حشمت‌الله فلاحت پیشه، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: الان فضای رسانه‌ای شکل گرفته که بعضا توهین آمیز هم هست اما برای من به‌عنوان یک نماینده آنچه در تصمیمی‌گیری در مورد پیوستن ایران به CFT مهم است نظر وزارت اطلاعات، وزارت خارجه یا بانک‌های کشور است.
در حاشیه جلسه علنی دیروز مجلس با حشمت‌الله فلاحت پیشه، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی که عهده‌دار تنظیم آخرین نسخه متن پیوستن ایران به کنوانسیون CFT شده است و درباره حاشیهسازیهای مخالفان پیوستن ایران به CFT صحبت کردیم، از او پرسیدیم که چرا مخالفان پیوستن ایران به این کنوانسیون بین‌المللی و سازمان FATF، این اقدام را به‌معنای نادیده گرفتن خون شهیدان می‌دانند و آن را تعبیر به فریب خوردن کشور می‌کنند. فلاحت پیشه در این گفت‌وگو از نامشخص بودن محل تامین هزینه طومار نویسی‌ها و ارسال اس‌ام اس‌های تهدیدآمیز علیه نمایندگان سخن گفت و اینکه نمایندگان مخالف لوایح پیوستن ایران به FATF در نشست‌های توجیهی حضور داشته‌اند و دلیل مخالفتشان مبهم است و در نهایت مهم‌ترین پیش شرط‌های ایران برای پیوستن به CFT را برای نخستین بار درگفت‌وگو با همشهری منتشر کرد.هرچند نمایندگان دیروز لایحه اصلاح قانون مبارزه با پولشویی و لایحه الحاق به کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی (پالرمو)، اعاده شده از شورای نگهبان را به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع دادند، مدتی است که دوباره مخالفان پیوستن ایران به FATF خبر ساز شده‌اند، از بیرون مجلس طومار نویسی می‌کنند و در داخل بهارستان نیز تهدید به آبستراکسیون می‌کنند، این مخالفت‌ها را چگونه تعبیر می‌کنید؟
ملاک در قانونگذاری برای من به‌عنوان نماینده مردم منافع ملی است، من فکر نمی‌کنم هیچ‌یک از مسئولان کشور خائن باشند یا نگاه خائنانه به مصالح نظام داشته باشند، به زعم من نظرات مخالفان نیز دلسوزانه و از سر منافع کشور می‌تواند باشد.
الان فضای رسانه‌ای شکل گرفته که بعضا توهین آمیز هم هست اما برای من به‌عنوان یک نماینده آنچه در تصمیمی‌گیری در مورد پیوستن ایران به CFT مهم است نظر وزارت اطلاعات، وزارت خارجه یا بانک‌های کشور است، مثلا وقتی که وزارت امور اقتصادی کشورمان می‌آید و گزارش می‌دهد که مثلث دشمن‌های کذایی - سعودی، صهیونیستی و آمریکایی - ما به‌شدت به‌دنبال قطع ارتباط ما با FATF هستند، لزوم اهمیت پیوستن به این کنوانسیون برای من مهم است و ملاک عمل برایم خنثی‌کردن نقشه شوم دشمن است نه اس‌ام اس یا طومار نویسی و تهدید‌هایی که نمی‌دانیم منابع تامین هزینه‌های آنها کجاست و چه کسانی در سازماندهی آنها نقش دارند؟ واقعا برای ما مبهم است که پول ارسال روزانه هزار اس‌ام‌اس تهدیدآمیز به نمایندگان برای مخالفت با FATF یا CFT از کجا تامین می‌شود؟ همین سبب می‌شود که من در حسن‌نیت آنها تردید کنم.
اهمیت پیوستن ایران به این سازمان‌ها و کنوانسیون‌های بین‌المللی چیست؟
یک موقعیتی وجود دارد که شرایط را برای ما خاص کرده است. ما جلسات متعددی را برای پیوستن به FATF در مجلس داشته‌ایم که اهمیت پیوستن ایران به کنوانسیون بین‌المللی را عیان کند، مهم‌ترین این جلسات اما جلسه تعیین‌کننده شنبه گذشته بود که به دعوت علی لاریجانی برگزار شد، در این جلسه که به‌نظر من جلسه نظام بود و مسئولان ارشد و تصمیم‌گیر کشور چون وزرای امور خارجه، اطلاعات و نماینده وزارت امور اقتصاد و دارایی - چون وزیرش برکنار شده - رئیس بانک مرکزی در این نشست حضور داشتند، در آنجا مهم‌ترین مسئله بررسی کارشناسانه پیوستن ایران به سازمان FATF بود. مثلا در این نشست یک دغدغه مطرح شد و آن این بود که شاید مخالفان نگرانی‌شان بابت گروه‌هایی در لبنان یا مسائل دیگر کشورهای عربی باشد. بعد مطرح شد که خود کشورهایی مثل لبنان به این کنوانسیون‌های بین‌المللی پیوسته‌اند. همه آنها هم حق شرط ارائه کرده‌اند.
ثمره پیوستن ایران به این کنوانسیون‌ها به زبان ساده چیست؟
واقعیت قضیه این است که آمریکا ما را تهدید کرده است و فعلا کور سویی باقی مانده که برخی متحدان ما مثل روسیه، چین و اتحادیه اروپا زیر بار این تحریم‌ها نروند و تنها راه روشن نگه داشتن این چراغ FATF است، این کشور‌ها به صراحت اعلام می‌کنند ایران نیز برای ادامه همکاری باید به این کنوانسیون بپیوندد تا بانک‌های ما تحریم نشود. منافع ملی من نماینده را ملزم می‌کند که از پیوستن به FATF حمایت کنم و مانع تحریم‌های بیشتر علیه کشور و مردم کشورم شوم. بنابراین ما در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی بنا بر مصلحت ملی که در سطوح تصمیم‌گیری کشور وجود دارد، برای پیوستن به این سازمان بین‌المللی که 41توصیه دارد، نظر مثبت داریم. بخشی اعظم این توصیه‌ها یعنی حدود 60درصد آنها به واسطه قوانین داخلی کشور ما - یعنی اصلاح منع تامین مالی تروریسم و قانون مبارزه با پولشویی - مرتفع می‌شود و قریب به 40درصد دیگر آن بخشی در قالب پالرمو و بخشی دیگر حدودا 15مورد در قالب CFT رفع می‌شود. وقتی ما به این 41توصیه عمل کنیم و در کنار آن 6 تا 7شرط تجمیع شده را تضمین منافع کشورمان قرار می‌دهیم دیگر نگرانی وجود نخواهد داشت. من توصیه‌ام به دوستانی که بنای مخالفت دارند و تهدید به آبستراکسیون می‌کنند یا با پیامک‌های تهدیدآمیز می‌خواهند در مسیر کار مانع ایجاد کنند این است که بیایند و صحبت کنند و دلایلشان را اعلام کنند تا ما هم بدانیم چرا و هدفشان از مخالفت چیست؟
درباره حق شرط‌ها توضیح می‌دهید؟
بنای مان این است که با حق شرط‌هایی که منافع ملی مان را تضمین کند به این کنوانسیون بپیوندیم و من فکر می‌کنم قوی‌ترین، متعددترین و متنوع‌ترین حق شرط‌ها در مورد CFT (منع تامین مالی تروریسم) را ایران ارائه کرده است، قبلا این شروط در کمیسیون بررسی شده است و خود این عزیزانی که مدعی مخالفت هستند و اعلام آبستراکسیون می‌کنند در تعیین این حق شرط‌ها دخیل بوده‌اند و مشارکت داشته‌اند.
پیش‌شرط‌های کمیسیون به‌طور مشخص چه موضوعاتی را شامل می‌شود؟
مصوبه کمیسیون امنیت ملی 8شرط دارد؛ مهم‌ترین آنها به این ترتیب است: اول اینکه قانون اساسی جمهوری اسلامی برای ما مرجع است، دوم اینکه ما به‌هیچ‌وجه اطلاعاتمان را در اختیار کشورهایی قرار نمی‌دهیم که طرف اطلاعات ما نیستند، سوم اینکه معیار تشخیص گروه‌های تروریستی شورای علی امنیت ملی جمهوری اسلامی است، چهارم ملاک پیوستن ما به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی نیست، پنجم ملاک پیوستن ما به رسمیت شناختن معاهداتی نیست که آنها را قبول نداریم، ما همه این جوانب را دیده‌ایم و نگرانی‌ها را به حداقل رسانده‌ایم و از مخالفان هم می‌خواهیم به جای امور حاشیه ساز بیایند و دغدغه هایشان را با صحبت و حتی مناظره با ما در میان بگذارند تا ما هم بدانیم علت مخالفت آنها یا تلاش‌شان برای آبستراکسیون‌هایی که از آنها سخن می‌گویند، چیست؟
تلاش ما در کمیسیون امنیت ملی این است که با تهیه و نگارش پیش شرط‌های دقیق و بجا کشور را نه به سوی منزوی‌شدن مانند الگوی کره‌شمالی سوق دهیم و نه اینکه به سرنوشت پاکستان دچار شویم که هنوز هم برای قرار گرفتن در لیست سیاه جامعه جهانی تهدید می‌شود. من باز هم تأکید می‌کنم که پیوستن ما به این کنوانسیون‌ها به‌معنای بهره بردن یا سودجویی نیست و دلیل پیوستن ما این است که از انزوای بین‌المللی کشور جلوگیری کنیم چرا که همگان می‌دانند با نپیوستن ما به FATF انزوای ما در جامعه بین‌المللی مطلق خواهد بود و این به این معناست که هدف ما برای پیوستن به این کنوانسیون‌های بین‌المللی این است که دفع ضرر کنیم.
ارسال نظر
