اصول گرایی افراطی؛ از مداحی تا مطربی

  قدرت به عنوان هدف ، تنها مولفه ای است که بنا به نظریه ماکیاولی وسیله را توجیه می کند اما آیا عمل به این تئوری در نظام مبتنی بر آموزه های شریعت اسلامی ازسوی جریان سیاسی معتقد به اصول و مبانی ارزش های دینی و انقلابی با آنچه که دیگران را به آن می خواند، سازگاری دارد؟

قدرت به قصد خدمت و برای پیاده کردن آموزه های دینی ، زمانی پذیرفتنی است که در ذات این باور ، تضادی با روش یا روش های دستیابی به قدرت نباشد یعنی در درون خود حامل زوال باوری که برایش تلاش می شود، نباشد و به بیانی ساده تر در معروفی که ، منکر تولید و یا باز تولید نشود.

اقدام موهن مطرب زیر زمینی به باور میلیون‌ها باورمند فلسفه عاشورا و ائمه اطهار، همان متحد سیاسی دیروز کاندیدای جناح اصولگرا ، مصداق عینی نقض غرض رفتار با گفتار طیف رادیکال این جناح است که چون پرده بر افتد نه تو مانی و نه من .

امیر حسین مقصودلو مشهور به تتلو که دو روز قبل از انتخابات 96 ، فارغ از همه باورهای ایمانی و ارزشی اصولگرایان رادیکال به یکباره دستاویز تبلیغات انتخاباتی بر مبنای تئوری ماکیاولی قرار می گیرد تا از این نمد کلاهی برای کاندیدای مورد حمایت اصول گرایان تندرو با آرای خاکستری ساخته شود ، این روزها باور درونی خویش را بر خلاف یکی از شاخص ترین باورهای ایمانی آنان بروز داده است.

جریانی که رهبران سیاسی – مذهبی آن پیدا بودن دو تار موی نامحرم را بر نمی تابیدند ، آواز خوانان پر آوازه سنتی را خنیانگران و مطربان می خواندند و شنیدن ربنای استاد آواز ایران از رسانه ملی را ممنوع کرده بودند ، نماینده شان در آن دیدار نه تنها از دیدار تتلو با شمایل خاص و سراسر تتو شده اندامش متعجب و متحیر نشده بلکه براین باور بود که امثال او 'با نیت پاک در قلب بلاد کفرهم می توانند مردم را نسبت به ارزش های واقعی دین آشنا کنند و این ارزشمند است'.

همان جریانی که موسیقی را نماد ابتذال می داند و برپایی برنامه های موسیقی فاخر با حضور بزرگان موسیقی سنتی در شهر مشهد و حتی شهرهای اطراف همانند چناران و طرقبه را مجاز نمی داند در تضادی آشکار با آنچه که می نمایاند و با شیوه مشوه بد اخلاقی سیاسی مبتنی بر ماکیاولیستی فقط و فقط برای رسیدن به کرسی قدرت ، تولیت آستان قدس رضوی را مجاب به همنشینی مطربی با هدف بهره جستن از محبوبیت او و آرای هواداران آن می کند.

اکنون همان جوان خواننده رپ و زیرزمینی که روزی بنا به مصالح دنیوی اصولگرایان افراطی بر موسیقی دانان اصیل و مفاخر هنری که هنرشان ریشه در فرهنگ ملی و مذهبی داشته، رجحان یافته بود ماهیت حقیقی خویش را نمایاند و علیه باور مذهبی همه از جمله کاندیدای این طیف از اصولگرایان هجویاتی را به زبان راند که تلخ تر از زهر بود در این ایام مقدس .

شخصیت های نسبتا شهیری از همین طیف رادیکال نیز مدت اندکی پس از انتخابات 96 در جشن یکسالگی فارس پلاس از او به عنوان یک نماد و معیاری برای تشخیص حق و باطل یاد کردند و ستودند که این دو اقدام اصول گرایان افراطی حتی از سوی هم مشربان جریان اصول گرایی سخت مذمت شده و از آن بحران هویت ، خود باختگی ، هویت زدگی ، سقوط اخلاق سیاست و .. تعبیر شده است.

درست در سوی دیگر این جریان رادیکالی برخی مداحان رادیکالتر از آنان قرار دارند که دقیقا نقطه مقابل تتلو و شغل مطربی این خواننده رپ است که به لحاظ مبانی اعتقادی و باورهای ارزشی هم در صورت و هم در ماهیت متضادند اما جمع این نقیضین توسط این طیف اصول گرایی خیلی محال نبوده است ، چرا که براساس نظریه ماکیاولی هدف وسیله را توجیه می کند و از منظر این طیف آنچه مهم خواهد بود رسیدن به قدرت است.

بر مبنای همین مشی رادیکالیسم اصولگرایی ، تریبون مداحی مداحان تندرو در مناسبت های مختلف حال ایام ماه محرم باشد یا مناسبت نماز عید سعید فطر ، تریبون نماز جمعه باشد و یا هر مناسبت مذهبی دیگر فرصتی است که می توان از آن بهره سیاسی و جناحی جست.

شعاردهی شبه مداحی دو نماز عید فطر امسال و سال گذشته مداح جوان علیه برخی شخصیت های سیاسی و اجرایی کشور و درشت گویی دیگر مداحان تند رو به بعضی از بزرگان حوزه سیاست که در همین طیف اصول گرایی رادیکالی دسته بندی می شوند شاید در صورت با مشی مطرب زیرزمینی همگن و همسان نباشد اما در معنی و سیرت چندان تفاوتی بین این دو نیست، چون هر دو روش مروج بداخلاقی است.

ایرنا نوشت:بداخلاقی که می تواند محصول افراط باشد در یک روز به واسطه حمایت غیرواقع بینانه اصول گرایان تندرو و حتی رهبران معنوی شان رییس جمهوری سابق را تا نماینده خدا در زمین بر کشد و روزی دیگر برائت از او تنها چاره گریز از این خود کرده را تدبیر نیست، باشد.

دوئیت رفتار سیاسی با هدف کسب قدرت به سیاق ماکیاولی ممکن است در جامعه ای که ارزش های دینی و اخلاقی ، محور فعالیت مدعیان خدمت نباشد اما در جامعه ای که حفظ ارزش ها و باورهای مذهبی از اصول بیّن حکمرانان و حامیان آنان خاصه مروجان مذهبی است جلب حمایت از خواننده زیرزمینی که چندان ماهیت اش هم برای شما آشکار نیست ، آیا تفسیری جز تدلیس عوام و خلق الناس خواهد بود؟