دابسمش ملاک انتخاب آهنگ شده است!

علی لهراسبی، خواننده پاپ می‌گوید که در حال حاضر ملاک انتخاب‌ها تغییر کرده است. مخاطبان به این نگاه می‌کنند که فلان آهنگ را چند نفر و چه کسانی «دابسمش» کرده‌اند و چه کسانی آنها را می‌شنوند.

علی لهراسبی، هنرمند عرصه موسیقی و خواننده پاپ که فعالیت هنری خود را از اوائل دهه هشتاد آغاز کرده و پس از خواندن تیتراژ چند اثر تلویزیونی به مخاطبان شناسانده شده،‌ طی سالهای فعالیتش علاوه بر تولید و انتشار آلبوم‌های «مثلث»، «دریایی‌ها»،‌ «روبات»،‌«تصمیم» و «چهارده»،  کنسرت‌های مختلفی را در تهران و شهرهای مختلف برگزار کرده است. لهراسبی که طی یکی دو سال اخیر نسبت به گذشته کم‌کارتر یا شاید گزیده‌کارتر شده، درباره روند فعالیت‌های هنری‌اش توضیح داد و وضعیت فعلی موسیقی پاپ را تشریح کرد.

شما اواخر دهه هفتاد به صورت حرفه‌ای پا به عرصه موسیقی گذاشتید.

من فعالیتم را از سال ۱۳۸۰ آغاز کردم و از سال ۱۳۸۴ به صورت حرفه‌ای به فعالیت پرداختم . البته سال ۱۳۸۲ نیز آثاری منتشر کردم که خودم آنها را آماتور می‌دانم. می‌توان گفت با آهنگ پیله‌های پرواز آمدم و این اثر اولین کار جدی‌ام بود.

از آن زمان تاکنون موسیقی پاپ مسیر پرفراز و نشیبی را پیموده است.

خیلی چیزها تغییر کرده. در آن زمان شرایط به گونه‌ای دیگر بود و حال همه چیز کاملأ تغییر کرده وبه اصطلاح داستان عوض شده است. در آن زمان آنچه بیش از هرچیز خوانندگی مورد توجه بود و تکنیک نقش موثر و مهمی در کیفیت آثار داشت. تنظیم نیز مقوله مهمی بود که به آن توجه زیادی می‌شد. در حال حاضر این عناصر کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند و خوانندگی و کیفیت کار خواننده خیلی مطرح نیست. البته در بازار فعلی و در میان هنرمندان جدید نیز خوانندگان خیلی خوب و کاربلد نیز حضور دارند. می‌توان گفت در حال حاضر موسیقی پاپ به گونه‌ای از کلام اشباع شده و سبک‌ها و فضاهای ملودیک به هم نزدیک شده‌اند.

دلیل این اتفاق چیست؟

از چند سال گذشته که مجوزها به راحتی صادر می‌شوند سبک و سیاق دیگری هم به موسیقی وارد شده. امروز  تبلیغات شاخصه اول شنیده شدن آثار است و هزینه‌ای که برای این بخش در نظر گرفته می‌شود تاثیر بسیاری در دیده و شنیدن آثار مختلف دارد. تبلیغات مولفه‌های مشخصی دارد و همه چیز آن بر مبنای دو دوتا چهارتاست.

به عنوان هنرمند عرصه موسیقی برای مرتفع کردن این کاستی‌ها چه تمهیدی را پیشنهاد می‌دهید؟

مسئولان مربوطه اگر واقعأ می‌خواهند به رویه فعلی نگاهی اصولی داشته باشند باید به‌جای گزینش و ممیزی افراد اثر آنها را ارزیابی کنند. به طور مثال قبلا در زمینه اجرا قوانینی وجود داشت و لازمه حضور خواننده روی صحنه این بود که آلبوم منتشر کرده باشد که حال اینگونه نیست. به طور واضح  منظورم این است که باید استانداردهایی در نظر گرفته شود تا اگر کسی می‌خواهد خواننده شود، اثر تولید کند یا روی صحنه برود، بر مبنای آن استانداردها نمره قبولی دریافت کند. اگر چنین اتفاقی بیفتد در میان تعداد کثیر هنرمندان، آنهایی انتخاب می‌شوند که توانایی‌های لازم را دارند. در این صورت آنها به عنوان هنرمند مورد ارزیابی خواهند گرفت و اثرشان بررسی خواهد شد و برای تولید اثر نیز عجله‌ای نخواهند داشت.

زمانی یک نوجوان برای شنیدن یک آهنگ به عوامل اثر و نوع تنظیم و اینکه آهنگساز کیست و ترانه را چه کسی سروده توجه می‌کرد اما امروز چنین مولفه‌هایی ملاک نیست. به نظرتان ملاک انتخاب مخاطب امروز چیست؟

 ملاک انتخاب‌ها تغییر کرده است. به طور مثال  مخاطبان به این نگاه می‌کنند که فلان آهنگ را چند نفر و چه کسانی دابسمش کرده‌اند و چه کسانی آنها را می‌شنوند.

و اینکه مثلأ آن خواننده در فضای مجازی چقدر فالوور دارد و فالورهایش چه کسی هستند.

دقیقا، و از آن اثر به معنی واقعی پیروی می‌کنند. شما وارد فضای مجازی می‌شوید و می‌بیند فلان آهنگ همه جا هست و در فایل‌ها و ویدئوهای مختلف به آن پرداخته شده است. اینجاست که کم‌کاری‌های تلویزیون به چشم می‌آید و متوجه می‌شویم که تلویزیون به موسیقی کشور کمکی نمی‌کند. باید شبکه مجاز موسیقی داشته باشیم که صبح تا شب موسیقی پخش کند.