نشنال اینترست:'نیکی هیلی'هرگز یک سفیر خوب در سازمان ملل نبود/ او قربانی دیگر ترامپ است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر وامید، 'دپتریس' از اعضای 'اندیشکده دیفنس پرایوریتیز' در این یادداشت افزود :فرماندار پیشین و محبوب کارولینای جنوبی، همیشه برای دولت 'دونالد ترامپ' وصله ای ناجور به نظر می آمد.او هرگز با شعار 'آمریکا دوباره ابرقدرت' ترامپِ ملی گرا جور در نمی آمد. در واقع، فلسفه سیاسی او بسیار فراتر از شعار حزب جمهوری خواهی بود که پس از ریاست جمهوری 'باراک اوباما' تلاش داشت با آمدن 'میت رامنی' نومیدی ها را کنار بزند.

درادامه یادداشت این تحلیلگر آمریکایی می خوانیم: اعلام نامزدی هیلی برای پست سفارت آمریکا درسازمان ملل درنخستین هفته پس از انتخابات 2016 بسیار غافلگیر کننده بود. او یکی از منتقدان سرسخت ترامپ در کارزار پیش از انتخابات ریاست جمهوری بود.هیلی ابتدااز 'مارکو روبیو' سناتور فلوریدا حمایت کرد و سپس به پشتیبانی از'تد کروز' سناتور تگزاس پرداخت.اما از همه مهمتر اینکه ازجمله کسانی بود که از تمامی آمریکا خواست تا تلاش کنند از دست ترامپ 'کوته فکر' و 'عوام فریب' خلاص شوند.

ایرنا نوشت:اما سرانجام هیلی به عنوان یک عضو بنیادین وارد دولت ترامپ شد و به عنوان یک شخص حرفه ای اولویت های خود پیش از انتخابات 2016 را کنار گذاشت و به نمایندگی ازدولت ترامپ درسازمان ملل مشغول به کارشد.هیلی که درهمان نخستین روزهای شروع به کارقصدداشت خود را شخصی جالب برای همکاری معرفی کند، اعلام کرد بروکراسی سازمان ملل نیاز به بازنگری دارد و در پایان نخستین سال خود در سمت سفیر سازمان ملل، مبلغ 285 میلیون دلار از بودجه اختصاص داده شده آمریکا به سازمان ملل متحد را قطع کرد.

او در بیانیه ای اعلام کرد: 'ناکارآمدی و ولخرجی این سازمان به خوبی شناخته شده است. ما دیگر اجازه نخواهیم داد از سخاوت مردم آمریکا سوء استفاده شود و یا اینکه این هزینه ها مورد بررسی قرار نگیرد'.

حال سوال این است که آیا از هیلی به عنوان یک سفیر عالی ایالات متحده یاد می شود؟ به طور قطع خیر. موقعیت نماینده ارشد آمریکا در سازمان ملل اغلب بیهوده و نامطلوب بود. هیلی مانند بسیاری از سفرای پیشین آمریکا در سازمان ملل همواره با وتوهای مسکو و پکن در شورای امنیت روبرو می شد؛ وتویی که اغلب روسیه برای مانع تراشی از آن استفاده می کند و به این ترتیب سبب ضعیف جلوه دادن واشنگتن و بی اثر شدن قطعنامه ها می شد.

بزرگترین دستاورد هیلی در شورای امنیت، توافق با روسیه و چین بر سر قطعنامه ای بود که به موجب آن تحریم های فزاینده و سختگیرانه علیه کره شمالی اجرا می شد که حالا همان قطعنامه توسط همین کشورها زیرپا گذاشته شده و چین و روسیه از طریق کشتی به انتقال کالا به این کشور می پردازند.

باید گفت تصمیم هیلی برای کناره گیری از شغل خود، به همان اندازه انتخاب وی برای این پست در ابتدای ریاست جمهوری ترامپ، غافلگیر کننده بود. از این پس ترامپ هفته ها و ماه ها برای انتخاب نامزد مورد نظر مصاحبه می کند و هیلی هم در این دوران به جاه طلبی های سیاسی بیشتر پس از افول دوران ترامپ خواهد اندیشید.

'نشریه آمریکایی نشنال اینترست در طول تقریبا سه دهه فعالیت از آغاز کار خود را با تمرکز بر سیاست خارجی شروع کرد.این نشریه در 1985 توسط 'ایروینگ کریستول' و 'اوون هریس' تأسیس شد و با متفکران و دولتمردانی همچون 'دیسرائیل'، 'بیسمارک' و 'هنری کیسینجر' ارتباط دارد. گرچه سیاست های بین المللی در چند دهه گذشته بطور قابل توجهی تغییر کرده است، اما اساسنامه این نشریه همچنان بدون تغییر باقی مانده است و تمرکز خود را بر روی سیاست خارجی در راستای منافع ملی آمریکا قرار داده است'.