در کدام کشور چه غذایی بخوریم؟

 غذاهای خیابانی کشف انسان مدرن امروزی نیست، چون ماهی‌های کوچک سرخ‌شده در کنار محل رفت‌وآمد عامه مردم تاریخ‌شان به یونان باستان می‌رسد، البته یونانی‌ها تنها جامعه‌ای نبودند که طعم غذاهای خیابانی را چشیده‌اند، چون در حفاری‌های بمبئی تعداد زیادی از فروشندگان موادغذایی خیابانی یافت شد، البته چین و روم باستان هم تجربه خوردن غذاهای خیابانی را داشتند؛ غذاهایی که بیشتر منسوب به بی‌خانمان‌ها و فقرا بود و بیشتر فقرا مشتریان آنها محسوب می‌شدند؛ غذاهایی که به شکل سوپ نخود، نان و سس رب به فروش می‌رسیدند اما حالا با مدرن‌شدن جامعه بشری، این غذاها تنوع بیشتری به خود داده‌اند و در هرجامعه‌ای به فراخور ذائقه‌شان آن را تغییر داده‌اند و اقشار مختلف جامعه حتی برای یک‌بار هم که شده، طعم آنها را برحسب عادت یا کنجکاوی چشیده‌اند.

دورهمی‌های خوشمزه
غذاهای خیابانی بخشی از اغذیه‌فروشی‌های شهرها را به خود اختصاص داده‌اند و این در حالی است که از گذشته‌های دور اغذیه‌فروشی‌هایی در گوشه‌وکنار شهر می‌توان یافت که به شهرت زیادی دست یافته‌اند و در میان مشتریان خود محبوبیت دارند؛ حالا اما دور،دور پاتوق‌های خیابانی است که هر روز از هر کجای شهر مثل قارچ بیرون می‌زنند و برای مدتی بازار داغ و پررونق دارند؛ پیاده‌راه‌هایی با طعم خوشمزگی.

خیابان خوشمزه‌ها
اوایل ‌سال ٩٥ بود که خیابان سی‌تیر سنگفرش شد تا کمی بعد دکه‌هایی در کنار خیابان جا خوش‌ کنند. از آذر ماه همان ‌سال بود که کار رسمی خوشمزه‌فروشی‌های این خیابان شروع شد و توانست در مدت کوتاهی خبر شروع به کارش را به گوش همه اهالی شهر برساند. از همان زمان بود که هر شب هیاهوی خاصی در این خیابان برپا بود؛ سنگفرش‌های آن شاهد رفت‌وآمد اهالی فست‌فود و نوشیدنی‌های سردوگرم بودند. اگر گرسنه‌ هم نباشید، بی‌شک با قدم‌زدن در این خیابان دلتان می‌خواهد کنار یکی از دکه‌‌ها بایستید و غذایی را امتحان کنید، البته فراموش نکنید که در روزهای تعطیل و بعضی‌ شب‌ها برای گرفتن یک ساندویچ باید مدتی در صف‌ها طولانی بایستید تا دلی از عزا دربیاورید.

میدان قدیمی شهر
میدان آزادی‌ یکی از پاتوق‌های شکم‌گردهاست. اگر شب گذرتان به این میدان بیفتد، بی‌شک در کنار اتوبوس‌های مسافربری و تاکسی‌های در انتظار مسافر چرخ‌دستی‌هایی را خواهید دید که جگر، همبرگر، سوسیس و کالباس، فلافل و... در منویشان پیدا می‌شود. چرخ‌دستی‌هایی که در همه این سال‌ها مشتری‌های خودشان را دارند و بعضی‌ها هرازگاهی به آنها سر می‌زنند. این اغذیه‌فروشی‌ها همه چیز را در مقابل چشم مشتری‌هایشان آماده می‌کنند، البته زمستان‌ها بساط سیب‌زمینی و تخم‌مرغ آپز روی این چرخ‌دستی‌ها به‌پا است و پاتوق بیشتر این چرخ‌دستی‌ها اول خیابان جناح است؛ اگر چه جگرگی‌ها و فلافل‌فروش‌های سیار را هم می‌توان داخل ترمینال آزادی دید. اغذیه‌فروشی‌هایی که با تاریک‌شدن هوا کارشان رونق خاصی می‌گیرد و تا صبح این کاروکاسبی رونق دارد.

غذاهای خیابانی مدت‌های طولانی است که جزو فرهنگ هر جامعه‌ای شده و به هرکشوری که سفر کنید، بی‌شک تعدادی از این غذاها را که حالا شهرت جهانی پیدا کرده‌اند را خواهید دید.

مرغ تند؛ اگر گذرتان به جامائیکا بیفتد، حتما در گوشه‌ خیابان‌هایش چشمتان به مرغ‌های تندش می‌افتد؛ مرغی که با دستور پخت مشخصی آماده نمی‌شود اما همه آنها یک شب تمام در موادی همچون سرکه، آبلیمو، انواع ادویه، پیاز و سیر استراحت می‌کنند تا فردا بدون هیچ معطلی‌ای روی اجاق قرار بگیرند و به مذاق مشتری‌ها خوش بیایند.

آرپا؛ این کیک ذرت را می‌توانید در کلمبیا بخورید. یادتان باشد این کیک هم به ‌شکل شیرین و هم غیرشیرین وجود دارد؛ کیکی که از چیپس ضخیم‌تر است و با پنیر کبابی پر می‌شود، البته قبل از اضافه کردن پنیر باید سرخ شود. این کیک گزینه خوبی برای وعده صبحانه است.

هاله‌هاله؛ این غذا فقط در هوای گرم و شرجی فیلیپین می‌چسبد؛ فنجانی پر از خوراکی‌های رنگی و خنک که در هوای گرم فیلیپین این توانایی را دارد که حال آدم را خوب کند. این فنجان رنگارنگ مخلوطی از بستنی، شیر، یخ خردشده و مقدار زیادی میوه‌های مختلف است.

بانی؛ شاید بگویید بانی نام خرگوش‌های کوچک و دست‌آموز است، اما این غذا که در آفریقای‌جنوبی طبخ می‌شود، هیچ ارتباطی با خرگوش ندارد! خوراک بانی در حقیقت یک قرص نان خالی‌شده‌ای است که با گوشت گوسفندی که ادویه‌کاری دارد، پر شده است. اصالتا این غذا از هند آمده، اما امروزه به‌قدری آن را در خیابان‌های آفریقای‌جنوبی می‌توانید پیدا کنید که دیگر غذای خیابانی این منطقه محسوب می‌شود.

پیروجی؛ پیراشکی دست‌سازی که آن‌قدر محبوبیت یافته که جشنواره‌ای هم برای آن برگزار می‌شود، البته این پیراشکی را می‌توانید در سراسر اروپای شرقی پیدا کنید، اما این پیراشکی‌های دست‌ساز در لهستان به شکل دیگری محبوبیت دارند. دستور تهیه این پیراشکی خیلی ساده به ‌نظر می‌رسد، اما طعم بی‌نظیری دارد؛ آرد و تخم‌مرغ و آب و نمک برای خمیر که داخل آن را با موادی مانند گوشت، سیب‌زمینی و پنیر همراه ادویه‌های متفاوتی پرمی‌کنند و درنهایت این خمیرهای پرشده در کره‌ سرخ می‌شوند.

کرپ؛ هر زمان از روز که بخواهید، می‌توانید کرپ را در خیابان‌های پاریس پیدا کنید! کرپ با آرد و تخم‌مرغ درست می‌شود و معمولا برای ناهار یا شام که با پنیر و سوسیس پر شده، مناسب است، اما در خیابان‌های پاریس مدل‌های مختلفی از این خوراکی محبوب را پیدا می‌کنید که با شکلات و میوه‌های مختلف پر شده و می‌تواند یک میان‌وعده خیلی خوشمزه باشد.

از سبدهای کوچک تا گاری‌ها و خودرو‌های سیار غذا
ماجرای غذاهای خیابانی در ایران به سال‌های دور برمی‌گردد اما آن‌چه بیش ازهمه در اذهان اغلب ما باقی مانده، دستفروش‌هایی‌اند که در سبدهای کوچک‌شان ساندویچ‌ها را می‌چیدند تا آنها را به خورد فوتبال‌دوستان در استادیوم آزادی بدهند، البته شاید نسل‌های جدید خیلی به یاد نیاورند دورانی را که در سینماها هنگام دیدن فیلم می‌شد با کمی چشم‌گرداندن ساندویچی را یافت و از خوردن ساندویچ و تماشای فیلم لذت برد. این ساندویچی‌ها به فکر مسافران هم بودند و در ترمینال‌ها می‌شد آنها را با سبد ساندویچ‌های‌شان دید، البته حالا غذاهای خیابانی شکل‌وشمایل جدیدی به خود گرفته‌اند؛ غذاهایی که روی چرخ‌دستی‌ها و گاهی اوقات سوار بر خودرو‌ها (فود تراک) گوشه خیابان‌های پررفت‌وآمد اشتهای عابران را تحریک می‌کنند تا برای لحظاتی کنار آنها بایستند، البته بعضی از آنها به شهرتی دست‌ یافته‌اند که مشتریان‌شان مسافتی را طی می‌کنند و در صف‌های طولانی می‌ایستند تا دلی از عزا دربیاورند. میدان آزادی و گاری‌هایی که بوی فست‌فودها و جگرهایش در هوا پخش می‌شود سال‌های طولانی است که شب‌ها و هرازگاهی روزها میدان آزادی را ازآن خودشان می‌کنند، البته سی‌تیر یکی از نمونه‌های غذاهای خیابانی است که جمعی از آنها را دور هم جمع کرده تا پاتوق مشهوری برای شکم‌گردها باشد و نسبت به پل سیدخندان و سایر پاتوق‌ها شهرت بیشتری پیدا کند و سرزبان‌ها بیفتد. واقعیت جامعه امروز بشری این است که غذاهای خیابانی بخشی از فرهنگ منطقه و شهر را تشکیل می‌دهند، به‌طوری که مطالعه ‌سال ٢٠٠٧ سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد نشان داد روزانه ٢,٥میلیارد نفر در خیابان‌ها غذا می‌خورند؛ آمار روزانه این غذاها. غذاهایی که علاقه به خوردن آنها را شاید بتوان در قیمت کم آنها جست‌وجو کرد. اگرچه زود آماده‌شدن این غذاها و خوردن‌شان در خیابان و حتی هنگام راه‌رفتن به استقبال‌شان دامن می‌زند؛ غذاهایی که گزینه مناسبی برای افرادی است که فرصت نشستن در رستوران را ندارند.

نکاتی که طعم غذاهای خیابانی نمی‌گذارند به آنها فکر کنیم
بهداشت فرد ارایه‌دهنده این غذاها به هیچ‌وجه مورد تایید نهاد خاصی قرار نگرفته و مانند مشاغل رسمی فرد شاغل در این حرفه فاقد کارت بهداشت است.

پوشش مخصوص عرضه‌کنندگان موادغذایی مانند روپوش، کلاه و دستکش برای فروشندگان غذاهای خیابانی الزامی نیست.
ابزار کار تهیه این غذاها اعم از ظروف، همزن، سیخ، چاقو، قاشق و چنگال هم از نظر بهداشتی مورد تایید نیستند. نظارتی هم بر مواد مصرفی برای تهیه این غذاها وجود ندارد و همه این عوامل دست‌به‌دست هم می‌دهند تا ما غذاهای خیابانی را برای مصرف افراد مختلف مناسب ندانیم.
مکان ارایه غذاهای خیابانی هم فاقد استانداردهای لازم و مواردی مانند سرویس بهداشتی و دستشویی است. ضمن اینکه این غذاها در تماس مستقیم با هوا و آلودگی‌های موجود در آن هستند./روزنامه شهروند