52سال است برای محیط زیست فریاد می کشم

پروفسور پرویز کردوانی، جغرافیدان برجسته کشور می‌گوید: در این مملکت، تعریف محیط زیست را نمی‌دانند و حتی درس‌های دانشگاهی هم در ایران فایده‌ای ندارد. ۵۲ سال است تدریس می‌کنم و دنیا را دیده ام؛ همه چیز‌هایی را که می‌دانم در تلویزیون، مطبوعات و رسانه‌ها فریاد می‌کشم، اما کسی گوش نمی‌دهد؛ زیرا مقاماتی که باید گوش کنند تخصص شان این نیست.

کردوانی محیط زیست موضوع وسیع و حساسی است که حیات وحش، پوشش گیاهی، آلودگی هوا، آلودگی آب، مسائل فاضلاب و زباله و... را دربرمی گیرد. اشتباهی که کارشناسان محیط زیست ما می‌کنند این است که تصور می‌کنند محیط زیست فقط جنگل و مراتع را دربر می‌گیرد؛ در حالی که انسان هم جزئی از محیط‌زیست است. وقتی یک تالاب که خشک می‌شود برای آن ابراز ناراحتی می‌کنند، اما وقتی آب را از روستا می‌گیرند و راهی شهر می‌کنند، واکنشی نشان نمی‌دهند.

او با بیان اینکه ۹۹.۹ درصد آن‌ها اصلا تعریف محیط زیست را نمی‌دانند، گفت: محیط زیست یعنی قسمتی از خاک، آب و هوا که زیستگاه موجودات زنده است؛ یعنی انسان، حیوان و گیاه.

کردوانی تاکید کرد: محیط زیست ما به سه چیز احتیاج دارد: اول، کارشناس واقعی، نه طرفدار؛ آن کارشناس هم نباید از کشور خارجی باشد، زیرا شرایط کشور‌ها با هم فرق دارد. دومین نیاز محیط زیست ما این است که به کارشناس اعتبار بدهند تا بتواند برنامه هایش را اجرا کند و سومین موضوع نیز این است که به حرف آن‌ها گوش کنند.

کردوانی درباره اینکه رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفته بود بودجه این سازمان ۳ درصد بودجه شهرداری تهران است، گفت:، چون وضعیت کشور از نظر اقتصادی خوب نیست، بودجه بعضی نهاد‌ها را کم می‌کنند و برخی نهاد‌ها را زیاد. در این بین، بودجه جا‌هایی که برای دولت از نظر اقتصادی فایده دارد، مانند کارخانه‌های دانش بنیان، اش را زیاد می‌کند. مثلا بودجه وزارت بهداشت را هم پس از استعفای وزیر، کمی بالا بردند در حالی که سلامت انسان‌ها اهمیت زیادی دارد.

او با بیان اینکه دولت این روز‌ها فقط دنبال مسائل اقتصادی است، گفت: سازمان محیط‌زیست سازمانی بسیار وسیع با بی نهایت برنامه است، اما متاسفانه بودجه کمی به آن اختصاص دادند.

کردوانی گفت: در این مملکت، تعریف محیط زیست را نمی‌دانند و حتی درس‌های دانشگاهی هم در ایران فایده‌ای ندارد. ۵۲ سال است تدریس می‌کنم و دنیا را دیده ام؛ همه چیز‌هایی را که می‌دانم در تلویزیون، مطبوعات و رسانه‌ها فریاد می‌کشم، اما کسی گوش نمی‌دهد؛ زیرا مقاماتی که باید گوش کنند تخصص شان این نیست.

او با اشاره به کاهش بودجه محیط زیست، گفت: اگر یک نهاد اقتصادی بود، بودجه را بیشتر می‌کردند تا افکار عمومی را قانع کنند. همه حواسشان به صنعت و اقتصاد است. حتی محیط زیستی‌ها خودشان می‌گویند در گندم به خودکفایی نرسیم، چون آب زیادی می‌خواهد و گندم را وارد کنیم بهتر است.