در جدیدترین نوع رقابت بین انسان و ماشین، از یک سیستم هوش مصنوعی استدلال‌گر استفاده شده است که موفق شده انسان را در مباحثه شکست دهد.
در جدیدترین نوع رقابت بین انسان و ماشین، از یک سیستم هوش مصنوعی استدلال‌گر استفاده شده است که موفق شده انسان را در مباحثه شکست دهد.یک برنامه‌ی هوش مصنوعی طی مباحثه‌ای در سان‌فراسیسکو ادعایی کاملاْ متقاعد‌کننده در رابطه با تخصیص بودجه‌ی بیشتر بر پروژه‌های کاوش در فضا مطرح کرد؛ سپس با اعلام مخالفت از سوی شخصی، برنامه نظر او را رد کرد. مناظره‌ی بین یک برنامه‌ی کامپیوتری به‌نام پروجکت دیبیتر از شرکت IBM با چند شرکت‌کننده‌ی انسان، جدیدترین مدرکی است که نشان می‌دهد ماشین‌های دارای هوش مصنوعی در حال پیشرفت در مهارت‌هایی مانند مباحثه هستند که سابقاً تنها مربوط به انسان بودند.
در رویداد یادشده، برنامه‌ی کامپیوتری و شرکت‌کنندگانِ انسان به‌نوبت استدلال خود را درباره‌ی موضوعی خاص بیان، سپس با نظر دیگری مخالفت و در آخر برهانی نهایی را مطرح کردند. برنامه در مناظره‌ی دوم استدلال کرد که باید از عملِ درمان از راه دور، استفاده‌ی بیشتری شود و فرد شرکت‌کننده ادعایی برخلاف او مطرح کرد. IBM سال‌ها است که بر نرم‌افزارِ هوش مصنوعی کار می‌کند، این نرم‌افزار پیش از مطرح کردنِ یک استدلال درباره‌ی موضوعی خاص، در میان انبوهی از اطلاعات کنکاش می‌کند. IBM، رویدادِ مناظره را به‌منظورِ بهبودِ تکنولوژی برنامه
برنامه‌ی پروجکت دیبیتر، ادعاهای خود را براساس درکی که از موضوع دارد شکل نمی‌دهد؛ بلکه به‌سادگی عناصر استدلال‌های پیشین را با هم ترکیب کرده و از اطلاعات مربوطه از وبسایت ویکیپدیا استفاده می‌کند. یکی از پژوهشگرهای این پروژه به‌نام رانیت آهارونوف قبول دارد که برنامه هنوز دارای محدودیت‌هایی است؛ او می‌گوید: «هنوز برای تسلط یافتن بر زبان، راه زیادی را در پیش داریم». اما وی همچنین معتقد است که از این تکنولوژی می‌توان استفاده‌های عملیِ بسیاری کرد. مثلاُ برنامه می‌تواند با طرح طیف وسیعی از مزایا و معایب یک موضوع به انسان در تصمیم‌گیری‌های مهم کمک کند.
از سیستم‌های دارای هوش مصنوعی می‌توان برای اعمال غیرقانونی نیز استفاده کرد؛ اعمالی مانند فعال‌سازی پروجکت دیبیتر در شبکه‌های اجتماعی و فراتر از آن. همکار خانم آهارونوف، نوآم اسلونیم این خطر را کم‌اهمیت می‌داند؛ به گفته‌ی وی «ریسک همیشه وجود دارد اما من معتقدم که این خطر نسبت به آسیب‌های تکنولوژی‌های دیگر بسیار کم‌تر است». اورِن اِتزیونی، مدیرعامل مؤسسه‌ی هوش مصنوعیِ آلن در سیاتل بر این باور است که تنها با دیدنِ مناظره نمی‌توان توانایی‌های سیستمِ IBM را به‌خوبی تشخیص داد. او می‌گوید:
خیلی آسان است که به‌جای رویدادی عمومی که در آن بتوان با سیستم گفت‌وگویی طبیعی داشت، پیش‌نمایشی محدود را برایمان به اجرا درآورند.
کریستین هاموند، استاد دانشگاه نورث‌وسترن و بنیان‌گذار شرکت نَرِیتیو ساینسِز است؛ این شرکت به‌صورت اتوماتیک، گزارش و محتواهای دیگر تولید می‌کند. او می‌گوید:
تکنولوژیِ هوش مصنوعیِ استدلال‌گر می‌تواند مفید باشد؛ اما نرم‌افزار IBM تنها اطلاعاتی را که پیدا کرده، طوطی‌وار بیان می‌کند. سیستم IBM در هیچ مرحله‌ای خود نمی‌داند که چه می‌گوید... ما انسان‌ها به این می‌گوییم یک استدلال بی‌ارزش!
هاموند همچنین عنوان کرد مباحثه‌ای که در سان‌فراسیسکو برگزار شد به‌هیچ‌وجه قابلیت‌های سیستم را نشان نداد و به عقیده‌ی او کمی آزاردهنده بود.
برنامه‌ی پروجکت دیبیتر، ادعاهای خود را براساس درکی که از موضوع دارد شکل نمی‌دهد؛ بلکه به‌سادگی عناصر استدلال‌های پیشین را با هم ترکیب کرده و از اطلاعات مربوطه از وبسایت ویکیپدیا استفاده می‌کند. یکی از پژوهشگرهای این پروژه به‌نام رانیت آهارونوف قبول دارد که برنامه هنوز دارای محدودیت‌هایی است؛ او می‌گوید: «هنوز برای تسلط یافتن بر زبان، راه زیادی را در پیش داریم». اما وی همچنین معتقد است که از این تکنولوژی می‌توان استفاده‌های عملیِ بسیاری کرد. مثلاُ برنامه می‌تواند با طرح طیف وسیعی از مزایا و معایب یک موضوع به انسان در تصمیم‌گیری‌های مهم کمک کند.
از سیستم‌های دارای هوش مصنوعی می‌توان برای اعمال غیرقانونی نیز استفاده کرد؛ اعمالی مانند فعال‌سازی پروجکت دیبیتر در شبکه‌های اجتماعی و فراتر از آن. همکار خانم آهارونوف، نوآم اسلونیم این خطر را کم‌اهمیت می‌داند؛ به گفته‌ی وی «ریسک همیشه وجود دارد اما من معتقدم که این خطر نسبت به آسیب‌های تکنولوژی‌های دیگر بسیار کم‌تر است». اورِن اِتزیونی، مدیرعامل مؤسسه‌ی هوش مصنوعیِ آلن در سیاتل بر این باور است که تنها با دیدنِ مناظره نمی‌توان توانایی‌های سیستمِ IBM را به‌خوبی تشخیص داد. او می‌گوید:
خیلی آسان است که به‌جای رویدادی عمومی که در آن بتوان با سیستم گفت‌وگویی طبیعی داشت، پیش‌نمایشی محدود را برایمان به اجرا درآورند.
کریستین هاموند، استاد دانشگاه نورث‌وسترن و بنیان‌گذار شرکت نَرِیتیو ساینسِز است؛ این شرکت به‌صورت اتوماتیک، گزارش و محتواهای دیگر تولید می‌کند. او می‌گوید:
تکنولوژیِ هوش مصنوعیِ استدلال‌گر می‌تواند مفید باشد؛ اما نرم‌افزار IBM تنها اطلاعاتی را که پیدا کرده، طوطی‌وار بیان می‌کند. سیستم IBM در هیچ مرحله‌ای خود نمی‌داند که چه می‌گوید... ما انسان‌ها به این می‌گوییم یک استدلال بی‌ارزش!
هاموند همچنین عنوان کرد مباحثه‌ای که در سان‌فراسیسکو برگزار شد به‌هیچ‌وجه قابلیت‌های سیستم را نشان نداد و به عقیده‌ی او کمی آزاردهنده بود.
ارسال نظر
