حمید رسایی هم در دفاع از حمایت اصولگرایان از تتلو گفته بود: « اين تقدير از كساني صورت گرفت كه در فضاي مجازي فعال هستند و به خاطر اعتقاد ديني و انقلابي شان مورد هجمه قرار گرفته‌اند. آقاي تتلو يكي از اينها بود.»
امیرحسین مقصودلو، که در یک سال و نیم گذشته به شدت از سوی اصولگرایان مورد حمایت قرار گرفته بود، با انتشار پست هایی وقیحانه در صفحه اینستاگرام خود، امام حسين (ع) اعمال شیعیان در ماه محرم، روحانیت و اسلام را به باد توهين و الفاظي ركيك گرفت.به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید به نقل از انتخاب؛مقصودلو، مشهور به امیر تتلو، در یک سال و نیم گذشته و پس از انتخابات سال 96، به شدت مورد لطف این جریان سیاسی قرار داشت. او در تابستان سال گذشته در جشنی متعلق به اصولگرایان شرکت کرد و در کنار افراد شاخصی از این جریان از جمله عزت الله ضرغامی، مجتبی ذوالنور و حمید رسایی قرار گرفت.
انتقادها از این اقدام اصولگرایان بارها و بارها از سوی افراد و رسانه های این جریان با تندی پاسخ داده می شد. به طور مثال کیهان در واکنش به این انتقادها نوشته بود: « تتلو می‌گوید از کرده‌های گذشته خود تائب و پشیمان است. کسی می‌تواند او و قبیل او را در موضع ابراز ندامت نپذیرد و دست رد به سینه‌شان بزند؟ میزان حال فعلی افراد است و او امروز می‌گوید توبه کرده است، ضمن اینکه نسبت به وطنش در مقابل دشمنان و وطن‌فروشان تعصب دارد. فردا هم اگر او یا بزرگتر از او (مانند برخی انقلابیون بدفرجام چپ) پا کج گذاشتند، نیروهای انقلابی معترضشان می‌شوند. منطق توبه و پشیمانی تتلو را مقایسه کنید با ارتجاع برخی افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی که از آرمان‌های اسلام و انقلاب رویگردان شدند و با دشمنان اسلام و ایران پالوده خور شدند.»
عزت الله ضرغامی هم در واکنش به انتقادها از دیدارش با تتلو با کنایه به سیاسیون منتقد نوشته بود: «آقای امیر مقصودلو (تتلو) را هم دیدم. تواضع و روی خوش او برجسته بود. خصلتی که در برهوت سیاسیون کیمیاست!»
حمید رسایی هم در دفاع از حمایت اصولگرایان از تتلو گفته بود: « اين تقدير از كساني صورت گرفت كه در فضاي مجازي فعال هستند و به خاطر اعتقاد ديني و انقلابي شان مورد هجمه قرار گرفته‌اند. آقاي تتلو يكي از اينها بود.»
علی‌اکبر رائفی‌پور هم در نامه ای عجیب به تتلو نوشته بود: امیر حسین عزیز؛ به خاطر این روزها به حالت غبطه می خورم، نه فقط از این جهت که مظلوم واقع شده ای ! بلکه بیشتر برای این که معیار تشخیص حق از باطل گشته ای.
دفاع تمام قد از تتلو از سوی اصولگرایان با اظهارات چندی پیش وی درباره مائده هژبری به سکوت بدل شد؛ هرچند در آن زمان هم عده ای از اصولگرایان همچنان بر مواضع خود به نفع تتلو اصرار و پافشاری داشتند. با این وجود، اقدام اخیر وی به طور کامل با اظهارات دیگرش تفاوت دارد. او با وجود آنکه یک مراسم پرحاشیه و چه بسا نادرست در ماه محرم را بهانه این حملاتش قرار داده، اما اصل حرفش ارتباطی با این مراسم پیدا نمی کند. تتلو با کلماتی رکیک و غیرقابل بیان، به ائمه اطهار، محرم، عزاداری و اصل اسلام و مسلمانی حمله ای وقیحانه کرده است.
اکنون با این اظهارات چندش آور تتلو، این شبه انسان هار شده و قلاده دریده، ، باید منتظر ماند و دید موضع جدید اصولگرایان چیست. آنها که تتلو را روی عرشه کشتی جنگی بردند تا در دفاع از نیروهای مسلح بخواند، کسانی که او را در پاویون فرودگاه، نزد حجت الاسلام رئیسی بردند تا بلکه از این راه، نتیجه انتخابات به نفع آنها تمام شود و افرادی که در همین مدت اخیر با شدت و حدت از او دفاع کرده و حتی پاسخ منتقدان این اقدام را به تندترین وجه ممکن می دادند، اکنون چه توجیهی برای مواضع خود خواهند داشت؟
همین مواضع اصولگرایان و پروبال دادن به تتلو باعث شد تا نگاه ها به سمت او بیش از گذشته جلب شود و صفحات اجتماعی اش و اظهارات گاه و بی گاهش با تمام اثرات مخرب آن، بسیار بیشتر از گذشته اهمیت یابد.
اظهارات تتلو در حالی بیان می شود که اخیرا رای دادگاه محمدرضا شجرایان، استاد آواز اصیل ایرانی که شکایت او از صداوسیما را رد کرده بود، بار دیگر نام وی را بر صدر اخبار نشانده است. مقایسه نوع برخورد اصولگرایان با افرادی مانند شجریان که قریب به 9 سال است با محدودیت های رسمی و غیررسمی مواجه شده و عملا ممنوع التصویر بوده، با امثال امیر تتلو، واقعیات قابل تاملی را افشا می کند.
اصولگرایان حامی تتلو در یک سال و نیم گذشته کسانی اند که همواره در سال های اخیر محمدرضا شجریان را با الفاظ تند مورد هجوم قرار داده و از هرگونه محدودیتی برای او حمایت کرده اند. برخی حتی در ماقعی مدعی ارتکاب جرم توسط او شده و خواستار محاکمه اش شده بودند.
امیرالمومنین، حضرت علی علیه‌السلام در روایتی چهار عامل را سبب شکست دولتها معرفی کرده اند: یُسْتَدَلُّ عَلَی اِدبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ: تَضییعِ الاُصولِ وَ التَّمَسُّکِ بِالفُرُوعِ وَ َتقدیمِ الاَراذِلِ وَ تَاخیرِ الاَفاضِلِ» (غرر الحکم، ص 342). این چهار دلیل عبارتند از: اصول اساسی را ضایع نمودن، به جاه زودگذر دنیا مغرور شدن، فرومایگان را مقدّم داشتن و فرزانگان را مؤخّر قرار دادن.
به نظر می رسد بد نیست فعالان عرصه سیاست برای رفتارهای خود که عمدتا با اهداف خاصی انجام می شود، و به نوعی هدف آنها وسیله شان را توجیه می کند، کمی بیشتر تامل کنند تا بلکه مشمول این هشدار امیرالمومنین نشوند.
ارسال نظر
