صفاریانپور درباره اینکه چرا مخاطبان تلویزیون به سمت شبکههای ماهوارهای گرایش پیدا میکنند، گفت: رسانه ملی نیاز به برنامهسازان حرفهای دارد. همزمان با ازدیاد شبکههای تلویزیونی باید به تعداد افراد کاردان نیز افزوده شود. در شرایطی که شبکههای تلویزیونی مختلف از هرگوشه سربرآوردهاند و هرکدام در موضوع خاصی برنامه تولید میکنند؛ رسانه ملی نیاز به برنامهساز زبده دارد.
وی ادامه داد: ورود به دنیای جدید تلویزیون نیازمند وجود برنامهسازان حرفهای است. به تعداد شبکهها و برنامهها باید آدم حرفهای داشته باشیم. ما با یک تقاضای عمومی روبه رو هستیم که این تقاضا ایجاد شبکهها و برنامههای خاصی را رقم میزند. افراد محدودی هستند که میتوانند برنامهسازی کنند، باید از این افراد استفاده شود.
صفاریانپور درباره شیوه مدیریت صدا و سیما و کاستیهای فراوان آن، با بیان ویژگیهایی که یک مدیر رسانه باید داشته باشد اظهار داشت: یک مدیر در ابتدا باید رسانه و ابزار آن را بشناسد. باید بداند ضریبهای تأثیرگذاری کدام است و از همه مهمتر باید جسارت داشته باشد. جسور بودن ضریب نفوذ یک مدیر رسانه را در جامعه نشان میدهد. همچنین این مدیر باید صادق بوده و پیکرهای که در آن کار میکند را دوست داشته باشد.
این کارشناس رسانه با بیان اینکه مدیران کلان رسانه، سیاست را تعیین میکنند و مدیران میانی آن را اجرا میکنند افزود: باید این حقیقت را بپذیریم که بخش جدی ماجرا مدیران میانی هستند. از تهیهکننده و کارگردان برنامهای که بودجه میگیرد و قرار است یک تلهفیلم را چند ماهه بسازد و آن را چند روزه تحویل میدهد، نتیجه خوبی حاصل نمیشود.
صفاریانپور با بیان این موضوع که کثرت؛ کیفیت را پایین میآورد؛ متذکر شد: نیاز صدا و سیما به ساخت فیلمهای نمایشی باعث شده که همه تولیدات پذیرفته شود. زمان میبرد تا بالانسی بین کثرت و کیفیت ایجاد شود. ما در رسانه ملی آنقدر کارشناس حرفهای نداریم که بتواند این مسایل را به گونهای حل کند. سیستم مدیریتی بدون برنامهسازهای حرفهای راه به جایی نخواهد برد. باید به دنبال کلیدهای اصلی بگردیم.
وی در جواب این سوال که آیا صدا و سیما مسایل و مشکلات مردم را هم بازتاب میدهد؛ گفت: نمیشود بدون اعداد و ارقام به این سوال پاسخ داد. رسانه ملی یا هر رسانه دیگری تا میزانی تأثیرگزار است و نمیتوان انتظار داشت که رسانه یک ابزار تغییر باشد. اگر میزان پرداختن به مشکلات اجتماعی و برنامههایی که در آن از چالشهای مملکت صحبت میشود را با توجه به اعداد و ارقام با هم مقایسه کنیم؛ میبینیم که رقم کمی نخواهد بود.
عضو شورای بینالمللی ستارگان صلح بیان کرد: تصویرهایی که از آنسوی مرزها وارد میشود برای برخی افراد جامعه جالب است اما این دلیل نمیشود که ما برنامههای خوب نداشته باشیم، همانطور که گفتم ما با کمبود برنامهساز حرفهای مواجه هستیم.
وی ادامه داد: هر برنامه تلویزیونی را مردم پشتیبانی میکنند. هرکجا که مردم مطالبهای داشتهاند صدا و سیما نتوانسته با آن مخالفت کند. به طور مثال برنامه شخصی چون عادل فردوسی پور به پشتوانه مردم سرپا مانده. اگر مردم این برنامه را نمیخواستند هیچ وقت ادامه پیدا نمیکرد. برنامهساز باید حرفهای باشد تا بتواند مخاطب جذب کند.
صفاریانپور متذکر شد: ما وارد دورانی شدیم که با توجه به ازدیاد شبکهها و برنامهها قضاوت کردن سخت است. باید در این شرایط و هجوم شبکههای مختلف برنامهسازان حرفهای را وارد کنیم تا بهترین برنامهها با بیشترین میزان مخاطب را داشته باشیم.