سناریوی تکراری استعفا در فوتبال ایران

علی کریمی اولین نفری نیست که یک تیم بحران زده و در حال سقوط را به حال خود رها می‌کند. در طول تاریخ لیگ‌برتر مربیان زیادی بوده‌اند که تیم‌های بحران زده را ترک می‌کنند و به بهانه‌های مختلف استعفا می‌دهند.

روز یک‌شنبه علی کریمی از سمت خود به عنوان مالک و سرمربی تیم سپیدرود رشت استعفا داد. او بعد از شکست‌های متوالی تیم و وقوع حاشیه‌ها و اتفاقات زیادی که برای این تیم افتاد تصمیم گرفت تا دیگر هدایت این تیم رشتی را برعهده نداشته باشد.

تاریخ لیگ‌برتر نشان داده که مربیان متعددی در لیگ‌برتر بوده‌اند که وقتی دیده‌اند شرایط به نفع‌شان نیست، از هدایت تیم‌شان سرباز زدند. تیم‌هایی که در بحران قرار داشته‌اند و خطر سقوط آن‌ها را تهدید کرده بود.

مثال نزدیک شاید سیاه‌جامگانی باشد که در فصل گذشته لیگ‌برتر با کسب رتبه شانزدهم به لیگ یک سقوط کرد و بعد از آن هم به علت مشکلات مالی منحل شد. رضا عنایتی که در لیگ هفدهم بعد از اکبر میثاقیان و علیرضا مرزبان به عنوان سرمربی تیم سیاه‌جامگان برگزیده شده بود، دو بازی مانده به پایان نیم‌فصل اول سرمربی این تیم شد و در اواسط نیم‌فصل دوم استعفای خود را به باشگاه اعلام کرد.

دیگر تیمی که در لیگ هفدهم کنار سیاه‌جامگان مشهد به لیگ پایین‌تر سقوط کرد، نفت تهران بود که این تیم هم از این قاعده استعفا کردن، مستثنی نبود. بعد از اینکه علی دایی نفت تهران را به قهرمانی در جام حذفی رساند، نیمکت هدایت نفت، پینگ پنگی دست حمید درخشان و علی کریمی افتاد که در نهایت حمید درخشان موفق شد برنده این بازی باشد. اما او هم بعد از گذشت نیم فصل اول لیگ قید حضور در نفت تهران را زد. در ادامه آتیلا حجازی سرمربی این تیم شد که بعد از دو هفته به علت محقق نشدن خواسته‌هایش استعفا کرد.

در حال حاضر در لیگ یک هم چنین شرایطی وجود دارد. شهرداری ماهشهر که با ۱۶ امتیاز قعرنشین جدول است تا به حال با تغییرات زیاد و استعفاهای متعددی روبه‌رو بوده است. مجید نامجو مطلق که تا دو هفته گذشته هدایت شهرداری ماهشهر را برعهده داشت به علت وجود نداشتن شرایط مناسب از هدایت شهرداری استعفا کرد.

سوالی که در این‌جا مطرح می‌شود، این است که این مربیان از شرایط تیم بحران زده آگاه نیستند که هدایت باشگاه را قبول می‌کنند و بعد از آن تصمیم به استعفا می‌گیرند؟

اما شرایط استعفای علی کریمی با افراد دیگر مقداری متفاوت است. او که هدایت و مالکیت باشگاه را بر عهده داشت، به یک باره از مسوولیت‌هایی که داشت کناره‌گیری کرد.

مالکیت علی کریمی در سپیدرود رشت، یعنی باشگاه شکل خصوصی به خود می‌گیرد و او است که باید صفر تا صد هزینه‌های باشگاه را متقبل شود. او که چنین مسأله‌ای را می‌دانست چرا باید در چنین شرایط تیم را ترک کند؟

اگر علی کریمی بر این باور بوده که با رفتن او مسؤولان برای این تیم رشتی چاره‌ای می‌اندیشند، تجربه و تاریخ ثابت کرده که مسؤولان از پس تیم‌هایی که شرایط مالکیت و مدیریت آن در هاله‌ای از ابهام بوده است نمی‌توانند بر بیایند.

نکته‌ای که واضح است، رفتن علی کریمی از سپیدرود رشت در چنین شرایط و در حالی که ۱۱ بازی تا پایان لیگ برتر باقی مانده است چیزی به جز ضرر عاید سپیدرود رشت نخواهد کرد.

اولین پس لرزه‌های این اتفاق لغو تمرین دیروز (دوشنبه) سپیدرود بود که بازیکنان گفته بودند که بدون علی کریمی تمرین نمی‌کنند. تعداد قابل توجهی از بازیکنان تیم هم به اعتبار علی کریمی به سپیدرود رشت آمده بودند و با رفتن او احتمال می‌رود قید حضور در سپیدرود رشت را بزنند.

با این حال هواداران سپیدرود انتظار دارند، علی کریمی در این شرایط حساس، احساس را کنار بگذارد و با منطق تصمیم بگیرد و با بررسی دوباره شرایط سپیدرود، حداقل تا پایان فصل کنار این تیم بماند؛ چون با رفتن او، چیزی جز فروپاشی تیم محبوب رشتی به بار نخواهد آمد.