تفاوت چندانی نکرده است. بیشتر آنها هنوز به پول‌هایشان نرسیدند و برخی هم که اصلا قید بازگشت سرمایه‌شان را زده‌اند. سال ٩٢ بود که زمزمه‌های یک کلاهبرداری بزرگ بلند شد. شرکت سایه‌گستران زندگی ایرانیان در ملارد کرج تعطیل شده بود. هر روز افراد زیادی که برای پیگیری اخبار مطرح شده درخصوص این شرکت و بازپس‌گیری سرمایه‌شان به این شرکت مراجعه می‌کردند، با در‌های بسته و پلمپ شده شرکت راهی دادسرا می‌شدند. شرکتی که قرار بود با پرورش کرم‌های خاکی و کود حاصل از فعالیت‌های بیولوژیکی آن خیلی‌ها را پولدار کند، حالا به یک کلاهبردار بزرگ تبدیل شده بود. در مدت کوتاهی تعداد شاکیان این پرونده به هزاران نفر رسید. مدیرعامل شرکت همراه با تعدادی از افراد رده بالای شرکت ناپدید شده بودند و دادسرا و تنظیم شکایت تنها کاری بود که طلبکاران این شرکت می‌توانستند انجام دهند. این شرکت در مدت کوتاهی و با استفاده از تبلیغات گسترده توانسته بود سرمایه قابل توجهی را جذب کند. تا جایی که براساس اطلاعات موجود سرمایه جذب شده از سوی این شرکت در مدت نسبتا کوتاه فعالیتش به حدود ۴هزار‌میلیارد تومان رسیده بود. هرچند متهم اصلی این پرونده در جلسات دادگاه مدعی شد که کل بدهکاری او و شرکت زیرمجموعه‌اش را ١٨میلیارد تومان اعلام کرد.
مدیرعامل این شرکت به‌عنوان متهم اصلی پرونده که با تعطیلی شرکت متواری شده بود بعد از مدتی با پای خود به فرمانداری شهرستان ملارد رفت و در برابر قانون قرار گرفت. درنهایت هم پرونده کلاهبرداری این شرکت کارآفرین که در‌‌سال ٩١ با مجوز جهاد کشاورزی ملارد صادر شده بود، با دستور دادستان كل كشور، براي رسيدگي به تهران ارجاع شد. پس از بررسی‌های مفصل و انجام تحقیقات قضائی جلسات دادگاه رسیدگی به این پرونده در شعبه ١١ دادگاه کیفری تهران برگزار شد. مدیرعامل این شرکت همراه با تعداد دیگری از مدیران این شرکت به اتهام مشارکت در کلاهبرداری شبکه‌ای محاکمه شدند. براساس محتویات پرونده متهم ردیف اول، مدیرعامل شرکت با همدستی سایر متهمان در پوشش فروش کودهای «ورمی کمپوست» و پرورش کرم خاکی، شهروندان استان‌های مختلف کشور را به سرمایه‌گذاری در شرکت ترغیب کرد، اما پس از مدتی دست به کلاهبرداری چند‌میلیارد تومانی زد. او با استفاده از پول‌های به دست آمده، چند باب دفتر و چند دستگاه خودروی خارجی گرانقیمت خریده بود. هزاران مالباخته پرونده نیز از یک میلیون تا یک‌میلیارد تومان خسارت دیده‌اند، اما بیشتر آنها مبالغی بین ۴۰ تا ۵۰میلیون تومان را از دست داده‌اند.
در نهایت هم متهمان این پرونده پس از برگزاری چندین جلسه دادگاه به حبس و رد مال محکوم شدند.حالاجعفری دولت آبادی دادستان عمومی و انقلاب تهران در تازه‌ترین اظهارنظرش درخصوص این پرونده گفت: «متهم اصلی به ۱۰سال حبس محکوم شده و ۱۳هزار نفر شاکی دارد، اما مثل همه پرونده‌های بزرگ این پرونده نیز مشکل رد مال دارد و اموال کمی برای رد مال وجود دارد.» او اضافه کرد: «در مورد دو نفر از محکومان با اعتراض دادستانی، پرونده در دادگاه کیفری یک استان تهران تحت رسیدگی است.»اما این‌که مالباختگان این پرونده چه زمانی به پولشان می‌رسند یا این‌که اساسا متهمان اصلی توان پرداخت چنین ارقام سنگینی را دارند پرسشی است که این روزها طلبکاران این شرکت به دنبال پاسخ روشنی برای آن هستند. درست مثل اکبر مرد ٥٠ سالهای که نه فقط پولش بلکه همه زندگی‌اش را از دست داده است: «چند‌سال است که روز و شب ندارم، اگر فقط پول خودم بود این‌قدر ناراحت نبودم. ٧ نفر از اقوام نزدیک خودم و همسرم هم به اعتبار ما در این شرکت سرمایه‌گذاری کردند. درواقع آنها به اعتماد ما وارد شدند. اما حالا نه فقط پولم بلکه آبرویم هم برباد رفته است.» او در ادامه صحبت‌هایش به «شهروند» می‌گوید: «من حدود ٧٠ میلیون تومان سرمایه‌گذاری کردم. بعد از مدتی هم دوتا از برادرزن‌هایم همراه با مادر همسرم هم مجموعا ١٠٠میلیون تومان در این شرکت سرمایه‌گذاری کردند. چند ماه بعد هم برادر خودم همراه همسرش با ٥٠میلیون تومان وارد شدند. خب همه آنها دنبال سود بودند. ظاهرا هم همه چیز مرتب بود. دفتر شرکت با تابلو‌های بزرگ، تبلیغات گسترده، اصلا از جهاد کشاورزی مجوز داشت، همه ما به اعتبار اینها در این شرکت سرمایه‌گذاری کردیم.» به گفته این مرد مالباخته تکلیف همه شاکیان مشخص شده و متهمان هم در زندان هستند، اما این‌که ما چه زمانی به پولمان می‌رسیم مشخص نیست. آخرین باری که به دادگاه رفتیم به ما گفتند تعداد شاکیان زیاد است و کل دارایی متهمان که تا امروز شناسایی شده بسیار کمتر از پولی است که باید پرداخت شود.
مهین هم یکی دیگر از مالباختگان این پرونده است. زن ٣٥ سالهای که برای تأمین هزینه‌های زندگی و سرمایه‌گذاری برای آینده‌اش به دام این شرکت گرفتار شد: «من از طریق یکی از دوستانم به نام مینا که در کرج زندگی می‌کرد با این شرکت آشنا شدم. البته تقصیر مینا نیست، او هم خودش ٨٠ میلیونش را از دست داده. مقصر خودم هستم که اعتماد کردم. حالا هم دستمان به جایی بند نیست. فقط حکم دادگاه داریم. این حکم که برای من پول نمی‌شود.» این زن که به گفته خودش ١٥٠میلیون تومانش را از دست داده است به «شهروند» می‌گوید: «من در همه جلسات دادگاه حضور داشتم، آقای کلاهبردار بزرگ، همان مدیرعامل شرکت در جلسه دادگاه چندبار با صدای بلند اعلام کرد که من فقط با ٧٢٠ نفر طرف حسابم و کل رقمی که باید پرداخت کنم ١٨ میلیارد تومان است. اما این پرونده ١٣هزار شاکی دارد، فقط خدا می‌داند مجموع پول این همه آدم چقدر است؟» او ادامه می‌دهد: «سال ٩١ که من ١٥٠میلیون تومان را به این شرکت دادم و کرم خریدم، طلا گرمی ٧٠هزار تومان بود، الان قیمت طلا و دلار چند است، واقعا با آن همه پول چه کارهایی می‌شد انجام داد، حالا همان پول اولیه خودمان هم روی هواست.»
منبع:روزنامه شهروند
ارسال نظر
