عربستان چه چیزی را از دست داد؟

 مهنا الحبيل در العربی الجدید نوشت: اصل موضوع آن نیست که زیان مورد نظر در پی بازداشت العوده، تنها به دولت سعودی اختصاص می یابد، بلکه این مساله ابعاد گسترده تری دارد و خسارت عمیق حاصل از ان، همزمان، به پیکره دولت و جامعه سعودی، راه می یابد. این در حالی است که دولت و ملت سعودی، در تنشهای فکری عمیق و سیاستهای افراطی سختی به سر می برند و سران حکومت در عربستان، در مقابله های داخلی و حتی در اداره بحران خلیج فارس، در مواجهه با قطر، به طرز جنون آمیزی سیاست سرکوب را در پیش گرفته اند.

 این رسانه عرب زبان ادامه داد: گروههای متعددی از مردم و طایفه های موجود در عربستان سعودی، به دیدگاههای سلمان العوده متمایل شده اند، در حالی که ادامه سیاست سرکوب در حکومت سعودی، آن را در مرحله و شرایط دشواری قرار داده است که حتی اموال اهدایی آن به رئیس جمهور آمریکا نیز نمی تواند آن را نجات دهد.

بحران نظام سعودی از جایی بروز و ظهور می یابد که در شرایطی که ملت عربستان عطش شدیدی به دیدگاههای مبتنی بر توازن اجتماعی، آزادی های فردی و ارزش های روح اسلامی دارد، به جای آنکه میدانی را برای مردم باقی بگذارد تا پایین ترین حد استقرار و آزادی اجتماعی را برای خود فراهم کنند، بزرگترین منبر اعتدال و خطاب ارزشی روحی، یعنی سلمان العوده را هدف قرار داده است.

هر اندازه نظام سعودی طرح خود مبنی بر به خدمت گرفتن دوباره مذهب وهابی و تمرکز بر آن را جدیتر دنبال کند، مساحت و حدود زیان ان در تمام زمینه ها، گسترش می یابد و این، پیامد طبیعی نبود ازادی بیان و دیگر انواع آزادی در این کشور عربی است.

مساله، توجه به هنرها، ادبیات و نمایشها و ... نیست، این موارد، مستلزمات یک جامعه انسانی است؛ بلکه مشکل اصلی حکومت آل سعود، به هم ریختگی و بی نظمی خاصی است که در هجوم ان به سمت تغییرات اجتماعی، دیده می شود؛ در واقع سران این حکومت، سعی دارند از این مساله بعنوان سپری برای اقدامات نابخردانه خود استفاده کنند و به ناگاه، جامعه ای که سالها متکی بر عصای واعظان و خطیبان بوده است، را به اسم گشایش فرهنگی و اجتماعی، به بند و زنجیر و زندان بکشد. اما آیا حکومت سعودی و شخصی که ان را به این سو می برد، به این مهم توجه دارد که در حال ساخت چه آینده ای برای ملت عربستان است؟