وی با تاکید بر اهمیت نقش خانوادهها در شکلگیری و تغییر عادات غذایی کودکان، گفت: اولین قدم در اصلاح عادات غذایی کودکان باید توسط والدین و خانوادهها انجام شود؛ چراکه عادات غذایی خانواده تاثیر زیادی بر تغذیه کودکان دارد.
بزرگمهر در همین زمینه ادامه داد: از آنجا که کودکان در سن رشد هستند، ایجاد اختلال در تغذیه آنها منجر به بروز اختلالاتی در رشد آنها میشود.
وی افزود: مساله دیگر آن است که کودکان معمولا به صورت منطقی روی تغذیه خود فکر نمیکنند و تحت تاثیر برخی همکلاسان و دوستان خود از مواد غذایی نامناسب و فاقد ارزش غذایی استفاده میکنند.
بزرگمهر راه حل دیگر این مشکل را آگاهی دادن به کودکان در مورد مضرات تغذیه نامناسب عنوان کرد و گفت: والدین، معلمین و مسئولان مدارس و رسانهها در این آگاهی بخشی نقش بسزایی دارند.
وی همچنین با اشاره به نقش متخصصان تغذیه در این زمینه اظهار کرد: مسئولین مدارس و والدین باید از طریق تعامل با متخصصان تغذیه آموزشهای لازم را دریافت و به تصحیح تغذیه کودکان کمک کنند.
این متخصص تغذیه راه حل دیگر در زمینه تصحیح عادات غذایی کودکان را تثبیت باورهای درست در مورد مواد غذایی و تشریح مضرات و تاثیر نامناسب برخی مواد غذایی نظیر چیپس و پفک بر سلامت آنها دانست و تصریح کرد: در گذشته موادی مانند چیپس و پفک در برنامه غذایی کودکان جایی نداشت، اما متاسفانه در حال حاضر این مواد به علت تبلیغات نامناسب در برنامه غذایی کودکان و نوجوانان نقش ویژهای را ایفا میکنند.
وی افزود: باید از طریق آموزشهایی که به کودک داده میشود او را از مضرات این مواد و تاثیر نامناسب آنها بر سلامت آگاه و این باور را در ذهن کودک تثبیت کرد.
بزرگمهر در پاسخ به اینکه مواد غذایی مناسب برای کودکان چیست؟ گفت: میان وعدههای مناسب برای کودکان شامل انواع خشکبار، میوههای خشک، آجیلهای بدون نمک، ساندویچهای خانگی و میوه تازه است.
بزرگمهر همچنین توزیع شیرهایی که حاوی چربی بالایی نیستند را در مدارس برای تغذیه کودکان بسیار مفید دانست.
وی با تاکید بر رعایت فاصله زمانی مناسب میان مصرف میان وعدههای کودک با وعدههای اصلی گفت: میان وعدههای غذایی نباید نزدیک به وعدههای اصلی باشد، در غیر این صورت باعث کم اشتهایی و سیر شدن کودک میشود. این در حالیست که میان وعدهها نمیتوانند جانشین غذای اصلی شوند.
بزرگمهر در پایان با تاکید دوباره بر اصلاح عادات غذایی از طریق خانوادهها گفت: تغذیه نامناسب در کودک منجر به چاقی مفرط، سوء تغذیه، اختلال در رشد، کوتاهی قد و کاهش قدرت یادگیری، تمرکز، حافظه و در نتیجه افت تحصیلی آنها میشود.