تعريف دقيق اين كلمه را مي‌توان در جمله‌هاي مختلفي انجام داد، به طور كلي می‌توان خشونت را هر نوع آسیب زدن به دیگری، شامل تهدید، اهانت، دشنام، توهین یا صدمه فیزیکی به صورت عمدی معرفی کرد که وجه عملی آن پرخاشگری نامیده شده و تقسیم‌بندی‌های زیادی در مورد آن صورت گرفته است.
فضاي ورزشگاه‌ها، فضاي مجازي و زندگي روزمره همه ما اين روزها درگير خشونت‌هايي شده كه با فحاشي همراه است. كافي‌است اتفاقي رخ دهد كه باب ميل هواداران نيست، واكنش‌ها يكسان است؛ فحاشي. در هفته‌هاي گذشته چندين فوتباليست، داور و پيشكسوت درگير فحاشي هواداراني بوده‌اند كه به احتمال زياد از اتفاقاتي كه در زندگي اجتماعي‌شان رخ داده گلايه داشتند و فحش را به فكر كردن ترجيح مي‌دادند.حضور محسن قهرماني در يك برنامه تلويزيوني و اعتراف او به ناداوري عليه استقلال باعث شد برخي از هواداران تيم آبي‌پوش پايتخت، انواع و اقسام فحش‌ها را نثار اين داور كنند به طوري‌كه او بارها مجبور به توضيح درباره اتفاق رخ داده شد. اين در حالي‌است كه براساس شنيده‌هاي «قانون»، قهرماني قصد داشت ابعاد ديگري را از اتفاقاتي كه در گذشته رخ داده رونمايي كند. او مي‌خواست از دريافت رشوه‌هاي كلان توسط برخي از ناظران داوري بگويد اما به دليل فحاشي‌هاي مكرر، قيد اين كار را زد و ترجيح داد سكوت كند. محسن فروزان، گلر تيم فوتبال تراكتورسازي، ديگر بازيكني بود كه به دليل بخشيدن طلب خود به باشگاه استقلال، مورد هجوم هواداران سرخپوش تبريزي قرار گرفت. اميرحسين اصلانيان، پيشكسوت پرسپوليس نيز به دليل گلايه از پرداخت نشدن ماليات و ممنوع‌الخروج شدن خود، تحت فشار قرار گرفت و فحش شنيد. فرهنگ فحاشي در ورزشگاه‌ها تبديل به اصل شده و تشويق به حاشيه رفته است. چه اتفاقي رخ داده كه مردم ايران، اين چنين درگير خشونت‌هاي كلامي شده‌اند؟ اگر مشت نمونه خروار باشد، مي‌توان عصبانيت هواداران در ورزشگاه‌ها و فضاي مجازي را به كل جامعه تعميم داد و رفتار مردمي كه مشكلات متعددي در زندگي شخصي‌شان دارند، تحليل كرد. كارشناسان معتقدند رفتارهاي هواداران، از ساختارهاي كلان اجتماعي و فرهنگي در جامعه نشات مي‌گيرد و در ورزشگاه‌ها تجلي پيدا مي‌كند. اما خشونت چيست؟
تعريف دقيق اين كلمه را مي‌توان در جمله‌هاي مختلفي انجام داد، به طور كلي می‌توان خشونت را هر نوع آسیب زدن به دیگری، شامل تهدید، اهانت، دشنام، توهین یا صدمه فیزیکی به صورت عمدی معرفی کرد که وجه عملی آن پرخاشگری نامیده شده و تقسیم‌بندی‌های زیادی در مورد آن صورت گرفته است. در یکی از این تقسیم‌بندی‌ها، خشونت امری بازتابی یا ابزاری شناخته می‌شود. بازتابی از این جهت که آن را بازتابی عاطفی می‌دانند، یعنی فرد به واسطه احساس نگرانی و در پاسخ به مساله‌ای، مرتکب خشونت می‌شود. به عنوان مثال بازیکن در پاسخ خطایی که روی او انجام می‌شود، اقدام به خطا می‌کند. از سوی دیگر در خشونت ابزاری، فرد خشونت را به عنوان ابزاری برای رسیدن به هدف می‌بیند. البته در دسته‌بندی دیگری، خشونت‌ها را به دو نوع واقعی و آیینی تقسیم می‌کنند. در این خصوص گفته می‌شود خشونت آیینی مثل غرش حیوانات است و تماشاگرهای مسابقات ورزشی نیز اغلب خشونت‌هایی به این صورت دارند که این با خشونت واقعی متفاوت است. براساس يك نظرسنجي، 97 درصد افرادي كه در ورزشگاه‌ها و فضاي مجازي فحاشي مي‌كنند افراد زير 19 سال هستند كه مدرك تحصيلي آن‌ها ديپلم است اما آنچه مهم تر به نظر مي‌رسد اينكه چرا با وجود آسان‌تر شدن ورود به دانشگاه‌ها و بالارفتن كيفيت مدارك تحصيلي، خشونت‌ها گسترش پيدا مي‌كند؟
كارشناسان در اين باره مي‌گويند فرهنگ‌سازي غلط باعث گسترده شدن خشونت مي‌شود ضمن آنكه برخي اتفاقات نظير انتشار گسترده اخبار سياه، ناكامي‌ها از جمله دير رسيدن به ورزشگاه، نبود وسايل حمل و نقل و اتفاقاتي از اين دست، باعث همه گير شدن فحاشي‌ها مي‌شود. به هر ترتيب خشونت كلامي در فضاي مجازي و ورزشگاه‌ها تبعاتي را نيز به همراه دارد. پدرها ترجيح مي دهند كودكان‌شان را به اين فضا نبرند و حتي اجازه حضور آن‌ها را در اينستاگرام هم نمي‌دهند، همين موضوع باعث كاهش كيفيت بازي‌ها مي شود و اين چرخه تا نابود كردن ورزش‌ها پيش مي‌رود. پرونده امروز «قانون» پيرامون خشونت كلامي و فحاشي‌ها در فضاي مجازي است؛ اتفاقي كه در ورزشگاه‌ها، خيابان‌ها و جامعه نيز رواج دارد.
منبع: قانون
ارسال نظر
