نجات یکی از بزرگترین محوطه‌های ۹هزار ساله کشور

دومین فصل برنامه گمانه‌زنی به منظور تعیین عرصه محوطه «عمادالدین دو، رویان شاهرود»،یکی از بزرگترین محوطه‌های دوره نوسنگی منطقه شمال شرق ایران در سمنان که بخش بزرگی از آن زیر باغ های میوه و تاکستان است، آغاز شد .

 به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حسن رضوانی نیک‌آبادی - سرپرست هیأت باستان شناسی - با اعلام این خبر گفت: محوطه عمادالدین ۲ در حاشیه جنوبی شهر شاهرود در دو سوی جاده کمربندی این شهر قرار دارد که بر اساس یافته‌های موجود، تاریخ استقرار در آن از دست‌کم نیمه‌ی هزاره هفتم تا اواخر هزاره پنجم قبل از میلاد بوده است.

این باستان‌شناس با بیان این‌که این محوطه با عرصه بیش از ده هکتار یکی از بزرگترین محوطه‌های دوره نوسنگی منطقه‌ی شمال شرق ایران است، به فصل نخست گمانه‌زنی در این محوطه اشاره کرد و افزود:در فصل دوم که اکنون در جریان است تاکنون هشت گمانه در بخش‌های حاشیه‌ای محوطه ایجاد شده است.

به گفته رضوانی نیک‌آبادی، آنچه عملیات گمانه‌زنی در این محوطه را بسیار پیچیده کرده، دستکاری‌های انسانی در چند دهه اخیر به منظور تسطیح زمین و ایجاد باغ است که باعث آشفتگی زیاد در چشم انداز اولیه  این محوطه شده است.

وی با بیان این‌که  بخش بزرگی از این محوطه امروز زیر باغ‌های میوه و تاکستان است، افزود: در این دستکاری های انسانی بخش زیادی از نهشته‌های باستانی از بخش‌هایی به بخش‌های دیگر محوطه منتقل شده و این امر بر پیچیدگی عملیات تعیین عرصه این محوطه افزوده است.

به گفته سرپرست این برنامه میدانی، اهمیت محوطه عمادالدین ۲ به جز وسعت غیرعادی آن، در این است که شواهدی از استقرارانسانی در هزاره هفتم پیش از میلاد در شرق زاگرس و آغاز سفالگری در این منطقه را نشان می‌دهد.

او با تاکید بر این‌که چنین شواهدی تاکنون فقط از تپه غربی سنگ چخماق شاهرود به دست آمده بود، گفت: این محوطه همچنین نشانه‌هایی از گذار از دوره چخماق به دوره چشمه علی (اواخر هزاره ششم پیش از میلاد) را در اختیار گذاشته است که تاکنون از کاوش محوطه‌های دوره نوسنگی شاهرود مانند سنگ چخماق، دهخیر و کلاته خان، به دست نیامده بود.

وی افزود: اهمیت این شواهد ابه گونه‌ای است که پژوهشکده باستان‌شناسی قصد دارد برای لایه نگاری این محوطه و بازیافت اطلاعات و شواهد مرتبط با این نشانه ها بودجه ای تخصیص دهد.