واکنش فائزه هاشمی به ساخت مستند زندگی‌اش

 فائزه هاشمی می‌گوید که موضوعی برای مخفی کردن ندارد و به همین دلیل با حضور دوربین در زندگی‌اش مشکلی نداشته است.

فرقی نمی‌کند فائزه هاشمی شما را بشناسد یا نه، مراسم آئین دیدار مستند «مثل یک زن» است و همانطور که برخی از آشنایان و اطرافیان او و مژگان ایلانلو، کارگردان این مستند منتظر ورود به سالن هستند، آنهایی هم که با او مراوده قبلی نداشته‌اند به سراغش می‌روند. خودش می‌گوید اهل سیاست درهای باز است و چون موضوعی برای مخفی کردن ندارد، قرار گرفتن در مقابل دوربین هم برایش دشوار نبوده است.

براساس گزارش سایت هنروتجربه، بااین‎حال به‌نظر می‌رسد دل خوشی هم از همه مستندها ندارد به خصوص مستندی که این روزها درباره پدرش، اکبر هاشمی رفسنحانی پخش شده و واکنش خانواده هاشمی را برانگیخته است. پیش از اولین نمایش «مثل یک زن» که این روزها در سینماهای هنروتجربه درحال اکران است، با او کوتاه گفت‌وگو کردیم.

چطور شد جلوی دوربین مژگان ایلانلو رفتید؟

اصولا سیاستم درهای باز است. خیلی‌ها آمده‌اند و گفته‌اند که می‌خواهیم فیلمی درباره زندگی‌ات بسازیم که من هم موافقت کردم اما کسی نیامد منتهی خانم ایلانلو پیشنهاد ساخت مستند را مطرح کرد، جدیت به خرج داد و این اتفاق افتاد.

از اول قرار بود روی محور خاصی پیش بروید یا این‎که کار را به خود کارگردان سپردید؟

خانم ایلانلو قصد داشت که از زندگی من یک فیلم مستند بسازد. دو سال هم با من همراه شد و هرکجا که می‌رفتم یا اگر برنامه‌ای داشتم به او می‌گفتم و هرکدام از آن‌ها که به‌نظرش جذابیت داشت یا فکر می‌کرد به‌درد فیلم می‌خورد، برای فیلم‌برداری به سر آن صحنه می‌آمد یا گفت‌وگو می‌کرد.

نتیجه کار به‌نظرتان چطور است؟

قبلا یک‌بار دیگر فیلم را در یک اکران خصوصی دیده‌ام. خوب است. به‌هرحال یک کار هنری است.

فکر می‌کنید مستندهایی که در موردشخصیت‌های سیاسی و اجتماعی ساخته می‌شوند، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشند؟

حقیقت را نشان دهند. به‌نظرم مستندها باید حقیقت داشته باشند و دروغ در آن نباشد اما گاهی این موضوع را در مستندهای‌مان نداریم. بگذریم از یکسری افرادی که مستندهای خوب و حرفه‌ای می‌سازند اما اصولا مستندسازی مثل بسیاری از موضوع‌های دیگر در مملکت ما به سمتی رفته و ابزاری شده است برای بیان غیرواقع و این روند مناسبی نیست. نمی‌دانم استانداردهایی برایش تعریف نشده یا شرایط چگونه است که هرکسی می‌تواند مستند بسازد، چون مستندی مثل «هاشمی زنده است» دروغ است اما پخش می‌شود یا مستندهایی که با اغراض سیاسی ساخته می‌شود. درست است که وجود اغراض سیاسی اشکال ندارد اما نه تا آنجا که حقیقت فدا شود.

چرا مستندهایی در مورد زن‌هایی که در عرصه‌های سیاسی و احتماعی فعال هستند، کمتر ساخته می‌شود؟

اصولا باور به خانم‌ها نه تنها در کشور ما بلکه در دنیا ضعیف است. ممکن است به همین دلیل کمتر به سراغ زنان بروند. البته ممکن است خود زنان هم قبول نکرده‌اند که مستندی درباره آن‌ها ساخته شود چون پذیرش این موضوع که دوربین وارد خانه، زندگی و حریم شما شود سخت است و برای هرکسی قابل قبول نیست.

برای شما آسان بود؟

بله چون من موضوع مخفی ندارم و همه کارهایم رو است. برای همین ورود دوربین به زندگی‌ام کار سختی نبود.