یک نوع جدید از واکسن سرطان در حالی مرحله اول آزمایش انسانی خود را پشت سر گذاشت که امیدها را برای درمان این بیماری مهلک بیشتر کرده است.
یک نوع جدید از واکسن سرطان در حالی مرحله اول آزمایش انسانی خود را پشت سر گذاشت که امیدها را برای درمان این بیماری مهلک بیشتر کرده است.نتایج اولیه امیدوارکننده از فاز اول آزمایش بالینی یک واکسن جدید سرطان، ایمنی و کارآیی آن را نشان داده است.
این درمان جدید با تحریک سیستم ایمنی بدن، دستور به حمله به برخی از سرطان‌هایی می‌دهد که با وجود بیش از حد یک پروتئین خاص در بدن مرتبط هستند.
یکی از پروتئین‌های نشانگر سرطان که در سال‌های اخیر کشف شده، پروتئینی به نام "HER2" بوده است. وجود بیش از حد HER2 با سرطان پستان مرتبط است و اغلب با رشد تومور مهاجم همراه است.
در حالی که برخی از داروهای ضد سرطان که به طور مستقیم برای مهار HER2 طراحی شده‌اند، قبلا تایید شده و در حال استفاده هستند، در حال حاضر تحقیقات زیادی روی تولید یک عامل ایمونوتراپی انجام می‌شود که پروتئین را به عنوان یک نشانگر زیستی برای تحریک سیستم ایمنی بدن جهت حمله به تومورها مؤثرتر می‌کند.
"جی برزوفسکی" رئیس مرکز واکسن در مرکز تحقیقات سرطان موسسه ملی سرطان توضیح داد: عوامل ایمونوتراپی، ویژگی خاصی از سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن سرطان را برمی‌انگیزد و برخی از آنها ممکن است عوارض جانبی بالقوه کمتری نسبت به شیمی‌درمانی سنتی داشته باشند.
واکسن جدید برای هر فرد به صورت سفارشی ساخته می‌شود و سلول‌های ایمنی جمع‌آوری شده و سپس قبل از تزریق مجدد به بدن، تغییر داده و اصلاح می‌شوند.
سلول‌های مشتق شده از هر بیمار با قطعات پروتئین HER2 مهندسی می‌شوند، به طوری که وقتی آنها مجددا تزریق می‌شوند، سیستم ایمنی بدن را برای حمله به تومورهای HER2 تحریک می‌کنند.
این آزمایش کوچک اولیه به منظور بررسی ایمنی و کارایی مربوط به مقیاس دوز واکسن طراحی شد. ابتدا شش بیمار با دوز کم واکسن تحت درمان قرار گرفتند و در هر تزریق تنها 5 میلیون سلول دندریتیک(سلول‌های عرضه کننده آنتی ژن و همچنین سلول‌های فرعی در دستگاه ایمنی) تزریق شد.
پس از آنکه هیچ پیشرفتی مشاهده نشد، دوز دارو افزایش یافت. 11 بیمار با دوز 10 میلیون یا 20 میلیون سلول درمان شدند و بیش از 50 درصد بیماران، از جمله یک بیمار مبتلا به سرطان تخمدان، پاسخ مثبت نشان دادند.
مهمتر از همه، در این آزمایش، هیچ واکنش نامطلوب سمی نسبت به واکسن به جز تحریک جزئی در اطراف محل تزریق یافت نشد.
برزوفسکی اذعان دارد این آزمایش بسیار کوچک بوده است و نسبت به نتیجه‌گیری‌ها به صورت محتاطانه خوش‌بین هستند، اما این نوع نتیجه مطمئنا نشان می‌دهد که واکسن می‌تواند در مقیاس بزرگتر موفقیت کسب کند.
وی گفت: براساس داده‌های ایمنی و بالینی فعلی، دوز واکسن به 40 میلیون سلول دندریتیک در هر تزریق افزایش یافته است و درمان روی بیمارانی که قبلا با درمان HER2 تحت درمان قرار گرفته‌اند، از جمله بیماران مبتلا به سرطان پستان نیز شروع شده است.
وی افزود: ما به جلو حرکت می‌کنیم و می‌خواهیم تحقیق کنیم که آیا می‌توانیم نسبت افرادی را که از این روش درمان سود می‌برند، افزایش دهیم یا نه.
سال گذشته پروژه دیگری هم توسط کلینیک مایو با استفاده از یک تکنیک ایمونوتراپی مشابه HER2 مورد آزمایش قرار گرفت.
بر خلاف روند وقت‌گیر واکسن فعلی که سلول‌های ایمنی را باید ابتدا از بیماران گرفت سپس اصلاح کرد و به بدن بازگرداند، تکنیک کلینیک مایو (Mayo) برای انجام این کار، نانوذرات پیچیده را مهندسی می‌کرد.
یکی از پروتئین‌های نشانگر سرطان که در سال‌های اخیر کشف شده، پروتئینی به نام "HER2" بوده است. وجود بیش از حد HER2 با سرطان پستان مرتبط است و اغلب با رشد تومور مهاجم همراه است.
در حالی که برخی از داروهای ضد سرطان که به طور مستقیم برای مهار HER2 طراحی شده‌اند، قبلا تایید شده و در حال استفاده هستند، در حال حاضر تحقیقات زیادی روی تولید یک عامل ایمونوتراپی انجام می‌شود که پروتئین را به عنوان یک نشانگر زیستی برای تحریک سیستم ایمنی بدن جهت حمله به تومورها مؤثرتر می‌کند.
"جی برزوفسکی" رئیس مرکز واکسن در مرکز تحقیقات سرطان موسسه ملی سرطان توضیح داد: عوامل ایمونوتراپی، ویژگی خاصی از سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن سرطان را برمی‌انگیزد و برخی از آنها ممکن است عوارض جانبی بالقوه کمتری نسبت به شیمی‌درمانی سنتی داشته باشند.
واکسن جدید برای هر فرد به صورت سفارشی ساخته می‌شود و سلول‌های ایمنی جمع‌آوری شده و سپس قبل از تزریق مجدد به بدن، تغییر داده و اصلاح می‌شوند.
سلول‌های مشتق شده از هر بیمار با قطعات پروتئین HER2 مهندسی می‌شوند، به طوری که وقتی آنها مجددا تزریق می‌شوند، سیستم ایمنی بدن را برای حمله به تومورهای HER2 تحریک می‌کنند.
این آزمایش کوچک اولیه به منظور بررسی ایمنی و کارایی مربوط به مقیاس دوز واکسن طراحی شد. ابتدا شش بیمار با دوز کم واکسن تحت درمان قرار گرفتند و در هر تزریق تنها 5 میلیون سلول دندریتیک(سلول‌های عرضه کننده آنتی ژن و همچنین سلول‌های فرعی در دستگاه ایمنی) تزریق شد.
پس از آنکه هیچ پیشرفتی مشاهده نشد، دوز دارو افزایش یافت. 11 بیمار با دوز 10 میلیون یا 20 میلیون سلول درمان شدند و بیش از 50 درصد بیماران، از جمله یک بیمار مبتلا به سرطان تخمدان، پاسخ مثبت نشان دادند.
مهمتر از همه، در این آزمایش، هیچ واکنش نامطلوب سمی نسبت به واکسن به جز تحریک جزئی در اطراف محل تزریق یافت نشد.
برزوفسکی اذعان دارد این آزمایش بسیار کوچک بوده است و نسبت به نتیجه‌گیری‌ها به صورت محتاطانه خوش‌بین هستند، اما این نوع نتیجه مطمئنا نشان می‌دهد که واکسن می‌تواند در مقیاس بزرگتر موفقیت کسب کند.
وی گفت: براساس داده‌های ایمنی و بالینی فعلی، دوز واکسن به 40 میلیون سلول دندریتیک در هر تزریق افزایش یافته است و درمان روی بیمارانی که قبلا با درمان HER2 تحت درمان قرار گرفته‌اند، از جمله بیماران مبتلا به سرطان پستان نیز شروع شده است.
وی افزود: ما به جلو حرکت می‌کنیم و می‌خواهیم تحقیق کنیم که آیا می‌توانیم نسبت افرادی را که از این روش درمان سود می‌برند، افزایش دهیم یا نه.
سال گذشته پروژه دیگری هم توسط کلینیک مایو با استفاده از یک تکنیک ایمونوتراپی مشابه HER2 مورد آزمایش قرار گرفت.
بر خلاف روند وقت‌گیر واکسن فعلی که سلول‌های ایمنی را باید ابتدا از بیماران گرفت سپس اصلاح کرد و به بدن بازگرداند، تکنیک کلینیک مایو (Mayo) برای انجام این کار، نانوذرات پیچیده را مهندسی می‌کرد.
البته این کار هنوز هم در مراحل اثبات مفهوم است، اما همه این پروژه‌ها، ایمونوتراپی را به عنوان یک میدان نبرد جدید هیجان‌انگیز برای جنگ مداوم علیه سرطان معرفی می‌کنند.
ارسال نظر
