تکرر ادرار، علل و راه‌های درمان آن

 در اغلب افراد مثانه قادر به ذخیره ادرار است و فقط نیاز به 4 تا 8 بار در روز ادرار کردن است. نیاز به ادرار بیش از هشت بار در روز یا بیدار شدن در طول شب برای رفتن به دستشویی به معنای مصرف بیش از حد مایعات است یا نشانه بیماری است.

6 علت احتمالی تکرر ادرار
تکرر ادرار می تواند نشانه ای از بسیاری از مشکلات مختلف از بیماری کلیه تا مصرف بیش از حد مایع باشد. هنگامی که تکرر ادرار همراه با تب، نیاز فوری به ادرار کردن و درد یا ناراحتی در شکم رخ دهد، ممکن است عفونت ادراری داشته باشید. سایر علل احتمالی تکرر ادرار عبارتند از:

1- دیابت : تکرر ادرار با مقدار غیر طبیعی ادرار نشانه اولیه دیابت نوع 1 و 2 است (علائم و درمان دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 چگونه است) زیرا بدن تلاش می کند خود را از شر گلوکز غیر قابل استفاده رها کند.

2- بارداری: از هفته های اول بارداری، رشد رحم به مثانه فشار وارد می کند (علائم بارداری قبل از پریود را بشناسید ) و باعث تکرر ادرار می شود.

3- مشکلات پروستات: پروستات بزرگ شده می تواند به مجرای ادرار فشار وارد کند و جریان ادرار را متوقف کند (آیا سرطان پروستات درمان دارد؟). این مسئله باعث می شود دیواره مثانه تحریک پذیر شود. در این صورت مثانه حتی در حالتی که ادرار کمی دارد، شروع به انقباض می کند و باعث تکرر ادرار می شود.

4- سیستیت بینابینی (سندرم دردناک مثانه): این بیماری با درد در مثانه و ناحیه لگن همراه است. اغلب علائم شامل نیاز فوری و یا مکرر به ادرار کردن است.

5- استفاده از دیورتیک: این داروها که برای درمان فشارخون بالا و یا تولید سیال در کلیه استفاده می شود و مایع بیش از حد بدن را از بین می برد، باعث تکرر ادرار می شود.

6- سکته مغزی یا سایر بیماری های عصبی: آسیب به اعصابی که مثانه را تامین می کنند می تواند به مشکلات عملکرد مثانه منجر شود، از جمله نیازمندی های مکرر و ناگهانی برای ادرار کردن.

علل کمتر شایع تر عبارتند از: سرطان مثانه، اختلال عملکرد مثانه و پرتودرمانی.

اغلب، تکرر ادرار نشانه ای از مشکل نیست، بلکه مشکل است. در افرادی که مبتلا به سندرم مثانه فعال هستند، انقباضات ناخواسته مثانه منجر به تکرر ادرار می شود. این مسئله باعث می شود یک بار یا بیشتر در طول شب از خواب شوید و دستشویی بروید.

تشخیص علت تکرر ادرار
اگر تکرر ادرار باعث تداخل با زندگی شما شود یا همراه با سایر علائم مانند تب، درد پشت، استفراغ، لرز، افزایش اشتها و تشنگی، خستگی، ادرار مات یا خونی، یا ترشحات از آلت تناسلی یا واژن باشد باید به دکتر مراجعه کنید.

برای تشخیص علت تکرر ادرار، پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و پرونده پزشکی شما را مطالعه می کند و سوالاتی مانند موارد زیر می پرسد:

آیا داروی خاصی مصرف می کنید؟

آیا علائم دیگری دارید؟

آیا فقط در طول روز یا در طول شب مشکل دارید؟

آیا بیش از حد معمول مایعات می نوشید؟

آیا ادرار تیره تر یا روشن تر از حد معمول است؟

آیا مشروبات الکلی یا نوشابه های کافئین دار مصرف می کنید؟

طبق یافته های مطالعه فیزیکی و پرونده پزشکی، پزشک آزمایش هایی را انجام می دهد، از جمله:

1- آزمایش ادرار: بررسی میکروسکوپی ادرار که شامل تعدادی از آزمایشات برای تشخیص و اندازه گیری ترکیبات مختلفی است که از ادرار عبور می کنند.

2- سیستومتری: آزمایشی که فشار داخل مثانه را اندازه گیری می کند تا ببیند مثانه چگونه کار می کند. سیستومتری برای تشخیص مشکل عضله یا عصب انجام می شود.

3-سیستوسکوپی: این آزمون به پزشک اجازه می دهد داخل مثانه و مجرای ادرار را با استفاده از یک ابزار نازک به نام سیستوسکوپ بررسی کند.

4- تست های عصبی: آزمایشات تشخیصی و روش هایی که به پزشک کمک می کند تا اختلال عصب را تایید یا رد کند.

5- سونوگرافی: یک آزمایش تصویربرداری تشخیصی با استفاده از امواج صوتی برای تجسم ساختار داخلی بدن.

درمان تکرر ادرار
درمان تکرر ادرار به مشکلی که باعث ایجاد آن شده است مربوط می شود. به عنوان مثال، اگر دیابت عامل اصلی باشد، درمان شامل کنترل قند خون می شود. درمان مثانه بیش از حد فعال باید با درمان های رفتاری آغاز شود، مانند:

1- بازآموزی مثانه
این شامل افزایش فاصله بین استفاده از دستشویی در طول دوره حدود 12 هفته است. این روش کمک می کند تا مجددا مثانه ادرار را به مدت طولانی تر نگه دارد.

2- تغییر رژیم غذایی
شما باید از مصرف غذاهایی که باعث تحریک مثانه می شود یا به عنوان دیورتیک عمل کند، اجتناب کنید. این موادغذایی شامل کافئین، الکل، نوشیدنی های گازدار، محصولات گوجه فرنگی، شکلات، شیرینی های مصنوعی و غذاهای تند می باشد. همچنین مهم است غذاهای با فیبر زیاد بخورید، زیرا یبوست ممکن است علائم سندرم مثانه فعال را بدتر کند.

3- نظارت بر مصرف مایع
برای جلوگیری از یبوست باید به اندازه کافی مایعات مصرف کنید اما قبل از خواب باید از نوشیدن مایعات اجتناب کنید، زیرا می تواند باعث تکرر ادرار شبانه شود.

4- تمرینات کگل
این تمرین ها باعث تقویت عضلات اطراف مثانه و مجرای ادرار می شود (تمرینات کگل بهمراه تصاویر ) و فوریت و فرکانس ادرار را کاهش می دهد. ورزش عضلات لگنی برای پنج دقیقه سه بار در روز می تواند کنترل مثانه را تغییر دهد.

درمان دارویی تکرر ادرار:
درمان ممکن است شامل داروهایی نظیر دارفناکین (Enablex)، دسموپرسین استات (Noctiva)، ایمی پرامین (Tofranil)، میابگرون (میربیتریک)، اکسیوبیتینین (دیتروپان)، پچ اسیبوتیون پوست (Oxytrol)، سلیفناسین (Vesicare) باشد. تلستروئیدین آزاد شده (دیتروم LA) و تروپوسیموز( Sanctura XR)، (Oxytrol ) باشد. داریفناسین مخصوص افرادی است که بیش از دو بار در شب بیدار می شوند تا ادرار کنند.

گزینه های دیگری برای کسانی که به تغییرات شیوه زندگی و دارو پاسخ نمی دهند وجود دارد. داروی بوتاکس را می توان به عضله مثانه تزریق کرد، باعث می شود مثانه را آرام کند، ظرفیت ذخیره سازی آن را افزایش داده و نشت را کاهش دهد.

انواع جراحی نیز موجود است. جراحی با حداقل تهاجمی شامل اعمال محرک های عصبی کوچک فقط در زیر پوست است. اعصابی که کنترل کف لگن را انجام می دهند تحریک می شوند و دستگاه ها می توانند انقباضات اندام ها و عضلات داخل کف لگن را کنترل کنند.