خسارتهای اقتصادی آلودگی هوای تهران

خسارات وارده از طریق آلودگی هوا به‌صورت‌های مستقیم و غیر مستقیم بر اقتصاد فردی، محلی و ملی تأثیر می‌گذارد.

اندازه‌گیری دقیق تأثیرات اقتصادی آلودگی هوا کار دشواری است ولی در بخش خسارت‌های اقتصادی مستقیم می‌توان به مرگ تدریجی فضاهای سبز و جنگل‌ها بر اثر مواجهه با آلاینده‌های NOx و ازن و آسیب به آثار تاریخی، اشیا و نمای ساختمان‌ها بر اثر ساییدگی توسط ذرات معلق (PM) و ترکیبات شیمیایی آلاینده روی آن‌ها اشاره کرد.

تعطیل شدن مناطق شهری آلوده و درنتیجه تعطیلی چرخه اقتصادی کل سیستم‌های مالی و شهری از دیگر نمونه‌های خسارات اقتصادی از نوع مستقیم آن است.

از دیگر خسارت‌های اقتصادی آلودگی هوا می‌توان به ابتلا به بیماری‌های تنفسی، قلبی و ریوی یا تشدید این امراض اشاره کرد. از این رو ورود به چرخه بهداشت و درمان هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیمی را در بر می‌گیرد.

در گذشته سازمان‌های داخلی و خارجی در طول سال برآوردهای دلاری، ریالی متفاوتی ناشی از آلودگی هوا در شهر تهران ارائه دادند. عمده این بر آوردها صحبت از ضرر و زیان‌های ناشی از هزینه بیماران و مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا داشته است. استنشاق هوای آلوده حاوی مونوکسید کربن منجر به افزایش کربوکسی هموگلوبین خون میشود و عوارض آن در شخص از سردرد و بی حوصلگی آغاز می‌شود و در سطوح بالای آن تا مرگ پیش می‌رود.

بر اساس گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران از دست دادن قوای تشخیص و دیگر عوارض مثل از دست دادن شادابی نیز در این میان وجود دارد. در این میان ارزش‌گذاری اقتصادی رسمی بر حیات (هنگام مرگ) و یا عوارض دیگر که معمولاً دیده نمی‌شوند، کار بسیار دشواری است و معمولاً با مسائل فلسفی، احساسی و مفهومی گره می‌خورد.