وزیر تاوان چه ‌را می‌دهد

«رضا فرجی‌دانا» سیاسی نیست، این را می‌شود از خط و ربط، سخن و مدل لابی او و دیگر افراد حاضر در وزارتخانه‌اش فهمید. سرش را پایین انداخته تا بتواند سکان وزارتخانه را به سمت درست بچرخاند، وزارتخانه کیلومترها از مسیر منحرف شده و حالا بازگشت به مسیر درست از سوی محافظه‌کاران، انحراف از معیار تلقی می‌شود. انحراف از معیاری که در سال‌های گذشته اصولا به چشم نمی‌آمد، چراکه اصولگرایان آن موقع بر سریر قدرت بودند و حذف دانشجو از دانشگاه و آزادی‌های حداقلی، پرسشی در ذهنشان به وجود نمی‌آورد. اما حالا «فرجی‌دانا» هنوز به یک‌سالگی نرسیده با «چهارشنبه استیضاح» مواجه است. استیضاح وزیر علوم برای قشر دانشگاهی و آکادمیک کشور از آن جهت مایه تاسف است که گروهی در خانه ملت فراخور سلایق سیاسی ناهمگون با وزیر به‌دنبال استیضاح‌اند و تنها چیزی که در این میان به حساب نمی‌آید، کارنامه عملی وزیر علوم در یک‌سال اخیر است. حالا خیلی مهم نیست که استاد و دانشجو از عملکرد «دانا» رضایت داشته‌باشند یا نه؟ چراکه اصل ماجرا رضایت چندنفر پایداری‏‌های مجلس است که حالا درپی افشای ماجرای بورسیه‌های غیرقانونی دولت احمدی‌نژاد فرمان را به‌سمت استیضاح وزیر چرخانده‌اند؛ همان‌هایی که در برابر حذف دانشجویان مستعد با برچسب‌های سیاسی در این سال‌ها سکوت کرده و کمترین اعتراضی به روند حذف دانشجویان نخبه از فضای علمی کشور نداشتند. استیضاح روز چهارشنبه وزیر علوم برای تک‌تک وجدان‌های بیدار حاضر در بهارستان، نمایشی خواهد بود از شرایط عجیبی که در هشت‌سال حضور محمود احمدی‌نژاد و کابینه‌اش بر سر مملکت آمده است. تلخی ماجرا و عصبانیت تندروها از این است که دولت روحانی از افشای فسادهای مالی گسترده، این‌بار به افشای فساد دانشگاهی روی آورده و این چیزی نیست که مخالفان دولت روحانی بخواهند به سادگی از کنار آن بگذرند. حالا به‌خوبی می‌شود فهمید دلیل مخالفت مداوم برخی اصولگرایان با وزرای پیشنهادی حسن روحانی برای آموزش‌عالی در روزهای رای اعتماد چه بوده. یک‌سالی می‌شود که وزیری سکان وزارتخانه را به دست گرفته که گوشش بدهکار توصیه‌نامه‌ها از چپ و راست نیست و بنا ندارد بر کرسی‌های دکترای ممکلت چوب حراج بزند، این را همگان به‌خوبی می‌دانند و حالا حضور چند نیروی کارآمد و البته اصلاح‌طلب در وزارتخانه ابزار دست مخالفان وزیر شده است. ترس مخالفان و استیضاح نابهنگام وزیر علوم برایشان فایده‌ای ندارد، جز رسوایی بیش از پیش نزد افکار عمومی. تک‌تک آنها که این‌روزها اخبار استیضاح وزیر را دنبال می‌کنند، می‌دانند که معنای حذف و ستاره‌دار‌شدن دانشجویان نخبه به بهانه‌های مختلف و حضور یکباره فک‌وفامیل برخی در دانشگاه‌ها چه بوده و پشت‌پرده ماجرا چیست. به همین دلیل بنا ندارم بیشتر درباره اراده معطوف به قدرت مخالفان در ماجرای استیضاح دانا بنویسم اما تنها زنهار این است که از این دست پرونده‌ها در این وزارتخانه و آن وزارتخانه کم نمانده و نیست. پس از افشای ارقام نجومی بذل و بخشش به برخی ازمابهتران، حالا وزیر علوم روحانی به صراحت از افشای فساد دانشگاهی حرف زده و طبیعی است که این زنگ خطری باشد برای افشای دیگر فسادهای سازماندهی‌شده در دستگاه‌ها و نهادهای دیگر دولت پیش. پس بهترین‌کار، همین سیاست «فرار رو به جلویی» است که محافظه‌کاران در پیش گرفته‌اند و از ترس برافتادن برخی پرده‌های دیگر از همین حالا به فکر برانداختن وزیر علوم افتاده‌اند. ماندن یا نماندن وزیر علوم با همه مسایل و پشت‌پرده‌های روشده آن، معیاری است برای سنجش میزان سیاسی‌کاری‌های برخی در مجلس نهم و جولان اندک محافظه‌کاران تندروی که حالا از هرگونه مخالفت با دولت فروگذار نمی‌کنند. افتادن یا نیفتادن فرجی‌دانا بیش از آنکه دغدغه امروز دولت باشد، مساله اصلی مجلس نهم است و پاسخگویی آنها به افکار عمومی در تراز عدالت.