تقویت حافظه و قدرت یادگیری با گیاهی مخصوص

 یکی از گیاهان جادویی بومی که خواص درمانی بی شماری را در خود جای داده است گیاه شِکَرتیغال است.

کشور ۴ فصل ایران دارای گونه‌های گیاهی بی شمار و متفاوتی است که اگر اطلاعات کافی پیرامون هر کدام از این گیاه‌ها داشته باشیم به راحتی می‌توانیم یک داروخانه طبیعی راه اندازی نماییم.

یکی از این گیاهان جادویی که خواص درمانی بی شماری را در خود جای داده است گیاه شِکَرتیغال بوده که باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد در این مطلب شما را با آن آشنا نماید، پس پیشنهاد می‌کنیم این مطلب را از دست ندهید.

شِکَرتیغال (Echinops) سرده‌ای از گیاهان چندساله‌است. نام‌های دیگر آن در قدیم شکرتیار، خارشکر و تیغ قندک بوده‌ است.

شکر تیغال که به راحتی در آب حل می‌شود دارای ۲۳ درصد قند ترهالوز، طعمی شیرین و لعاب‌دار است و بعنوان لینت‌بخش و برطرف‌کننده سرفه و نیز پائین آورنده تب مصرف می‌شود.

گیاهان این سرده را خارشکر‌ها و قندرونک‌ها هم نامیده‌اند.

این سرده در ایران ۵۴ گونه گیاه علفی چندسالهٔ خاردار دارد که معمولاً انحصاری ایران‌اند.

شکرتیغال گیاهی است خاردار بشکل خارخسک که گل‌هایش به‌شکل گلوله‌ای خاردار و آبی‌رنگ در انتهای ساقه قرار دارند

بر روی برگ‌ها و ساقه این گیاه حشره‌ای از راسته قاب‌بالان بنام.خزوکک برای نگهداری تخم‌ها و نوزاد خود پیله‌ای می‌تند به اندازه یک فندق که سفیدرنگ است.

نوزاد پس از آن‌که به حشره بالغ بدل شد پیله را سوراخ می‌کند و از آن خارج می شود.

جنس پیله این حشره که از ترشحات گیاه شکرتیغال ساخته شده ترکیبی از مواد سلولزی و نشاسته و مواد ازته و به‌مقدار زیاد (در حدود ۲۵ درصد) قند مخصوصی بنام ترهالوز است.

در پزشکی قدیم از این پیله که بنام شکرتیغال یا گل تیغال می نامند بهعنوان ملین و متعادل کنندهٔ دستگاه گوارش استفاده می‌کردند.

در بازار منظور از شکرتیغال همین گل تیغال پیله خزوکک است و خودگیاه را بنام تیغال می‌نامند.

گیاهان مولد شیرابه‌های قندی (مان) شکرتیغال در اغلب استان‌های ایران به ویژه یزد (مهریز) خراسان فارس (جهرم) اصفهان کرمان کرمانشاه همدان لرستان شاهرود مازندران و تهران در بلندای ۱۸۰۰ متری از سطح دریا رویش و پراکندگی داشته و جمع‌آوری محصول نیز کم و بیش در این مناطق صورت می‌گیرد. در بسیاری از مناطق ایران به رغم وجود و وفور گیاه شکرتیغال آثاری از فعالیت و وجود حشره مشاهده نمی‌شود.

خواص درمانی گیاه شکر تیغال
گیاه شکر تیغال طبیعت سرد و نیمه مرطوبی دارد.

برخی از مهم‌ترین خواص درمانی این گیاه به شرح زیر است:

گیاه شکر تیغال سرشار از مواد آنتی‌اکسیدان است و به عنوان یک ماده ضد سرطان طبیعی شناخته می‌شود.

استفاده از شکر تیغال برای سلامت دستگاه گوارش مفید است، خاصیت ملین دارد و به درمان یبوست کمک می‌کند.

شکر تیغال به دلیل خاصیت خلط‌آوری برای درمان سرفه، سیاه سرفه و سرماخوردگی مفید است.
شکر تیغال شدت اخلاط و سوزش مری را تسکین می‌دهد.

تحقیقات نشان داده است، استفاده از عصاره گیاه شکر تیغال از طریق حداقل یک یا چند مکانیسم می‌تواند ترشح اسید معده را منظم و نیز خاصیت ضد زخم داشته باشد و استفاده از آن برای درمان زخم معده مفید است.
گیاه شکر تیغال اثر مثبتی بر تقویت حافظه و قدرت یادگیری دارد و برای رفع افسردگی مفید است.
در طب سنتی از ترکیب گیاه شکر تیغال با ژلاتین در آب جوش، برای درمان سرفه‌ای که بر اثر غلبه خون و صفرا است، استفاده می‌شود. این ترکیب، خشونت شش‌ها را برطرف کرده و صدا را باز می‌کند.
ترکیب شکر تیغال، شکر و ترنجبین می‌تواند التهابات گرفتگی صدای کودکانی را که زیاد گریه می‌کنند، بهبود بخشد. همچنین مصرف این گیاه برای تقویت صدا و حنجره بسیار مفید است و استفاده از آن، برای رفع خشکی و سوزش گلو موثر است.
از دیگر خواص گیاه شکر تیغال، کمک به تقویت عضلات است و مصرف آن، انعطاف پذیری ستون مهره‌ها را افزایش می‌دهد.
در طب سنتی از خواص شکر تیغال، برای درمان فشار خون بالا، تصلب شرایین و سکته قلبی استفاده می‌شود. این گیاه همچنین برای پایین آوردن تب و درمان تکرر ادرار مفید است.

مضرات گیاه شکر تیغال (موارد احتیاطی و منع مصرف)
استفاده از شکر تیغال برای بیماران مبتلا به فشار خون و افرادی که از قرص‌های تنظیم فشار استفاده می‌کنند، بایستی با احتیاط همراه باشد.

زیاده‌روی در مصرف این گیاه باعث ایجاد حالت تهوع می‌شود. میزان مجاز مصرف این گیاه طبق منابع، ۱۸ گرم است.

توجه داشته باشید، اگر پیله شکر تیغال را تهیه کردید، حتما آن را بشکنید و حشره سیاه رنگ درون آن را جدا کرده و سپس استفاده کنید.